I'm Having your baby / ZAYLENA

'Gambling'

"Sen beni çıldırtmak mı istiyorsun!? Ne demek onu serbest bıraktım!? Delirmişsin sen!" Diye bağırıp ordan oraya volta atan Zayn'e gözlerimi devirmekle yetinip oturduğum koltuğa iyice sindim ve kollarımı göğsümün altında birleştirdim. "Bağırma İcaria uyanacak."

Zayn duraksayıp kaşlarını çattıktan sonra alayla gülerek bana baktı. "Sen şaka mısın? Şu an benden nasıl bağırmamamı bekliyorsun anlayamıyorum ."

"Zayn abartıyorsun!"

"Abartmak mı?!" Diye sitem etti yine. "Eğer o kadının eline böyle bir şans geçseydi seni bırakmazdı ama sen bir aptal gibi onu resmen sokağa salmışsın Mia!"

Sıkıntıyla oflayıp sonunda oturduğum yerden kalktım. "Bizi güvenceye almasam böyle bir şeyi asla yapmazdım! Birazcık olsun bana güvenmeye ne dersin Zayn?"

"Sana güveniyorum zaten ama o kadına güvenmiyorum anlamak çok mu zor?"

"Bana bağırma artık!" Diye patladığımda sinir bozucu bir kahkaha attı. "Sende bağırıyorsun!"

İcaria'nın ağlama sesini duyunca sinirlerim iyice bozuldu. "Bravo Zayn!"

Ayaklarımı yere vura vura yukarı çıkarken peşimden geldiğini hissedebiliyordum. Odaya girip İcaria'yı kucağıma aldım ve tekrar uyuması için sallamaya başladım. "Bana böyle arkanı dönüp gitmeni hiç sevmiyorum." Diyerek hemen varlığını belli etti.

"Sanki keyfimden gidiyorum! Görmüyor musun bebek ağlıyor!"

"Hala bağırıyorsun!"

Kavga mı ediyorduk anlayamamıştım fakat gayet sinirliydim. Ne diye hala uzatıyordu ki? İcaria'yı sakinleştirip yerine yatırdım ve sinirle Zayn'e yandan bir bakış atıp bebek çantasını aldım. İçine öylesine bir kaç şey tıkıştırırken Zayn sinirli sinirli beni izlemeye devam ediyordu. "Nereye?"

"Seninle kavga etmek istemiyorum biraz yalnız kal Roden'a gideceğim."

İki büyük adımda yanıma varıp elimdeki çantayı sertçe çekerek aldı ve sinirle yere fırlattı. Gözlerim şaşkınlıktan kocaman açılırken sadece ona bakakalmıştım. "Hiçbir yere gitmiyorsun Mia! Beni delirtme!"

"Kendine gel! Ne yapıyorsun?!"

"Başımda tonlarca bela var tamam mı? Üstüne bir de sen kadını bırakmışsın! Benden sakın sakin olmamı bekleme."

Yere attığı çantayı alıp saçılan eşyaları toplarken önüme gelen saçları sinirle  kulağımın arkasına sıkıştırdım. Şu an ikimiz de sinirliydik. Belli ki o benden daha sinirliydi çünkü bana genelde böyle bağırmazdı. Belki de alttan almalıydım, yine de bana böyle davranması beni çok kırmıştı. Bir şey demeden eşyaları toplayıp çantamı omuzuma taktım ve İcaria'nın montunu almak için dolabı açtım. Bu sefer de açtığım dolabı sertçe kapattı. "Sen beni dinlemiyor musun?"

"Başına bela açan ben değilim! Sinirini benden çıkarmana da izin vermeyi düşünmüyorum Zayn, müsade edersen biraz hava almaya gideceğim!"

"İyi be ne yaparsan yap!"

Bana son kez bağırıp odadan çıktı. Tepkileri hala beni şok ediyordu. Bu sinirin sadece benimle alakalı olmadığına adım kadar emindim ama neye bu denli sinir olduğunu da merak etmiştim. Bir süre sonra dış kapının sert sesi tüm evde yankılanınca gittiğini anlamıştım. Neyse en azından benim gitmeme gerek kalmamıştı. Omzumdaki çantayı bir köşeye bırakıp beşiğinde mızmızlanan İcaria'yı kucaklayıp salona indim.

Bir süre salonda oturup icaria ile ilgilendikten sonra canım çok sıkıldığı için İcaria'yı alarak bahçeye çıktım. Etrafa biraz göz gezdirince Zayn'in koruma sayısını arttırdığını da anlamıştım. Yanlış giden bir şeyler olduğu kesindi ama moralimi bozmak istemiyordum daha fazla. İcaria'yı çimenlerin üzerine yatırıp yanına oturdum. Minik gözleri etrafta merakla gezinirken oldukça tatlı duruyordu. Parmak ucumla bununa dokunup onu güldürürken oldukça eğleniyordum hemde kafam dağılmıştı. Yerdeki küçük çiçeklerden birini koparıp hızla ağzına götürünce minik elini yakaladım. "Kızım seni aç mı bıraktı baban? Her şeyi yiyorsun."