"Dude, stop staring at her." Lian rolled his eyes on me.
Inis ko siyang tinulak palayo sa akin. Nandito kami sa library ngayon, ako lang pala dapat, pero sinundan niya ako dito. Kanina ko pa pinagmamasdan si Ada habang nagrereklamo tong isang ito sa tabi ko.
"Why don't you just approach her? Hindi iyong ganito, you're creepy!" he added.
Tumayo ako ng maayos at inayos ang glasses ko. Sinamaan ko siya ng tingin dahil ang ingay-ingay niya.
"She will reject me if I approach her." I told him.
"Just remove your thick glasses and he will surely fall for you!" he suggested.
I sighed deeply. Sa ilang buwan kong pagmamasid sakanya ay alam kong hindi siya nadadala sa itsura. A lot of men with good looks tried to approach her but she rejected them in a snap. Ayokong magaya ako sakanila.
"That's not going to work." I shrugged before leaving the library.
I was in grade 11 when I started having crush on her. Lumala lang ang nararamdaman ko nang mag grade 12 ako. Tahimik lang akong nagbabasa sa library dahil may exam kami bukas. Napaangat ako ng tingin ng may biglang lumapit sa mesa ko. My mouth widened in shock pero agad din akong natauhan kaya sinirado ko agad ito.
"Hi, can I sit here? Wala na kasing availabale na table." sabi niya, hindi man lang ngumiti.
I tried to be as cold as her. Ayokong magmukhang baliw na baliw sakanya sa unang beses pa lang na nagkausap kami.
"Suit yourself." sabi ko at binalik sa libro ang tingin.
Pero hindi ako makapagconcentrate! Natataranta ako kahit na wala naman siyang alam sa nararamdaman ko. I tried to calm myself as much as possible. Pero hindi ko napigilan ang sarili na pagmasdan siya. She look so serious while reading her notes. Hindi ko napigilan ang ngisi habang pinagmamasdan siya. Ang ganda niya talaga.
Her hair is long and it is curled beautifully. Makapal din ang kilay niya at porma. Her chinky eyes and long eyelashes is very pretty. Sobrang tangos din ng ilong niya at pula ang labi. I notice it for a year now. Hindi siya nagmamake up gaya ng ibang babae na nakasalamuha ko. She is very simple yet breathtaking.
"Aren't you tired staring at me?"
I blink in shock and looked away slowly. Nakakahiya ka, Zy! Hanggang sa matapos siya sa ginagawa niya ay hindi ko na binalik pa ang tingin sakanya. Umalis rin siya agad at hindi man lang nagpaalam sa akin.
"You suck, dude! Halatang baliw na baliw ka." bungad ni Lian sa akin.
I rolled my eyes and ignore him. Kung paano niya nalaman ang nangyari kanina ay hindi ko alam, at wala din naman akong pakialam. I am just too happy to be irratated at him.
Halos ganon lagi ang nangyayari araw-araw. Nakaupo ako sa library at nagbabasa tapos kakausapin niya ako dahil wala na dawng available na table. At gaya ng dati ay nagpapanggap lang akong walang pakialam sakanya. Ang hindi niya alam ay palihim ko siyang pinagmamasdan.
Iyong pakiramdam na ang lapit-lapit niya na sa akin pero ang layo parin. Naisip ko ngang sabihin sakanya ang nararamdaman ko pero pinangungunahan ako ng takot. I will creep the hell out of her pag bigla akong umamin sakanya. Kaya ang ginawa ko, dinahan-dahan ko.
"Good morning." bati ko sakanya ng maupo siya sa table ko.
"Good morning." sabi niya at gaya ng dati, hindi siya ngumiti.
"A smile suit you more." I try my luck.
"Yeah and you like me. I know that all along." she said cooly.
