Bachelor Wifey (Rewritten)

#BWChapter11

Elias anak, gusto kong makita ang apo ko kay Lucia.

Napatulala lang ako sa message ni nanay. Ah, talaga ba 'nay? Biglang namula ang pisngi ko dahil sa nabasa ko. Naputol naman ako sa pagkatulala ng agawin na ni Ginoong Elias ang phone niya.

"So, brace your pinkish pussy, Lucia dahil may batang isisilang matapos ang siyam na buwan." Sambit niya.

Hindi ako makapaniwala na kinausap talaga siya ni nanay para sa pagbubuntis ko. Ano ba 'tong gulong pinasok ko?! Dapat pekeng marriage certificate at imbentong asawa lang 'to na hindi nag-e-exist pero lahat ay naging totoo! Ngayon ay nag-e-expect na si nanay ng anak namin ni Ginoong Elias.

Tinignan ko naman siya nang masama. "Kaya ba ayaw mong makipagtulungan sa annulment?"

Nagkibit-balikat naman siya sabay tuon ng tingin sa daan para magmaneho. "It's not that I don't want to cooperate with you, Lucia, but you've heard the options that Tres presented. Ang hirap isipan ng grounds ang annulment na gusto mo."

Tinaasan ko naman siya ng kilay. "Gusto ko? Ako lang?"

Tinignan naman niya ako saglit sabay kindat. "Am I the one pressing for the annulment?"

Nag-isang linya ang labi ko dahil nagpipigil na ako ng inis. "Akala ko ba nagpa-plano ka na ng kasal?"

Tumango naman siya habang nakatingin sa daan. "Oo nga. I was preparing for my wedding, but all of a sudden, I was married, so it had already happened, Lucia. Thank you for bringing my plan to reality."

Mabilis ko naman siyang sinuntok sa braso niya. Sorry po, Lord. Alam ko pong mali pero ubos na ang pasensya ko sa lalakeng ito. "Hindi ako ang babaeng papakasalan mo, Ginoong Elias."

"Who says?" Sagot niya sabay tingin sa akin na nakataas ang kilay.

Tinaasan ko rin siya ng kilay. "Sa girlfriend mo."

Ngumisi naman siya. "Sino'ng girlfriend ko? Ikaw? Ay, asawa nga pala kita."

"May girlfriend ka." Madiin kong sagot sa kanya. "Iyong duktora, iyong picture sa wallet mo."

Kita ko ang pagbilog ng bibig niya. "Oh, nakita mo iyong pciture?"

See? Napangisi ako sa kanya. "Cheater."

Tumango-tango naman siya sabay kuha ng wallet niya sa bulsa ng pants niya sabay abot nito sa akin. "I'm sorry, Lucia; I didn't intend for you to see it. Pwedeng pakikuha ng picture?"

Tinignan ko naman ang wallet niya bago ito kunin. Bakit naman niya ipapakuha ang picture ng jowa niya? Para ano? Masaktan ako? Charot!

Binuksan ko na ang wallet niya at tumigil ang mundo ko sa nakikita ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Napakurap pa ang mga mata ko sabay tingin sa kanya. "B-bakit nandito ang picture ko noong bata pa ako?"

Kita ko ang pagpipigil niya ng tawa. "So, duktor ka na pala ngayon Dra. Lucia Villavicencio?"

Agad ko namang hinampas sa kanya ang wallet niya. "Paano mo 'to nakuha?! Noong nakaraan ay ibang picture ang nakalagay dito!"

Tumawa na siya na napasandal pa sa upuan niya dahil saktong naka-stop ang traffic light niya. Hawak-hawak pa niya ang tiyan niya. "In fairness ha, effective ang picture mo sa wallet ko kasi everytime na bubuksan ko ang wallet ko para gumastos, naaalala ko na walang pera ang asawa ko sa better spend it sa mga importanteng bagay."

"E 'di ikaw na ang anak ng mayaman!" Sagot ko sa kanya sabay bato sa kanya ng wallet niya. "Isaksak mo sa baga mo 'yang picture ko." Iyon pa naman ang picture ko noong field trip namin na kuha sa harap ng simbahan.