Bachelor Wifey (Rewritten)

#BWChapter17

Ilang araw siyang hindi nagpunta rito sa bahay simula n'ong usap namin sa kotse niya. Tahimik nga lang kaming kumain ng tanghalian noon tas hinatid lang niya ako pauwi tas wala na siyang paramdam. Nag-sorry naman siya bago umalis, at hindi nakatulong 'yon dahil hindi ko naman alam kung para saan ang paghingi niya ng sorry.

Kinikilabutan na nga ako sa totoo lang. Gan'on pala ang feeling kapag na-ghost ka. Joke.

Hirap naman itanggi na hindi ko siya nami-miss dahil ang totoo ay hinahanap ko ang presensya niya. Ang hirap kapag nasanay ka na tas biglang mawawala. Sana kasama sa sampung utos ng D'yos ang h'wag kang paasa. Charot! Ito nga pala ang kailangan namin, ang maghiwalay talaga. Masasanay ka rin Lucia gaya noong buhay mo sa kumbento na walang Ginoong Elias Villavicencio sa buhay mo.

"Bakit hindi na napunta rito ang asawa mo, 'nak?" Pag-uusisa sa akin ni nanay habang nag-aalmusal kami.

Alam kong mahahalata rin nila dahil iyong araw-araw naming pagsasama ay halos hindi na siya nakikita rito sa bahay. Gusto ko na lang sabihin kay nanay na hiwalay na kami ni Ginoong Elias pero baka makalala pa sa kalagayan niya. Kakapit na lang muna ako sa pagpapanggap na may asawa ako hangga't sa okay na si nanay.

Nagkibit-balikat naman ako. "Busy daw po siya sa trabaho, 'nay. Marami raw siyang tinatapos kaya hindi raw muna siya makakadalaw dito. Sabi ko ay okay lang para makapahinga naman siya kasi ilang oras din ang bina-byahe niya papunta rito."

Baka ang isa sa pinagkaka-busyhan niya ay ang tapusin na ang marriage namin. Okay lang naman. Hindi naman masakit. Parang kagat lang ng langgam.

Isang milyong langgam.

"Naku 'nak, 'pag ganyan, siguraduhin mong trabaho talaga ang pinagkaka-busy-han niya. Baka iba na ang tinatrabaho ng asawa mo, ha." Mahalagang paalala ng Propan TLC.

Kahit naman bantayan mo siya, kung magloloko, magloloko talaga. Sa pagkontrol mo na 'yan sa utak mo na kung titingin ka sa iba o sa iisang babae lang talaga. Tignan mo 'tong asawa ko, nagawa pa akong landiin kahit may girlfriend. Hindi mo kasi pwedeng sabihin na hindi mo maiwasan. Sa mga ayaw mo nga ay naiwas ka, sa tukso pa kaya! Mind-controlling lang 'yan!

"Wala 'yon, 'nay. Busy talaga 'yon sa trabaho." Palusot ko na lang.

Tumango na lang si nanay na alam kong hindi naniniwala. Kung alam lang niya na ako ang puno't dulo ng gulo sa amin ni Ginoong Elias ay baka itakwil pa niya ako. 

Matapos mag-agahan ay tumambay ako sa kwarto ko. Napatingin lang ako sa mga larawan namin ni Ginoong Elias sa cellphone ko. May mga araw na palihim ko siyang kinukuhanan ng larawan; may iba na magkasama kaming dalawa sa picture. Gusto ko sanang i-delete pero hahayaan ko munang maramdaman ang sakit hanggang sa mapagod na lang ako at handa ng i-delete ang lahat ng ala-ala niya.

Tama nga sila, kapag nasasaktan ka na ay nagmamahal ka na.

Bandang hapon naman ay may natanggap akong text mula kay Atty. Tres. Pinapapunta niya ako sa opisina niya para pag-usapan ang annulment kaya nagbihis ako agad at nag-byahe sa sinabi niyang address.

Buti na lang ay uusad na ang annulment namin ni Ginoong Elias. Habang nasa biyahe ay iniisip ko na pwede kong idahilan kina nanay na nakipaghiwalay na lang ako kay Ginoong Elias dahil calling ko talaga ang pagiging madre at hindi ko ito pwedeng ipagpalit kahit kanino. Bahala na kung magalit sila sa akin, ang mahalaga ay matapos na ang anuman sa amin ni Elias.

Pagdating ko sa sinasabing lugar ni Atty. Tres ay nalula ako sa taas ng building. Kita ko ang sign board na Suarez-Villavicencio Enterprise. Wow, so ito ang family business nila? Grabe, ang yaman talaga nitong asawa ko---asawa ko sa papel.

Pumasok na ako sa loob ng building at dumiretso sa receptionist. "Hi, may appointment po ako kay Atty. Tresmiro Jace Suarez?"

"What's your name---" Hindi na natapos ang sasabihin ng receptionist nang may sumabat sa usapan namin.