Hayat hep sert yüzünü döndü bana. Her zaman kimsenin sevmediği taraf oldum ve ölümle mücadele ettim. Hayatta kalmanın yolu ise güçlü olanlara karşı çalışmak. Kim bilirdi ki benim onlarında korktuğu insanlarla tanışacağımı. Ama belkide bu yeni bir sa...
*** Okuldan çıkarken bir yandanda etrafıma bakıyordum o buralardamı diye ama ortalıkta görünmüyordu. Tabiki ondan hoşlandığım ve aşık olduğum için ona bakmıyorum.
Görevim bu olduğu için.
Okulun dışındaki arabanın içinde tanıdık bir yüz gördüm ve hemen oraya doğru gittim kerem abinin yanına. "Senin burda ne işin var." Dedim ve yüzümü dikkatle incelemeyi bırakıp söze girdi.
"Biliyorsun ki sen her zaman sokak nöbetçilerini dışarıdan izledin." Başımı salladım. "Artık bizim daha fazla bilgiye ihtiyacımız var o yüzden onların kalbine girmen lazım" ne diyo bu ya
"nasıl olacak o"
"Ben herşeyi hallettim. Semihe seninle ilgili bir belge aldım oraya yani sokak nöbetçilerinin evinde olacaksın orada kalacaksın ve bize onlarla ilgili bilgi aktarıcaksın." Allah allah başka
"Beni nasıl o kadar çabuk kabul ettiler." Açıkçası şaşırmıştım "Onlar değil semih kabul etti onları bir şekilde ikna etmen lazım."
Neyim ben süper kahraman mı? Bunu dışımdan söylemek vardı da başıma silah dayarlardı.
"Tamam peki ne zaman gidicem" En az 1 haftaya giderdim.
"Bugün"
What didin gülüm.
"Ne!" Yüzüme ne var diye bakıyordu. "Bugün nasıl gideyim daha eşyalarımı bile yurttan almadım" dedim yüzüme sert bir şekilde baktı.
"İllaki alırsın şimdi in ve evlerine git" deyip resmen beni arabadan kovdu.
*** Evlerinin önünde durmuş öylece bakıyordum. Cersaretimi toplamam lazımdı. Ama bende cesaret yoktu ki nasıl toplayım. O zaman cesaretsiz bir şekilde eve girecektim.
Kapıya doğru adımladım ve tıktıkladım. Ve kapıyı saçlarının birazı beyazlamış yüzünde yara izleri bulunan biri açtı. Bu semih olmalıydı. "Tuana hoşgeldin geç içeri." İyi bir adama benziyordu.
İçeri girdim. Ev tam sıcak bir aile evine benziyordu. Mutfak olduğunu düşündüğüm bir yere gittik ve evet mutfaktı, yemek masasına otuduk ve semih konuşmaya başladı.
"Tuana ben senin hakkında bilgileri biliyorum ama sen bizim hakkımızdakileri bilmiyorsun. Öyle değil mi?" Beni Baya sıcak karşılamıştı. "Evet" "Tamam o zaman ben semih"
"Benim bir ailem var buradakiler benim çocuklarım" eline bir fotoğraf alıp sarı saçlı bir çocuğu işaret etti "Bu deniz grubun neşesi ve elleri"
"Bu leya denizin ikizi grubun hemşiresi ve yardımseveri ama tanımadığı insanlara sıcak bakmaz"
"Bu yağız grubun en güçlüsü çabuk sinirlenen biri ve emin ol seni görünce hiç hoş karşılamayacak"
"Bu ülkü grubun ayakları ve annesi"
"Ve son olarak bu çağan efe grubun lideri en sakin ve en zekisi"
Çağan Efe Ak hepsinden daha özeldi, hepsinden.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sizce Tuana için Çağan niye özel?
Sizce Sokak Nöbetçileri, Tuana'yı nasıl karşılayacaklar?
