He-Man/Chanbaek

One

''Baba otuzlarıma yaklaştığımın farkındasın değil mi? Senin sözünü dinleyen küçük çocuk değilim artık.'' Yaşlanmaya başlamış olan adam gözlerini devirdi. ''Baekhyun, çok uzun zaman oldu. Yeni birini bulmalıyız artık.''

Baekhyun yüzündeki makyajı silerken güldü. ''Niye ki? Hala parası var.'' ''Adam ciddi düşünüyor gibi. Evlenmek isterse gidemeyiz.'' Baekhyun ağırca yaslandı rahat sandalyeye. ''Belki de artık bir yerde temelli kalmamızın zamanı gelmiştir ha baba?''

Adam şok içerisinde baktı oğluna. ''Hadi ama! O senden on iki yaş büyük.'' Baekhyun alayla güldü ''Beni kendi ellerinle altına sokarken on iki yaş pek umurunda değildi baba.'' 

''Evlilik diyorsun Baekhyun. Bu ciddi bir şey.'' Gözlerini devirdi Baekhyun. ''Yalnız bırak beni.'' Derin bir nefes verdi ağırca yaşlı olan ''Yakın zamanda gitmeye hazırlan. Sıkıldım burada.'' Hızlı adımlarla çıktı ardından odadan.

Baekhyun ağrıyan başını ovarken sinirle inledi. Bu hayatı istediğinden artık emin değildi. Evet, güzel bir hayatı vardı. Zengin bir yaşam sürüyordu. 

Kuş tüyü yastıklarda uyuyor, istediği anında elinde oluyordu. Çok değerli bir şey istese bile bir geceye bakardı. 

Ama daha yirmi sekiz yaşında olmasına rağmen yaşlanmış hissediyordu. Bedenini istedikleri için o yaşlı adamlara kullandırmak, artık Baekhyun'a ağır geliyordu.

Şu an takıldığı adam babasının da dediği gibi ondan on iki yaş büyüktü. Evet, diğerleri kadar yaşlı değildi ama tam bir aptaldı. ''Para hep yanlış kişilerde.'' diye mırıldandı kendi kendine yumuşak yatağına uzanırken.

Adam, evliydi. Ama Baekhyun'u da bilmeyen yoktu. 

Kore'nin en lüks otellerinden birinin çatı katını adam onun için kiralamıştı. Ve Baekhyun bunun için tek bir öpücük vermişti sadece. 

Tek lafıyla karısını boşayıp onunla evlenmek için her şeyi yapardı. Bu kafayla bu serveti nasıl yapmıştı bu adam?

Yerleri vardı ve boksörleri dövüştürüyordu. Çok iyi para kaldırıyordu. 

Çoğunlukla yanında olmuyor, işlere koşturuyordu. Baekhyun'da yatağında rahat rahat takılıyordu. 

Ama açılan kapı sesi ve ardından beline sarılan kollar ile bu gecenin rahat geçmeyeceğini fark etmişti. İlgi istiyor olmalıydı, Ve Baekhyun ona istediği ilgiyi verecekti.

-------------------------------

Chanyeol ise çalışıyordu. Kendini bildiğinden bu yana, sürekli bir şeyler için çabalıyordu. Daha yedi yaşında düşmüştü sokaklara. Yanında kimsesi yoktu.

Evet bir annesi vardı ama onu dışarı atan da zaten o değil miydi? Onun yanına nasıl dönebilirdi ki?

Bir çok kişi ile tanışmış, her işi yapmıştı. 

Hayatta kalmak için yemeğe ve kalacak yere ihtiyacı vardı. Yedi yaşında küçük bir çocukken ona acırlardı evsizler. Yardım eder ve ekmeklerinden bir parça da ona verirlerdi.

Büyüdükçe değişti. Kendi ekmeğini kendisi bulması gerekiyordu. 

Onlu yaşlarına geldiğinde çaldı ilk yemeğini. Ardından ise çalışmaya başladı. Küçük işler yapıyor, yemek parasını çıkarıyordu.

Ama artık pis kartonlarda, çirkin adamların yanında uyumak istemiyordu. O yüzden kendine kalacak yeri olan bir iş buldu. 

On yedisindeydi o spor salonunda işe başladığında. Spor salonunun küçük, kullanılmayan odasında kalmasına izin vermişti patronu. Etrafı toparlıyor, spor yapanların işine koşturuyordu.

İşlerin az olduğu bir gün etrafı toparlarken eğlencesine kum torbasına vurmaya başladı. Buraya gelen ondan büyük adamların yaptıkları şeyleri çokça izlemişti Chanyeol. Onları taklit ediyor, onlar kadar sağlam vurmaya çalışıyordu.

İçeri girecekken çırağının kum torbasına vurduğunu gören adam ise duraksadı. Doğru yapıyordu, evet çok güçlü vuramıyordu ama yumruklarının sert olduğu buradan bile görünüyordu.

İçeri girdi ve gülümsedi ''Daha güçlü vurmak için biraz kas yapmalısın Chanyeol.'' Patronunu duyduğunda hızla bir adım geriledi. ''Ben, öylesine patron.'' Güldü adam ''On sekizine girdin. Ama sıskasın hala. Spor salonu boş olduğu vakit kullanmana izin veriyorum. İstediğin gibi çalış.''

Bugünün ardından yıllar geçti. Chanyeol yirmi üç yaşındayken ayrıldı o spor salonundan. Geldiği günün aksine güçlü bir adam olarak çıktı. Kendini geliştirmiş, Boksta iyi bir seviyeye gelmişti.

Tanıştığı adam ise onun antrenörü olabileceğini söylemişti. Kenarda olan yıllarca biriktirdiği parası ile gitmişti o adamın peşinden.

Şimdi ise otuzuna merdiven dayamış, profesyonel bir boksör olmuştu. Sadece iki kez kaybetmişti. Katıldığı çoğu maçtan çok iyi para kaldırmış, lisansın pek bir öneminin olmadığını fark ederek yasa dışı dövüşlere katılmaya başlamıştı.

Kazandıkça kazanmış, Bir lakap bile edinmişti. 

Geçmişe bakıyordu da, çok yol katetmişti. Bu yollar onu değiştirmiş, hiç bir şeyi umursamaz hale getirmişti. Yıllarca dövüşmese bile yetecek kadar parası vardı. 

Her gün yatağını ısıtan erkek ve kadınlar vardı. Ama canı biraz daha heyecan istiyordu. Heyecan ve biraz da olsa tehlike. 

Ve hepsini Baekhyun ile tanıştıktan sonra fazlaca yaşayacaktı.