ဘယျရပျဝနျး ဘယျဒသေကိုမှ ရောကျဖို့မဆိုပါ။
ဆုံးဖွတျခဲ့တဲ့ ဆုံးဖွတျခကျြတှအေတိုငျး ဒီလူသား တဈဦး၏ ရငျခှငျမှာပဲ ပြျောမှခေ့ငျြခဲ့လတေော့ ----။ တိမျးရှောငျ /တိမျးမှောကျသှားတဲ့ စကျခေါငျးတှအေတှကျတော့ အမှာစကားလေး တဈခှနျးဆိုခငျြမိပါရဲ့ ။ အခြိနျလှနျမှ ပူပနျမိတဲ့
အပူသောကတှအေတှကျ တဈခုသော စကားလေးက နောငျတပါ။ ဒီစကား ဒီရရှေတျသံတှကေို လလှေိုငျးတှကေ အမှာစကားပါးပေးနိုငျဖို့ မြှျောလငျ့ရငျး---။
မှ / ကိုကိုမောငျ့ရဲ့ သကျလြာ။
မောငျက ခရီးလမျးကွောငျးလေးဆို ကြှနျတျောက ခရီးစဉျလေး။
မောငျက ကှကေ့ောကျတဲ့ လမျးလေးဖွဈအုံးမလား။ ကှကေ့ောကျတဲ့ လမျးတိုငျးမှာ ကြှနျတျောက အသငျ့ရှိနမေယျ့ လူမြိုး။
လှိုငျးပုပျတဲ့ ပငျလယျကော။ ရတယျ။
လှိုငျးပုပျတဲ့ အဲ့ဒီ့ ပငျလယျတှထေိ ကြှနျတျောက ပြျောပြျောကွီး ခစားပေးလိုကျမယျ။ ဒါကလညျး မောငျဆိုတဲ့ ကြှနျတျောရဲ့ ကွီးကွပျရေးမှုး တဈယောကျထဲအတှကျပဲ။
မောငျ့ရဲ့ ရငျခှငျကယျြကွီးထဲဝယျ မှပြေ့ျောနခေငျြခဲ့တဲ့ မောငျ့ရဲ့ စကျခေါငျးအမှတျ ၀၀၉။
ဧဿနျဂြှနျစမဈ (စကျခေါငျးအမှတျ ၀၀၉ (သို့ )
မောငျ့သကျလြာ)။
ရငျမှာ မွဈတှယျ သကျရှညျကာလမြားဝယျ
ယျောရမျးမိသညျက သကျလြာ။
ကိုယျ့ ရဲ့ သကျလြာ။
ကွမ်မာ မခွားနိုငျတော့ ဆုံခဲ့ရသညျက ရထားဝနျးတဈခုအတှငျး။ ဆုံခဲ့ခငျြသညျ့ အဲ့ဒီ့မကျြဝနျး၊
သယျပိုးသှားခငျြသညျ့ သကျလြာရဲ့ ခန်တာ စိတျလေး။ မမွငျ မဖတျနိုငျတဲ့ မကျြဝနျးတှနေောကျ သကျလြာ မောငျ့ကို မှတျမိလပေါ့မလား။
ကာလရှညျကွာ ရကျမြားစှာ၌ အောကျမရေ့လှနျးသူလေး။ မမရေ့ကျ / မမနေို့ငျခဲ့သော ငယျခဈြဦးလေး။
စကားတဈခှနျးပဲ ဆိုခငျြပါသညျ။
ထာဝရ ၏ ရကျလှနျ နောကျဆုံးခွခေခြငျြသညျ့ ရပျဝနျးအထိ ခရီးစဉျလေး / ခရီးဖျောလေး /
ခရီးသှားလေး တဈယောကျအဖွဈပဲ သကျလြာက မောငျ့အတှကျ သီးသနျ့ ရှိနပေေးရမယျ။
ဒါက မောငျနောကျဆုံး ရကျအထိ ထာဝရ ဆိုခငျြမိတဲ့ စကားတဈခှနျးပါ မောငျ့သကျလြာ---။
YOU ARE READING
"စက်ခေါင်းအမှတ် ၀၀၉" (completed)
General Fictionဦးဆက်စေရာမောင် × ဦးဧဿန်ဂျွန်စမစ် ၁၉၀၀ ဝန်းကျင်ခန့်က စက်ခေါင်းမောင်းဆရာနှင့် ကြီးကြပ်ရေးမှုး တို့၏ စိတ်ခံစားချက် / နှလုံးစည်းချက်။ ရင်ခုန်သံတွေ မေတ္တာရပ်ဝန်းတွေကို ရေးဖွဲ့ထားပါတယ်။ နယ်ချဲ့လက်အောက်ဖြစ်ရျ် ၁၉၀၀ ဝန်းကျင်ခန့် ရသ အပြည့်မျိုးရအောင် အ...
