အကိုဇေယျပြောထားတဲ့အတိုင်းဘဲမကြာပါဆေးရုံကားတွေရောရဲကားတွေပါခြံထဲကိုပြုံပြီးရောက်လာတော့သည်...
ဆရာဝန်တွေရဲ့စစ်ဆေးချက်အရ မမမေကလွန်ခဲ့တဲ့နာရီဝက်ကတည်းကဆုံးသွားပြီတဲ့..ကလေး..ကလေးလေးကလည်းဗိုက်ထဲမှာဘဲဆုံးပါးသွားပြီတဲ့..ကယ်လို့မရတော့ဘူးတဲ့...
အဲ့တခဏကျွန်တော်ဘာဆိုုဘာမှမစဥ◌်း စားနိုင်တော့ဘူး...အချစ်တစ်ခုအတွက်ကြောင့်လူနှစ်ယောက်ရဲ့အသက်ပေးခဲ့ရတာကိုကျွန်တော်တုန်လှုပ်နေခဲ့မိတယ်....
အထိတ်ထိတ်အလန့်လန့်နဲ့မောင့်လက်မောင့်ကိုအားကိုးတကြီးဆုပ်ကိုင်မိတော့မောင်ကသူ့လက်တွေကိုတွန်းဖယ်မလာ..
ကြည့်ရတာမောင်လည်းဒီအခြေအနေကိုလက်မခံနိုင်တာကြောင့်သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေတာဖြစ်မယ်...
ကျွန်တော်နဲ့မောင်ဟာ မမမေရဲ့အလောင်းကိုဆေးရုံကားပေါတင်နေတဲ့အချိန်ထိလိုက်ကြည့်နေမိတယ်....
နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့အရှေ့လာရပ်တဲ့ရဲသားတစ်ယောက်...
'ခက်ခွန်းခဆိုတာဘယ်သူလဲမသိဘူး...ဒီကညီလား??'
'ကျွန်..ကျွန်တော်ပါ...ရဲမှူး...'
'ဒီဘက်ကရောတရားခံနဲ့ဘယ်လိုတော်ဆပ်သလဲ...??'
'သူ...သူက...'
'ကျွန်တော်တို့ကဒီတိုင်းခင်ယုံပါ....'
ဒီစကားကိုမောင်ကပြောလိုက်ခြင်းပင်...
ခဏတာတော့ကျွန်တော်ပြောစရာစကားတွေပျောက်ရှသွားခဲ့သည်...
ပါးပြင်ပေါမျက်ရည်တစ်စက်ပေါက်ခနဲ့ကြွေကျသွားတာကိုသိပေမဲ့မသုတ်ဖယ်မိ...
အင်းလေ..ဟုတ်သား..မောင်နဲ့သူနဲ့ကတရားဝင်လက်ထပ်ထားတယ်ဆိုတာပြောလို့မှမဖြစ်ဘဲ..မောင့်သိက္ခာကရှိသေးတယ်မဟုတ်လား..အော်..ငါကလည်းမောင့်ကိုအထင်လွဲနေမိပြန်ပြီ...
'မောင်ခက်ခွန်းခ...'
'ဟုတ်ကဲ့....'
'ကျွန်တော်တို့နဲ့ပူးပေါင်းပေးပါ....'
YOU ARE READING
Slaves of Love (အချစ်ရဲ့ကျေးကျွန်များ)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရအနောက်မှာအတ်တတွေ အမုန်းတွေ သဝန်တိုမှုနဲ့ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကလဲ့စားချေမှုတွေဆိုတာဟာ အလိုလိုကပ်ပါလာတတ်တယ်လေ... တို့နေထိုင်တဲ့လောကကြီးမှာတော့ လူသားဆိုတဲ့ ကြိုးဆွဲရုပ်လေးတွေဟာ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့အရှင်သခင်ရဲ့ လက်အောက်မှာ သူလိုရာ စေစားရာနောက်လို...
