Mistreated Wife (Wretchedness #1)

Chapter 40

Unti-unti na kaming naghahanda para sa pangalawang kasal namin ni Aziel. Hindi naman ako nagmamadali pero siya itong atat na atat excited na pagpre-prepare dahil hindi pa man siya sigurado kung tatanggapin ko ang proposal niya ay mayroon na pala siyang nacontact na wedding coordinator.

Gan'on siya ka-OA.

Balak naming ganapin ang kasal sa mismong fifth wedding anniversary namin. Sinabi niya ring gusto niyang gawing enggrande iyon pero tinutulan ko agad. Nais kong maging exclusive lang iyon sa mga malalapit at mahal namin sa buhay. Hindi na naman kailangan ng media o sino-sino pang tao.

"Fine, baby. I'll let you decide on everything. Go whatever you want," he told me so my smile grew bigger.

I clapped my hands happily as I giggled. Amusement danced in his eyes while staring at me lovingly.

"I love the childish and soft side of yours. Damn, it made me fall deeper to you," he whispered to my ears and tucked the strand of my hair behind my ears.

"Siguro sinasabi mo lang 'yan pero deep inside naiirita ka na sa akin." I playfully rolled my eyes.

Of course, I was joking, but my mouth fell open when he agreed. He fucking shamelessly agreed to what I've said!

He nodded his head. "Yeah, right."

"Aziel!" Bumilis ang aking paghinga. Tumayo ako sa kama at nagpapadyak ng paa. Hinampas ko siya ng unan pero nagawa niya iyong iwasan kahit na nakatalikod siya.

What the heck?! May mata ba siya sa likod?

Nakangisi niyang inikot ang swivel chair paharap sa akin habang pinaglalaruan ng daliri ang pang-ibabang labi. Para bang masaya pa ang loko na umuusok ang ilong ko at masamang-masama ang loob sa kaniya.

"Hmm, why is my baby so mad?" Umarko ang kaniyang kilay at mahihimigan pa ang pang-aasar sa kaniyang boses.

"Because you agree na nakakairita nga ako!" I spatted.

Tila pinagsakluban naman ako ng langit at lupa. Nangingilid ang luha kong umupo muli sa kama. Kumibot-kibot pa ang aking labi at parang dinudurog ang aking puso.

I didn't know why I am hella emotional these past few days. Kahit simpleng bagay lang ay napakabigdeal sa akin lahat. Minsan masaya ako tapos bigla na lang akong maiirita. May mga oras na ayaw kong nahihiwalay sa tabi ko si Aziel pero mas madalas na ayaw ko siyang makita. Nakakabadtrip ang mukha niya.

"I'm not yet done talking, my wife. Inunahan mo lang ako magsalita," pagdadahilan niya kaya mas lalong umasim ang ekspresyon ko. "What I was trying to say is nakakairita na kahit wala kang ginagawa ay ang ganda-ganda mo."

"Lulusot ka pang gunggong ka..." bulong ko sa sarili.

"G-gunggong... what?" His manly and raspy laugh echoed the whole room.

I found it extremely sexy pero naiirita rin talaga ako. Gusto ko siyang suntukin. Ang sarap tabunan ng unan ang kaniyang mukha hanggang sa hindi na siya makahinga.

I blinked my eyes as my jaw dropped.

What the hell are you thinking, Chantria?

Nang makita niyang hindi talaga ako natutuwa ay tumigil siya sa katatawa at kinagat ang pang-ibabang labi. Sinenyasan niya akong lumapit sa kaniya pero hindi ako gumalaw sa kinauupuan. Inirapan ko ulit siya at pinagkaabalahan na lang ang aking mga daliri na kalalagay lang niya ng nail polish kani-kanina lang.

It was raining cats and dogs outside. According to the news, there was a typhoon today. I could hear the waves violently hit the seashore. I didn't know... but for me it was eargasm. So calming to hear. This was perfect weather to drink coffee while staring outside the window, read books or simply cuddle and have a casual talk with someone you love.