Κεφάλαιο 58

44 4 1
                                    

Samantha's POV

«Samantha!» φώναξε ξανά το όνομα μου δίχως να σταματάει να με ακολουθεί.

Τα βήματά μου γοργά επιτάχυναν ακόμη περισσότερο. Τον ένιωθα πίσω μου να με προφτάνει, την ανάσα του να βγαίνει ηχηρή από το στόμα του καθώς προσπαθούσε να σταματήσει τον βηματισμό μου προφέροντας δυνατά το όνομά μου. Προσπερνούσαμε υπηρέτριες που μας κοιτούσαν περίεργα και φρουρούς που συμμερίζονταν την αδιακρισία των υπολοίπων.

«Samantha! Σταμάτα επιτέλους!» φώναξε αγανακτησμένος.

Έστριψα στην πρώτη γωνία που βρήκα και απότομα έπαψα να περπατάω. Την στιγμή που έκανε να με ακολουθήσει στην στροφή, τον άρπαξα από τους ώμους και τον έσπρωξα προς τον τοίχο. Τα μάτια μου καρφώθηκαν αγανακτησμένα στα δικά του, ενώ η έκφραση μου βάφτηκε με τα χρώματα της ενόχλησης.

«Απλά άκουσε με» είπε ήρεμα αμέσως.

«Δεν έχουμε κάτι να συζητήσουμε Nikolai. Δεν θα σε παντρευτώ» είπα κάθετα και έστριψα να φύγω.

Το χέρι του έκλεισε γύρω από τον αγκώνα μου σταματώντας με. Αναστέναξα άηχα από δυσαρέσκεια.

«Δεν χρειάζεται να με αγαπήσεις. Εξάλλου, αγάπη δεν υπήρξε ποτέ ανάμεσά μας» είπε και έστρεψα το κεφάλι μου συνοφρυωμένη προς το μέρος του.

Το πρόσωπο του είχε υιοθετήσει μια σοβαρή μάσκα έκφρασης και ξαφνικά φάνηκε πιο ώριμος, πιο μεγάλος. Το σώμα μου σφίχτηκε, μα ταυτόχρονα ένα βαρύ φορτίο σηκώθηκε από τους ώμους μου.

«Γιατί θέλεις αυτόν τον γάμο, αν όχι από αγάπη;» τον ρώτησα και άφησε τον αγκώνα μου, ενώ ταυτοχρόνως τα χείλη του σχημάτισαν ένα χαμόγελο.

«Ο Eric είναι πλέον βασιλιάς. Η ημερομηνία για την ανανέωση της συνθήκης έχει οριστεί. Σύντομα η παρουσία σου στο παλάτι και στο πλάι του καινούριου βασιλιά δεν θα είναι απαραίτητη» επειχηρηματολόγησε, παρ' όλα αυτά τα μάτια μου ακόμη συντρόφευαν την μπερδεμένη απορία.

«Δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, Nikolai» εκφώνησα.

«Ο πατέρας μου βρίσκεται στο νεκρικό του κρεβάτι. Όλα του τα πλούτη, τα εδάφη και οι τίτλοι θα κληρονομηθούν από εμένα» εξήγησε χαμογελαστός και μάτια που έλαμπαν από φιλοδοξία.

Σάστισα μόλις εντόπισα το υπονοούμενο πίσω από τα λόγια του. Τα μάτια μου γούρλωσαν και το στόμα μου στέγνωσε.

«Θέλεις να γίνω η δούκισσα σου» ψέλλισα και κούνησε θετικά το κεφάλι του.

«Φαντάσου πόσα πολλά μπορούμε να κάνουμε μαζί! Θα βγούμε και οι δυο από τις σκιές των οικογενειών μας και θα έχουμε πραγματική δύναμη στα χέρια μας!» αναφώνησε αισιόδοξα και ενθουσιασμένα.

Bloodline; The Prince And The Hunters {Editing}Where stories live. Discover now