I can't let you go

Deel 6

Pov Maud

Ik stap van de scooter en mijn voeten doen pijn van de kou. "Wat doe je mij aan Jus?" Ik kijk hem moeilijk aan en hij begint te lachen. "Ik draag je wel." Hij loopt op me af en gooit mij over zijn schouder. "Ahhh Justin laat los!" Ik slaak een gil maar Justin steekt de straat al over. "Jus hou op!!" Justin stopt vlak voor de ingang. Even lijkt het alsof hij mij los zou laten maar dan doet hij de deur open en loopt naar binnen. Mijn hoofd komt vol tegen de deurpost aan en van schrik zet Justin mij gelijk op de grond. "Kut" ik voel met mijn hand aan mijn hoofd maar Justin haalt mijn hand weer weg. Zijn vingers strijken zachtjes over de bult die is ontstaan op mijn hoofd. "Doet... dit pijn?" Zijn stem is zachtjes en hij leek even te moeten slikken tussen zijn woorden door. "Beetje maar het gaat echt wel. Ik leef nog hoor." Ik haal zijn hand van mijn hoofd en kijk hem aan. "Laten we ergens gaan zitten. Ik heb honger." We lopen naar de hoek van de ruimte, waar een tafeltje voor 2 staat. Ik pak de kaart en kijk bij het eten. Justin kijkt me aan. "Heb je nu al honger? Het is pas... oké laat maar... Het is al 17:45 haha je hebt gelijk. Kies maar, ik trakteer." Ik kijk hem aan. "Hahaha ja ik heb honger. Had ik een uur geleden al." Hij blijft mij aankijken en na een tijd kijk ik weer naar de kaart. Wanneer ik merk dat hij nog steeds kijkt zeg ik: "Waar kijk je naar?"
"Jou"
Een glimlach trekt over mijn gezicht. "Oké ... en waarom? Zit mijn bril scheef of wat? Haha"
"Haha nee hoor, je ziet er gewoon goed uit... en daar kijk ik graag naar." Ik kijk hem vanachter de kaart aan en zeg: "ik weet dat ik een goed uitzicht ben maar misschien wil je even kijken wat je wilt eten voordat we zo moeten bestellen." Net op het moment dat Justin zijn mond opent om wat te zeggen, komt er een ober onze kant op. "Goede avond, hebben jullie een keuze kunnen maken?" Ik knik. "Graag een icetea en doe maar... de hamburger met friet." Justin kijkt me aan. "Wat nou?! Ik heb gewoon honger. En ik houd gewoon van hamburgers..." dat laatste fluister ik zachtjes maar zo dat Justin het precies kan horen. "Hahaha oké, doe mij maar hetzelfde." De ober loopt weg en ik kijk hem na. "Zo, vertel" Ik richt mij op Justin en zeg: "Waarom is dit 'jou' plekje? Kwam je hier altijd met je ex? Als je die hebt dan " Justin draait met zijn ogen en antwoord. "Nee ik kwam hier niet met mijn ex, die heb ik wel, maar oké. Ik ben hier nog nooit geweest. Maar ik moest een smoes verzinnen om jou mee te kunnen vragen voor de vakantie..." Even is hij stil. "Sorry dat je hier nu met een bult op je hoofd en koud moet zitten... was beetje egoïstisch van mij misschien." Hij kijkt mij aan, met een blik die.... Verlegenheid laat zien? Het is nieuw dat in zijn ogen te zien maar ik weet het zeker. "Het... ik vind het eigenlijk wel gezellig. Ik had verder toch niks te doen deze vakantie..." Ik glimlach.

Ik kijk naar mijn hamburger. Nog een hap. Net als ik hem wil oppakken gaat er een hand voor mij langs en haalt het laatste stukje van mijn bord. Ik ga met mijn blik omhoog en vang die van Justin. "Serieus? Dat was het lekkerste hapje!"
"Weet ik, daarom juist." Justin grijnst maar dan wordt zijn blik semi-serieus. "Oké, ik heb jou vandaag naar een plek genomen dus jij bent morgen aan de beurt."
"Meen je dat? Dit noem ik geen 'plek'."
"Ik noem dit wel een 'plek' dus jij bent morgen."
"Oké, morgen na werk gaan we. Maar we gaan lopen."

Pov Sophie

Het is eindelijk vakantie. Ik had Maud nog gevraagd of ze wilde afspreken maar geen reactie. Wat is zij allemaal aan het doen?! Ze reageert altijd. Waarschijnlijk met die jongen van haar, daar had ze het de afgelopen weken op school non-stop over.
Ik loop naar mijn kast om mijn trui te pakken. Ik zoek tussen mijn kleren en moet een deel van de kleerhangers aan de kant schuiven. Achterin, aan de zijkant van mijn kast zie ik iets zwart. Ik pak het en heb er meteen spijt van. De geur van Levi trekt mijn neus in. Levi. Ik had geen contact meer met hem gezocht en was andere tijden gaan wandelen met Bim. Misschien moest ik zo maar even gaan kijken. Ik heb toch niks anders te doen. Ik pak mijn roze trui uit de kast en doe de jas aan. Ik ruik er nog een keer aan en loop dan maar beneden. Ik pak Bims riem en roep naar mijn vader boven dat ik hem ga uitlaten. Eenmaal buiten loop ik direct naar het park. Wanneer ik het pad op loop zie ik niemand. Het is best lekker weer maar blijkbaar net niet warm genoeg voor de meeste mensen. Even denk ik na, hij zou toch wel ergens zijn? Dit is wel de tijd dat hij hier altijd was, nou altijd, doe paar keer. Dan weet ik het. Ik roep Bim mee en loop richting het watertje. Ik loop de hoek om en dan zie ik hem. Op het bruggetje staat hij. Hij staart over het water en dan kijkt hij op. Onze blikken vinden elkaar en dan maakt hij zich los van de reling. Ik adem diep in en loop dan de brug op. "Hey" even kijk ik weg maar dan zeg ik: "Ik...sorry." Levi staat er ongemakkelijk bij en ik ga verder: "Ik raakte in paniek en rende weg. Toen ben ik vergeten je jas terug te geven. Dus hier." Ik rits de jas open en trek hem uit. Een rilling gaat over mijn rug en Levi legt zijn hand op mijn schouder. "Gaat het?" Hij kijkt me bezorgt aan. "Ja gaat wel, was een beetje koud."
"Je mag hem nog wel even aan hoor." Ik kijk hem aan. Zijn blauwe ogen gaan dwars door mij heen. "Dan vergeet ik hem misschien weer terug te geven, of... we moeten een keer wat gaan doen. Samen." Ik kijk hem onzeker aan maar ik lijk genegenheid in zijn ogen te zien. "Wil je dat?" Hij kijkt oprecht verbaasd en ik knik. Even is er een stilte. "Lijkt me leuk." Ik zucht opgelucht en dan bedenk ik me dat Bim al een tijdje stil naast me zit. Ik kijk opzij maar de riem is leeg.