នៅព្រឹកស្អែកឡើងយ៉ុងហ្គីបានរៀបចំខ្លួនយ៉ាងលឿននឹងរៀបចេញទៅខាងក្រៅយ៉ាងរហ័សហាក់បីដូចជាមានការងាបន្ទាន់់មួយអញ្ចឹង។ ជីមីនបើកភ្នែកឡើងមក្រឡេកមើលជុំវិញខ្លួនតែមិនឃើញមានយ៉ុងហ្គីនៅក្បែរគេបែរជាគិតថាយ៉ុងហ្គីកំពុងលេងសើចជាមួយគេទៀតទៅវិញ។
"ហឺយគិតច្រើនម្ល៉េះគេប្រហែលជាទៅក្រុមហ៊ុនទេ" ជីមីនទះក្បាលខ្លួនអែងតិចៗរួចក៏ដើរចុះទៅរៀបចំខ្លួនចុះទៅក្រោមបាត់។
"លោកប្រុសមីនអញ្ជើញទៅណាដែលចាស" អ្នកបម្រើម្នាក់ញញឹមស្រស់ដាក់ជីមីនបន្ទាប់ពីអោនក្បាលគោរពបន្តិចរួច។
"អរគឺព្រឹកមិញខ្ញុំទទួលសារពីយ៉ុងហ្គីថាអោយទៅក្រុមហ៊ុនរបស់គេ" ជីមីននិយាយរួចក៏ដើរចេញទៅដោយមានអក្សរក្ស២ ៣ ទៅតាមជាមួយ។
ក្រឡេកមកមើលយ៉ុងហ្គីវិញអង្គុយញញឹមញញែមនៅលើកៅអីម្នាក់អែងដែលកំពុងតែអង្គុយចាំវត្តមានរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួននោះ។
តុក តុក
សម្លេងគោះទ្វាក៏បន្លឺឡើងយ៉ុងហ្គីរត់ទៅទាំងសប្បាយចិត្តទៅបើកទ្វានោះគេក៏បានឃើញជីមីន។
"baby!!!" យ៉ុងហ្គីទាញជីមីនចូលមកក្នុងមុននឹងអោបជីមីនជាប់។
"បងយ៉ុង" ជីមីនរៀបនឹងនិយាយយ៉ុងហ្គីក៏កាត់សម្តីគេភ្លាមៗ។
"កុំមាត់ទុកអោយបងអោបអូនអោយយូរជានេះបានទេ" យ៉ុងហ្គីអោបជីមីនធ្វើដូចជាគ្មានថ្ងៃស្អែកចឹង។
"ចៅហ្វាយ" អក្សរក្សយ៉ុងហ្គីម្នាក់ក៏និយាយឡើងនៅក្រោយខ្នងយ៉ុងហ្គី។ យ៉ុងហ្គីប្រញាប់ក្រឡេកមើលទីក៏ឃើញពួកគេកំពុងតែទប់សំណើចរៀងខ្លួន។
"អឹមហឹម" យ៉ុងហ្គីក្រហឹមបន្តិចមុននឹងចាប់ផ្តើមនិយាយ។
"ចូលមកតាំងពីពេលណាហេតុអីមិនគោះទ្វារ" យ៉ុងហ្គីធ្វើជានិយាយម៉ត់ចត់ជាមួយនឹងទឹកមុខច្បាស់លាស់ជាមួយអក្សរក្សខ្លួន។
"គឺនៅជាមួយចៅហ្វាយតាំងពីព្រឹកមកម្ល៉េះ"
យ៉ុងហ្គីក៏ធ្វើជាបាត់ការចងចាំនឹងដេញពួកគេចេញទៅក្រៅដើម្បីគេបាននៅក្បែរអូនសម្លាញ់របស់គេ។
YOU ARE READING
365 ថ្ងៃ
Fanfiction365 ថ្ងៃជីវិតរាងតូចដែលធ្លាប់តែមានសេរីភាពដើរលេងសប្បាយបែរជាជួបនឹងបុរសម្នាក់ដែលមានអំណាចនឹងធ្វើបាបខ្លួនប្រាណគេមិនចេះចប់មិនចេះហើយ។ 365ថ្ងៃនេះតើជីវិតគេទៅជាយ៉ាងណា?
