Mistreated Wife (Wretchedness #1)

Chapter 41

Naging maayos na ang panahon sa mga sumunod na araw at kinailangan niyang lumuwas ng Maynila para sa trabaho. Kinumbinsi niya akong sumama at hindi naman ako tumanggi.

Naisip ko rin na gusto kong bisitahin ang mansion at si Manang Yeta. Gusto ko siyang personal na imbitahin para sa kasal namin ni Aziel at marami rin akong gustong ikwento sa kaniya. Bigla ko siyang namiss! Bigla kong namiss ang ingay ng Maynila!

Sobrang excited ako kaso masama ang pakiramdam ko habang nasa biyahe kami. Hindi rin ako makausap nang maayos ni Aziel dahil palagi akong tulog. Sobrang selan din ng pang-amoy ko at naiirita ako sa tapang ng pabango niya.

Grabe ang pagtitiis ko sa loob ng eroplano. Pigil na pigil ako sa pagbaliktad ng aking sikmura. Nang makababa kami sa airport ay nakaabang na roon ang isang itim na BMW ni Aziel. Naroon din sa likod ang isang SUV kung saan nag-aabang ang mga bodyguard niya na ABC.

Yumuko sila sa amin para magbigay-galang at sila na rin ang nagpasok ng mga gamit sa sasakyan. Mayroon ding media na nagkukumahog na lumapit sa amin pero hindi magawa dahil sa higpit ng security.

"Get inside the car," Aziel commanded me using his soft voice yet a stern look on his face.

Inalayayan niya akong pumasok sa front seat at siya na mismo ang nagkabit ng seatbelt sa akin. Siniguro muna niyang maayos at komportable ang lagay ko bago humalik sa aking noo.

"I'll just talk to them." Pertaining to his bodyguards.

"Hmm..." I hummed as an answer and rested my head.

Kagigising ko lang pero inaantok na naman ako! Narinig ko ang mahina niyang pagtawa bago isarado ang pinto ng kotse. Nanatili lamang na pikit ang aking mga mata habang minamanduhan niya ang kaniyang mga tauhan, hindi rin naman nagtagal ay pumasok na siya sa driver's seat, binuksan ang makina at sinimulang maniobrahin ang kaniyang BMW. Ang ABC ay nakasunod pa rin sa likod namin.

"Aren't you hungry, baby? Gusto mo bang dumaan tayo sa drive thru?" he asked me as I felt his one callous hand squeezed my thigh.

"I'm fine, hindi ako gutom," tugon ko.

Sakto namang nagkulay pula ang stoplight kaya nagkaroon siya ng pagkakataon na titigan ako nang matagal. Kunot ang kaniyang noo at tila nagtataka sa inaasta ko.

Sa buong biyahe pauwi sa mansion ay siya lamang ang nagsasalita at nagkwe-kwento. Tipid na sagot lang ang ginagawa ko pero hindi naman siya nagrereklamo. Nagkalikot na lang din ako ng kung ano-ano sa cellphone ko at nag-online shopping na rin. Bumili ako ng bagong pabango niya, iyong strawberry scent. Mamaya'y itatapon ko na lahat ng nasa walk-in closet niya.

"We're home!" Aziel announced happily. Hindi nagtagal ay nakarating na kami sa aming bahay. Mula pa lang sa gate ay natatanaw ko na si Manang Yeta na nagniningning ang mata at bakas ang pananabik sa mukha.

Hindi na ako mapakali sa aking kinauupuan at napansin iyon ni Aziel. Napangisi tuloy siya. Bumusina siya sa guard at diniretso ang kotse sa parking lot.

"Chantria, relax," he said to me, laughing.

"I missed Manang Yeta." I pouted my lips as I excitedly took off my seatbelt.

Muli siyang humalakhak nang makitang nanginginig ang kamay ko at hindi ko iyon matanggal nang maayos. Inilapit niya ang sarili sa akin at siya na mismo ang nagtanggal. Ginulo pa niya ang aking buhok at nanggigigil na kinagat ang aking pisngi.

"Aray ko naman!" nakasimangot kong reklamo at bahagya siyang itinulak.

"Ganda mo," pambobobola niya.

Muli ko na namang naamoy ang kaniyang pabango at pakiramdam ko'y tuluyan nang bumaliktad ang aking sikmura. Nagmamadali akong lumabas at tumakbo sa may garden para sumuka.