[MUS2] Taming In The Wild|✔

CHAPTER 27

Chapter 27

Dareen Pov

"What a great Lorcan, why do you call me?!" rinig kong saad ni Rap nang masagot niya iyong tawag. Kanina pa kasi nagri-ring iyong cellphone niya at pinapabayaan niya lang na mamatay kaso walang tigil naman iyong nagri-ring.

Mula sa pagkakahiga sa kama ay umupo si Rap at sumandal sa headboard ng kama ko. Hindi ko alam kung anong oras na pero di pa kami bumababa ni Rap sa kama. Masyado akong pagod mula sa labanan kagabi. Hindi ko alam kung mataas na ba ang araw sa labas since napakakapal niyong curtains dito sa kwarto.

I moved, then hugged Rap's waist. Mamimihasa na ako sa paglandi ko sa kanya kasi nagpapalandi naman. Actually, when I'm clingy to Rap, he doesn't complain at all. Whenever I sleep on his lap, hug him or even kiss him out of nowhere, he does not complain. 

He acted like nothing and sometimes he also responded... eherm mostly pala. When I kissed him, he kissed me back. When I hugged him, he made me sit on his lap and hug me. Now, who the hell would ever fall for him for this kind of behavior and actions?

"What? So, you're asking us to organize and design your proposal venue?!" napangiwi naman ako doon sa pagsigaw ni Rap.

"Tsk. Fine. Just call Colt, too. Hmm, bye... and good luck on your proposal, fucker."

Narinig ko ang paglapag ng telepono ni Rap sa nightstand na nasa tabi niya. Pinakit ko nang maayos ang maganda kong mata at nagpanggap na tulog. Sa totoo lang pagod na pagod ang ganda ko kahit umaga pa lang. This is what sex brought me: weariness and aching in my hips and hole. 

I felt Rap's hand brushing my hair. Like a puppy wanting to be cooed, mas siniksik ko ang katawan ko sa kanya at mahigpit siyang niyakap.

"I know your awake, Dareen. Wake up, baby."

Minsan talaga gusto ko nang busalan ang bibig nitong si Rap. Ewan ko nat-turn on ako kapag tinatawag niya akong ganoon. May pa-callsign na kami ni Rap pero walang label 'yan. Di ko naman masyadong naiisip ang label kasi nalalandi ko naman ang taong gusto ko.

But on the other side, mas mabuti kong may label kasi kapag nagseselos ka makakapagsabi ka. Kung may di ka gusto masasabi mo rin. At kung may label siguro di ako nagpipigil, di ako nagpipigil sa kilos at salita ko. Ngayon kasi mas nagiging conscious na ako sa mga lumalabas sa bibig ko. Natatakot ako na baka kapag nalaman ni Rap na may feelings ako sa kanya mawala lahat ng ito. Itong closeness namin at paglalandi ko sa kanya.

I'm not telling naman na okay lang lumandi sa taong gusto mo at magpakantot sa taong gusto kahit na walang label. Ang akin lang mas gusto ko na lang din siguro ang ganito walang commitment pero nagagawa ko ang gusto ko. Kasi ano naman ang nangyari sa amin ni Geoffrey noon? May label nga kami noon pero nagawa niya pa ring mang-cheat. He still want a pussy to fuck with.

But, if it's Rap, is he worth the time and effort? Am I ready enough? I whizzed and shut my thoughts off.

Nonetheless, wala rin naman akong balak na umamin sa kanya tungkol sa nararamdaman ko. If in God's will, na maging kami magiging kami pero kung hindi naman... sana ipilit na lang ni Lord. Gustong-gusto ko eh. Only if may konting feelings talaga si Rap sa akin. I'll grab every opportunity na ma-fall siya para sa akin.

"Hey! Hernane." napapitlag ako nang bigla akong pinitik ni Rap sa noo.

"Ouch! Ano ba Rap!" naiinis kong saad sa kanya at napabitaw mula sa pagkakayakap ko sa kanya. Umupo ako sa kama at ngumuso sa kanya habang hinihimas ang parte ng noo ko na pinitik niya. Pitikin ko ang burat niya dyan, eh!