09

4 3 0
                                    

Paris


VIVERLEE ALTHEA



Sa loob ng 7 years naming pagsasama, not one monthsary nalimutan niya. At ni isang anniversary, inuuwian niya 'yan kahit nagkakadaleche leche pa ang mga schedules, works, and deadlines niya. That's the Sol I know. That the Sol I knew.

But now, the cold is so night, sleeping alone in this bed without a single text from him, kahit isang message nalang ng good night o kumusta ka? Kumain ka na ba? Wala man lang. I get how he's dedicated sa works niya at committed sa relationship namin, pero at least update me? Mag we-waste ka lang naman ata ng 5 minutes less para mag type ng message na hindi ka makakauwi para sa monthsary? I'm so sensitive. I'm so immature. Alam kong hindi na kami bata for these kind of stuff, pero at least show some respect? Give me at least some update. Update lang naman hinihingi ko.


As I wiped all my tears away, and pulled myself together to get some rest, I prayed before I shut my eyes close. 




***

"How can you not defend your thesis?! Hindi na ito bago sa inyo! USELESS ANG PAG RESEARCH NIYO NG THIS AND THAT KUNG SIMPLENG TANONG KO NG "WHAT'S THE SIGNIFICANCE OF YOUR STUDY?" AY HINDI NIYO MASASAGOT! WALA BA KAYONG MGA BIBIG?!"
Another day with school, and ayan na, mag thi-thesis defense muli. I'm guessing this group before mine didn't put much effort sa kanilang project. Siguro na caught up sila sa deadlines kaya hindi na sila nakapag study sa thesis. Ito namang panels namin dito, parang ito na nga ang sisira sa kinabukasan niyo.


"Ma'am, tubig po." Ika ng babaeng mala-model ang katawan sabay sa pag bigay nang baso na tubig sa panel na kanina pa dinudurog ng masasakit na salita ang kabilang grupo.


"NEXT GROUP!" Sigaw niya sabay sa mag sara ng folder na bigay ng kabilang grupo sa kaniya. Ang ibang panels e hindi pa nga nakapag bigay ng comment, o nakapag tanong pero kami na agad ang tinawag sunod. Walang magagawa ang ibang teachers, Mrs. Delivia's one of the highest professors dito.


It almost took an hour for our group to defend our project. Itong ibang panels rin naman, palaban na palaban sa katanungan, halatang ayaw nila kaming makagraduate sa college. "And I wish to ask what's your idea kung bakit niyo ito kinonduct na research? I mean, sinabi niyo na 'di ba na marami nang nakapag research nito na topic?"


"So are you asking what's the significance of this study of ours? What makes it unique?" Tanong ko sa mala-kalmadong tanong, kanina pa niya kasi ito tinatanong sa amin, pinapaiba iba niya lang ang mga salita. 


"Yes."


"Like what I said for the nth time, the significance of our study is we want to further study if using different shampoos can really give pimples. We're desperate to know if nasa shampoos ba ang problem. Now, what makes our research unique is we used Padmodive Shampoo. Of course, iba iba ang skin types natin lahat. Merong mga sensiti--" 
Hindi man lang ako pinatapos ng isang panel mag salita, e nag salita na agad ang isa.


"Haven't you already answered that?"


"Kayo rin kasi! Mga tanong niyo paulit ulit!" Ika ni Mrs. Delivia. 
"Kanina pa nga nasagot ang mga tanong niyo! Nakikinig ba kayo?" 

I LOVE YOU TO THE MOON AND BACK (1)Where stories live. Discover now