កន្លងអស់រយះពេល១អាទិត្យទៀតហើយគឺបាន១៤ថ្ងៃហើយនៅសល់រយះពេលយូរទៀតដែលជីមីនត្រូវទ្រាំរងគ្រោះដោយសារតែយ៉ុងហ្គី។ ពោះជីមីនចាប់ផ្តើមធំម្តងបន្តិចៗហើយ។ យ៉ុងហ្គីមិនទាន់ដឹងរឿងនេះទេ។ ជីមីនកាន់តែរងទុក្ខពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃគ្មានពេលសម្រាកឡើយ។ បញ្ហាទាំងផ្លូវកាយនឹងផ្លូវចិត្តទាំងតែមានដល់ជីមីន។ ជីមីនទ្រាំរស់នៅទាំងវេទនាបែបនេះក៏ព្រោះតែកូនក្នុងពោះរបស់គេ។
"ថ្ងៃនេះមានប៉ាម៉ាក់ក្មេករបស់យើងមកកុំបង្កបញ្ហាអោយសោះ" យ៉ុងហ្គីនិយាយជាមួយជីមីនដែលកំពុងតែរៀបចំបន្ទប់នោះ។
"ម៉ាក់ប៉ាក្មេក?" ជីមីនឈរភាំងទម្លាក់របស់របរពីលើចោលទាំងអស់នឹងមើលទៅយ៉ុងហ្គី។
"ត្រូវហើយ!!យ៉ាងម៉េច?" យ៉ុងហ្គីធ្វើជាសួរឌឺទៅជីមីន។
"លោកចង់មានន័យថាម៉េច?" ជីមីន។
"យើងត្រូវតែរកគ្រួសារនឹងមានក្តីសុខផ្ទាល់ខ្លួនហើយមិនបាច់សួរនាំច្រើនទេ" យ៉ុងហ្គីក៏ចុះទៅខាងក្រោមបាត់ដោយទុកអោយជីមីនខូចចិត្តម្នាក់អែង។
"ខ្ញុំមិនអាចអោនអោយកូនរបស់ខ្ញុំកំព្រាឪពុកនោះទេ" ជីមីនជូតទឹកភ្នែកចេញនឹងចុះទៅខាងក្រោមក៏ឃើញយ៉ុងហ្គីកំពុងអង្គុយជិតនារីម្នាក់យ៉ាងស្និទ្ធស្នាល។
ជីមីនក៏ដើរចុះទៅខាងក្រោមរួចក៏ញញឹមស្វាគមន៏ពួកគេ។
"ជម្រាបសួរលោកពូអ្នកមីង" ជីមីនញញឹមនឹងអោនគោរពពួកគេទាំងពីរបន្តិច។
"អរបាទ/ចាស" អ្នកទាំងពីរក៏ញញឹមមើលទៅជីមីនយ៉ាងស្រទន់។
"ជីមីន" នារីដែលអង្គុយក្បែរយ៉ុងហ្កីនោះក៏ហៅឈ្មោះជីមីនដែលធ្វើអោយពួកគេភ្ញាក់ផ្អើល។
"ស្ទេឡា?"ជីមីនជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាបន្តិច។
"ត្រូវហើយគឺយើងណា" ស្ទេឡាក៏ងើបទៅអោបជីមីនៗក៏អោបវិញ។
"ហេតុអីក៏អែងនៅទីនេះ" ស្ទេឡាសួរទៅជីមីន។
"អរគឺយើងបម្រើនៅទីនេះ" ជីមីនក៏ញញឹមដាក់ស្ទឡាបន្តិច។ យ៉ុងហ្គីភ្ញាក់ព្រើតនូវសម្តីរបស់ជីមីន។
ESTÀS LLEGINT
365 ថ្ងៃ
Fanfiction365 ថ្ងៃជីវិតរាងតូចដែលធ្លាប់តែមានសេរីភាពដើរលេងសប្បាយបែរជាជួបនឹងបុរសម្នាក់ដែលមានអំណាចនឹងធ្វើបាបខ្លួនប្រាណគេមិនចេះចប់មិនចេះហើយ។ 365ថ្ងៃនេះតើជីវិតគេទៅជាយ៉ាងណា?
