Text
Dumating kami ni Deion sa malaki at mataas na gusali — which is none other than the mighty Estrella's Real Estate Agency — or EREA.
Lumabas kami ni Deion sa kotse niya. Pumasok kami sa malaking entrance door.
"Good afternoon, Ma'am Blair, Ma'am Deion." Bati sa amin noong guards.
Deion nodded at them while wearing a flashy grin. Ngumiti naman ako sa mga guards nang malawak.
"Kamusta po kayo?" Tanong ko sa kanila.
"Maayos na maayos po, Ma'am. Kayo po?" Magalang na balik sa aking tanong nung isa pang guards.
"Ayos lang din po. Sige po, mauuna na kami." Sabi ko at tinapik ang mga balikat nila ng marahan at saka naglakad na papalayo.
"It's been years but it's still a shocking sight for me to see you being that kind and polite." Deion smirked and stared at me like I'm some kind of an alien specie.
Sumimangot ako at hindi sumagot. We went inside the private elevator and pushed the button of the floor where my office is.
Sumandal si Deion at nakapamulsa na tinititigan ako na parang nahihiwagaan pa rin siya sa akin.
"I've never thought I'll see you like this. You really seem changed." She uttered. Hindi ko alam kung maganda ba ang ipinaparating niya o hindi.
I looked blankly at the elevators doors. I lay my back on the elevator too and put my hands on the pockets of my blazer just like her position. "Change is constant, Dei."
Narinig ko ang kanyang ngisi. "I really bet not, Blair."
Hindi na ako sumagot at hindi na rin naman siya nagsalita. The atmosphere changed from light to a little bit serious, and we both knew that.
Pagkarating sa office ko rito sa EREA ay dumiretsyo agad ako kay Kriza. Siya ang secretary ko and her office is just next to mine just like my secretary in Jimenez Corporation.
"Good afternoon! Kriz, may mga appointment ba ako today?" Ngiting bati ko sa kanya. Lumingon naman agad siya sa akin habang pormal na nakaupo sa chair niya. May binabasa kasi siyang papers.
"Blair! Good evening. Hi rin, Ma'am Deion!" Ngiti niya sa amin ni Deion.
Ngumuso si Deion at bumati rin pabalik. "Deion na lang, Kriza, hindi naman ako nagtatrabaho rito. At saka, parang others naman ako niyan sa tawag mo." And then she foolishly laughed.
Tumawa rin si Kriza at tumango na lang pagkatapos ay tumingin na muli sa akin para sagutin ang tanong ko. "Wala naman, Blair. Pero tumawag si Sir Bernard kanina, he told me to tell you to come into his office once you arrive."
Marahan naman akong tumango bago nginitian siya muli. "Wala ka na pa lang gagawin, e. Bakit hindi ka na umuwi? Baka hinihintay ka na ni Rustom."
She shooked her head. "Office hours ko pa, Blair. At saka, binabantayan naman siya ni Kevin and malaki na rin siya, Blair, kaya na niya ang sarili niya, ayaw na niyang bini-baby." Tawa niya pa. Kevin is her husband and the father of Rustom.
I pouted at tinukod ang siko sa desk niya. Si Deion ay nakatayo lang at aliw na pinapanood kami.
"Oo nga, e. Ayaw niya nang tanggapin yung robot na binili ko." Humalakhak ako.
Deion laughed annoyingly to tease me. "Seriously, Blair? Rustom is already a teenager tapos bibilhan mo ng robot? Why don't you buy him a new phone or a new Playstation? Kaya mo namang bumili nun."
I grinned and pointed my index finger to Kriza like I'm blaming her. "Si Kriza kasi, ayaw na ayaw kapag binibilhan ko si Rustom."
Kriza's face contorted. "E syempre, inii-spoil mo! Spoiled na spoiled nga yun kay..." Kriza averted her eyes and didn't continue what she was about to say when she realized where her words were heading.
