Deel 2

60 7 0
                                    

Pov Justin

Mijn wekker gaat echt veel te vroeg... en wetend dat dit de komende tijd zo zal blijven op zaterdag is echt shit... waarom moet ik om f*cking 9u op mijn werk zijn. Beetje kindermishandeling dit. Ik kijk naar mijn werkkleding en zucht. Een overhemd en een schort, wat doen ze me aan?! Het liefst zou ik gewoon in hoodie en joggingbroek aan willen komen zetten, maar ik vraag me af hoelang ze me dan nog willen hebben... Ik trek het outfit toch maar aan en loop naar beneden. Ik kijk op de klok boven de deur: 08:17. Nog 20 minuten... Ik kan echt niet te laat komen de eerste dag. Misschien doe ik volgende week dan weer wat rustiger aan. Na een snel ontbijt, dat bestaat uit melk en cornflakes, trek ik mijn jas aan en stap op mijn scooter. Sinds mijn 16e heb ik een scooter, officieel deel ik hem met Levi maar hij durft er niet op te rijden. Ook niet erg.
Wanneer ik geparkeerd heb stop ik de sleutel in de binnenzak van mijn jas en loop naar de deur. Even blijf ik staan. Ik kan nu nog wegblijven en mij ziek melden... Uiteindelijk doe ik de deur toch maar open, anders heb ik die wekker voor niets gezet. Ik kijk in het rond en zie een jong meisje achter de bar staan, niet veel ouder dan ikzelf. Ik loop naar de bar en leun tegen een van de krukken. Wanneer ze niet direct opkijkt trek ik een wenkbrauw op, oftewel: ik probéer er een op te trekken maar toch zijn het er uiteindelijk 2... Wanneer ik nog steeds geen reactie krijg zucht ik diep en zeg: "Ga je mij nog aankijken of blijf je mij negeren!?" Nu kijkt ze wel op. Maar in plaats van te antwoorden draait ze met haar ogen en gaat verder met waar ze mee bezig was. Net op dat moment komt de eigenaar binnen. "Justin hé, goedemorgen. Wat fijn dat je er bent!" De eigenaar is een kleine man met een baardje. Zijn hoofd is zowat kaal maar als je goed kijkt zie je toch een paar dunne, zwarte haartjes. Met open armen komt hij naar mij toe en ik schud hem de hand. "Goedemorgen Jack." Ik glimlach. "Wat fijn dat je er zo vroeg kon zijn, dit is Maud." Jack wijst naar het meisje achter de bar en vanachter haar brillenglazen kijkt ze me in de ogen. "Zij gaat je de komende maand begeleiden. Zelf werkt ze hier een jaartje, dus zij weet wel wat je allemaal kan doen." Ik knik beleefd en kijk weer Mauds kant op. Ik vraag me af hoe aardig ze is, straks laat ze mij alleen maar afwassen ofzo... en daar heb ik zó weinig zin in. Ik loop achter Jack aan die mij een korte rondleiding gaat geven om daarna aan het werk te gaan. Ik zucht en loop de deur door, naar de keuken.


Pov Maud

Ik kijk hoe hij door deur loopt, achter Jack aan. Een maand met hém?! Hoe dan. Ik vraag me af hoe hard hij gaat werken, hij zag er nou niet heel gemotiveerd uit. Vooral zijn ego was heel groot, nu nog zijn inzet. Ik pak mijn telefoon en typ een berichtje naar Sophie:

Die nieuwe jongen is echt... vraag me af hoe ik dit ga overleven. Hahaha Was het uitlaten gister nog leuk?

Meteen krijg ik reactie:

Haha suc6 dan. Uitlaten was zeker heel leuk. Zal je morgen alles vertellen, je komt zeker wel nog toch?

Ja, vertel morgen maar. Ik ben rond 14u bij jou ok?

Sophie stuurt een duimpje terug en ik stop mijn telefoon weer in mijn broekzak. Ik pak een dienblad en zet alle net opgeruimde kopjes op zijn plek.  Net als ik klaar bent komt Justin de deur door. Jack blijft in de deuropening staan en zegt: "Maud, laat Justin maar helpen met openen. Dan kan je hem laten helpen wanneer de eerste klanten komen. Ik heb hem al een beetje verteld wat hem zo te wachten staat. Zorg je wel dat over een half uurtje de zaak open kan?" Ik knik en kom  achter de bar vandaan. Ik geef Justin een doekje in zijn handen en zeg: " Begin maar met de tafels schoonmaken en dan kan je daarna het terras buiten neerzetten. Als het goed is ligt er bij de deur  een plattegrond." Justin kijkt me aan alsof ik hem net heb opgedragen de wc schoon te maken. "Wat is er?" Ik kijk hem aan en dan zegt hij: "Ehm niks... maar je gaat me niet uitleggen hoe ik dat allemaal moet doen?" Heel even lijkt het alsof ik wat van verlegenheid in zijn ogen  zie maar dat verdwijnt ook meteen weer. "Je weet niet hoe je tafels schoon moet maken?" Wanneer ik hem vertwijfeld zie kijken schiet ik in de lach. "Haha oké, ik doe de tafels wel. Begin jij met het terras? Hij zucht opgelucht en geeft mij het doekje terug. Hij draait zich om en loopt richting de deur. Hij is best gespierd... en die schouders... wtf Maud... stop. Dit kan je echt niet denken, die jongen kan niet eens tafels schoonmaken. Ik veeg een losse pluk haar uit mijn gezicht en begin met de boenen.

I can't let you goWhere stories live. Discover now