Bloodline; The Prince And The Hunters {Editing}

Κεφάλαιο 56

Samantha's POV

Οι ακτίνες του ηλίου είχαν χαράξει με όμορφες ανοιχτόχρωμες μπογιές τον πρωινό ουρανό φωτίζοντας δειλά δειλά τον τόπο. Απολάμβανα την μετάβαση του στον θρόνο του πίσω από την τζαμαρία του δωματίου των Γενεών. Το σκούρο δωμάτιο γέμισε χορτάτα με το χρυσό φως του διώχνοντας τις σκιές από τους πίνακες. Οι ακτίνες χάιδεψαν τρυφερά τα μάγουλα μου παρότι το άγγιγμα τους παρέμενε ανέπαφο από το σώμα μου. Το δέρμα μου σε μια μόνιμη ψύχρα δεν καλοδεχούσε τον θερμό ήλιο. Τα χέρια μου έτρεξαν αργά γύρω από τα μπράτσα μου αγκαλιάζοντας με. Τα μάτια μου συνέχιζαν να παρατηρούν την ανάβαση, ενώ δεξιά μου μια σκιά όλο και μεγάλωνε, ψήλωνε.

«Καλημέρα, Samantha» ακούστηκε δυνατά η φωνή στον άδειο χώρο.

Άφησα μια άηχη ανάσα αποδοκιμασίας να βγει από την μύτη μου. Δεν στράφηκα προς το μέρος του. Πήρε ξανά τον λόγο και η ανεπιθύμητη φωνή του ακούστηκε και πάλι.

«Πήρα την πρωτοβουλία και ήρθα. Ακούγεται ότι φιλοξενείτε μια κυνηγό» οι λέξεις σύρθηκαν στην γλώσσα του σαν το φίδι πίσω από τα χόρτα.

Το δωμάτιο ξάφνου έμοιαζε πιο κρύο και από τον χειμώνα με την παρουσία του να πλυμμηρίζει την αίθουσα. Αν και η μειωμένη θερμοκρασία δεν άγγιζε το δέρμα μου, τούτη εδώ με έκανε να αναριγήσω. Έστρεψα την προσοχή μου πάνω του ρίχνοντας τα χέρια μου κάτω. Το ψυχρό βλέμμα μου συνάντησε το παιχνιδιάρικο και αλλαζονικό δικό του. Οι σκιές με συνδυασμό τις δειλές ακτίνες του ηλίου που έπεφταν στο πρόσωπό του έκαναν τα χαρακτηριστικά του ακόμα πιο ελκυστικά.

«Καλημέρα Nikolai» αναφώνησα με βαριά φωνή, «Προς τι οφείλω αυτήν την ανεπάντεχη και ανεπιθύμητη έκπληξη;».

«Τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα πριγκίπισσα Samantha» είπε με ένα μεγάλο χαμόγελο να κοσμεί τα χείλη του, αλλά φωνή μοχθηρή.

«Στα δικά σου αυτιά πάντα, φαίνεται».

Γέλασε.

«Λοιπόν... Πώς προέκυψε μια τέτοια αφύσικη φιλοξενεία, αν δεν πειράζει να ρωτήσω;» πρόφερε πλησιάζοντας με με αργά και σταθερά βήματα.

«Πειράζει, λόρδε Nikolai, καθώς τα δεδομένα σας όχι μόνο λανθασμένα είναι, αλλά και δεν σας αφοράνε» απάντησα απόλυτα και κατευθύνθηκα προς το μέρος του κάνοντας τον να σταματήσει τον βηματισμό του.

Τα μάτια μου δεν άφηναν τα δικά του που εξονυχιστικά με κοιτούσαν προσπαθώντας να αντλήσει πληροφόριες απόρρητες. Απέστρεψα το βλέμμα μου και στάθηκα δίπλα του.