He-Man/Chanbaek

eight

Geldin değil mi Chanyeol?'' diye sordum son kez arabamı durdururken. Güldü hafifçe ''Evimizdeyim bebeğim. Üzerimi bile değiştirmeden seni görmeye geldim. Gel hadi~''

Titrek bir nefesle gülümsedim. ''İniyorum arabadan.'' 

Kapıyı çaldığımda hızla açtı Chanyeol. Hızlı adımlarla içeri girip kapıyı kapadım ve kollarımı sıkıca sardım boynuna. Hafifçe güldü ''ah güzelim benim, nasıl özledim.'' 

Güvenli kolları arasında olmak beni rahatlatırken hafifçe ayrıldım ve birleştirdim dudaklarımızı. Hızla öpüşüme karşılık verirken sırtım kapıya yaslandı. Ayrıldığımızda inceledim yüzünü, yanağında geçmeye başlamış bir morluk ve kaşında küçük bir bant dışında bir şeyi yoktu.

''İyi görünüyorsun.'' diye mırıldandım. Güldü ''Söylemiştim sana çok zorlamadı diye.''

Ellerini kalçamda hissettiğimde yardımı ile hızla çıktım kucağına. Bacaklarımı beline sararken yatak odasına adımlamaya başladı.

''Seni öyle çok özledim ki.'' Yatağa yatırdı ağırca beni. Parmakları yüzüme düşen saçlarımı narince geri iterken mırıldandı. ''Sadece bana ait olmanı istiyorum Baekhyun.'' 

Yutkundum ve gülümsedim hafifçe. ''Sana, bir şey söylemem gerek.'' ''Söyle güzelim.'' 

Doğrulurken mırıldandım. ''Önemli bir şey Chanyeol. Anlatmak için gelmeni bekledim.'' Kaşları çatıldı hafifçe ''Yoksa Yoo bir şey mi öğrendi?'' Başımı olumsuzca salladım. ''Öğrenmiş olsaydı, fark ederdin zaten.'' 

İkimizde hafifçe gülerken uzandım tuttum elini. ''Sen gitmeden önce fark etmiştim bir şeyler olduğunu ama düşünmek istememiştim sanırım. Sen gittikten sonra, mide bulantılarım artmaya başladı.'' 

''Baekh-'' diye başladığında hızla kestim cümlesini. ''Lütfen sonuna kadar dinle.'' Başını salladığında derin bir nefes ile devam ettim. 

''Mide bulantıları artınca, test almaya gittim. Emin olmak için bir kaç tane aldım hatta. Ama hepsinde aynı sonuç vardı Chanyeol. Hamileyim ben.''

Sertçe ısırdı dudağını. Sessizliğe gömüldüm ve bir şey demesini bekledim içimdeki heyecan ile. İlk dediği şey ''Emin misin?'' oldu. Kaşlarım çatılırken ''Bir kaç tane test yaptığımı söyled-'' ''Benden olduğuna emin misin?''

Sertçe yutkundum dediği şey ile. Hafifçe güldüm, tutamadım kendimi. ''Yoo ile korunmadan birlikte olmadım. Hiç bir zaman.'' Yutkundu ve yataktan kalktı.

''Chanyeol, bir şey söyle.'' ''Beklemiyordum, şaşkınım.'' Odanın içinde gezindi bir kaç saniye. ''Kontrole gittin mi? Hastanede test yaptılar mı?'' Başımı olumluca salladım. ''Ne kadarlık?'' diye sorduğunda ''İki aylık.'' diye mırıldandım.

Derin bir nefesin ardından adımladı ve çıktı yatağa. Kollarını bedenime sararken kulağıma fısıldadı. ''Bizim şimdi, bir bebeğimiz mi olacak?'' Titrek bir nefes verdim ağırca. ''S-sen onu istiyor musun?'' 

Duraksadı. Konuşmadığı saniyeler boyunca kalbim korku ile attı. ''O bizim Baekhyun. Kendimden bir parçayı, nasıl istemem?'' Yüz yüze geldiğimizde gördü dolan gözlerimi. Hızla okşadı yanaklarımı. ''çok korktum.'' diye mırıldandım.

''Onu istemeyeceksin diye, çok korktum.'' Dudaklarını yumuşakça bastırdı dudaklarıma. ''Önümüzde büyük bir zorluk var Baekhyun. Ben o zorluğu bir tek senin için aşarım.'' 

Eli karnımı buldu, ağırca okşadı. Gözlerim tekrar dolarken fısıldadı. 

''Sen ve bebeğimiz için aşarım.'' 

--------------------------

Geçen bir ay boyunca Chanyeol işlerini yoluna sokmaya başlamıştı. Yeni birini arıyordu çalışacak ve bulmuş gibiydi.

Yoo'dan kaçıyor, aynı odada bile kalmaktan kaçınıyordum. Chanyeol başka biri ile anlaştığı anda gidecektik.

Japonya'dan bir kaç adam ile görüşüyordu. En azından bebeğimiz doğana kadar orada kalabilirdik.

Arabadan indiğimizde titrek bir nefes verdim. Bugün ikinci kontrol günüydü. Bebeğimiz, üç aylık olmalıydı.

Karnım hafif hafif şişmeye başlamış, mide bulantılarım azalmaya başlamıştı.

İştahım fazlaca açılmıştı ve doktorun yazdığı vitaminleri de dikkatle alıyordum. Birlikte hastaneden içeri girdiğimizde gülümseyerek girdik içeri.

Doktorum beni gördüğünde hafifçe ayağa kalkmış ve gülümseyerek selamlamıştı. "Hoş geldiniz. Bugün diğer baba adayımız ile geldiğinizi sanıyorum."

Chanyeol doktorun uzattığı eli sıktı gülümseyerek. "Evet, ismim Chanyeol." Başını hafifçe salladı "hoş geldiniz tekrar."

Beslenmemi ve mide bulantılarımı konuştuktan sonra ultrasona girme zamanı gelmişti. Chanyeol'un da yardımı ile karnımı açarken soğuk jeli tekrar karnıma yaydılar.

Geçen sefer geldiğimde çok gergin ve tedirginken bugün oldukça mutluydum.

Her şey yolunda gidiyordu.

Doktor ultrasona bakmaya başladığında uzandı ve sıkıca elimi tuttu Chanyeol. Gülümseyerek döndüm ona.

Heyecanlı görünüyordu, bakışlarında hem mutluluk hemde heyecan vardı.

Doktor gülümsedi hafifçe. "Bebeğimiz oldukça sakin ve sağlıklı görünüyor. Dediklerimi dinlemeniz ona iyi gelmiş olmalı."

"Kalp atışını duyabileceğimizi söylemiştiniz." Dediğimde başını olumluca salladı. "Duyabilirsiniz. Hatta ufaklığın bir kaç fotoğrafını da çekelim."

Yaptığı bir kaç işlemin sonunda odayı kısık ama etikili bir ses doldurdu. Hızla atan kalp sesini duyduğumda gözlerimin dolduğunu hissediyordum.

Şimdiye kadar bir çok kişi ile ilişki yaşamış, bir çok kez birilerini yatağıma almıştım. Ama tedbiri hiç bir zaman elimden bırakmazken bir kez bile bebek düşünmemiştim.

Bakışlarım Chanyeol'un bakışları ile buluştuğunda onunda gözlerinin dolduğunu görmem ile anladım.

Ben bunca yaşanmışlığa rağmen doğru adamı bulmuştum.

Doğru adamı sevmiş, ve ondan bir çocuk yapmıştım.

Chanyeol benim için doğru kişiydi.