Bir kelebeğin iki insanın kaderini bir yazmasıyla başladı her şey.
İlk kader yazıldı,sonra o kaderler birleşti.
Yeni bir hikaye oldu.
Avuç içlerine yazılan kader hayat bağı oldu,hayat amacı oldu,her şey oldu.
Ama bir şey unutuldu,
Kelebeklerin ömrü...
Bu gün yeni ailem,bana yeni umutlar verdiler ve bu umutlar benim yolumu aydınlattı,bana iyi geldi.
Bu deftere çok kez umudumun bittiğini söyledim ama ilk defa umudumun tekrardan geldiğini yazıyorum,asıl şaşırtıcı olan bu.
Benim artık bu yaşımdan umudum var,yaşama sevinci tüm damarlarımda gezinirken gülümsüyorum,elimdeki bira zıpladığım için kıyafetlerime dökülüyor ama umurumda bile değil,mutluyum.
Gerçekten,saf bir şekilde mutluyum.
Mavi Kelebek...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ne yapmam gerektiğini bilmiyor, kendimi korkunç bir girdabın içinde hissetmekten alıkoyamıyordum.
Nefes alamıyor, kendimi o girdaba daha da boğuyordum.
Ben o girdabın içindeyken kapı çalıyor, üstümde ki pijamalarımla kapıyı açıyorum ve karşımda gördüğüm manzara ağzımın açılmasına, gözlerimin şaşkınlıkla açılmasına neden oluyor.
Arjen Koral elinde bir doğum günü pastasıyla duruyordu.
Arjen'in hemen arka sağında Asmina ve Hazer ellerini birbirlerine kitlemiş şekilde bana gülümseyerek bakıyor, verdiğim tepkiden dolayı gülümsemeleri büyüyordu. Onlarında yanında olan Milena bana gülümseyerek bakıyor, elindeki kutuyla dikkatlice vericeğim tepkileri analiz etmek için hazırda bekliyordu. Sol tarafta ise İz, onun yanında da Deniz ile Barlas vardı.
Selin neredeydi?
Aklımda dönen soruları bir dolaba kaldırarak Arjen'in elindeki pastaya tekrar baktığımda yüzümde gülümseme oluştu.
"Hadi," diyerek bana seslenen Arjen ile bakışlarımı pastadan çektim ve hedefime onu aldım. "Üfle mumları."
Diğerlerinden gelen onaylayıcı sesler ile Arjen'e doğru bir adım attım ve gülerek pastanın üstündeki üç tane mumu büyük bir mutlulukla üfledim. Mumları üflememle diğerlerinden gelen alkış sesleri beni daha da güldürürken Arjen elindeki pastayı adeta İz'in eline tutuşturdu ve sonrada o da bana doğru adım attığında beni kolumdan tuttu ve evin içine soktu.
"Ne oluyor Arjen?" Diye sorduğumda ilk üstümdekilere baktı sonrada giysi dolabıma. Bakışları oradan da odamı turlayıp en sonda yatağımda takılı kaldığında başını yavaşça iki yana salladı ve dudaklarını ısırdı. "Üstünü giy, bu gün ki planımız sana harika bir doğum günü yaşatmak Bayan Sarıkamış."
