Ch-20

2.3K 156 8
                                    

-Chapter 20-

Irene Kane Arcivilla (Kaley's) POV

I remained still, letting Abel to hug me.

Ilang minuto rin siyang nakayakap sa akin bago hinay hinay na lumayo ng konti. His hands were still grasping my shoulders tightly.

Tiningala ko siya pero nakababa ang ulo niya kaya di ko kita ang kabuoan ng mukha niya, madilim din sa bandang parte ng daan na kinatatayuan namin.

Kailangan na naming pumasok at sa loob na mag usap since baka makuha pa namin ang atensiyon ng mga dumaraan. Now, I need to convinced him.

I looked up at him once again.

Then suddenly, bigla siyang lumuhod na ikinagulat ko.

"Y-Your Highness!"

rinig kong tawag kay Abel ng isang lalaking sa tantya ko ay sekretarya niya, pero hindi ko na ito pinansin at nanlalaking mga matang tinitigan si Abel.

I flinched at the sudden pain, Nakahawak kasi siya ng mahigpit sa magkabila kong mga kamay kaya ramdam na ramdam ko ang sakit pero hinayaan ko nalang din ulit

He really had no intention of letting me go.

My face softened.

"..Bro--"

"C-come back... Please don't leave me alone.. You're the only one I have... Let's go back home, Irene... I promise I will protect you...
Please don't leave me... Let's go back home.."

My heart tightened.

Ngayung na nakatingala na sa akin si Abel, kitang kita ko na ang kabuoan ng mukha niya.

He once again looks like the young Abel in my dream.. No, He looks much more worst that the young Abel.

His tired, exhausted and in pain face says it all.

His eyes were also desperately begging.

The tears staining his tired yet handsome face makes my heart swell in sorrow.

"Y-Your Highness.. Please..."

Napalingun ako sa sekretarya ni Abel, He looks worried while also looking at me with begging eyes.

I nodded at him, reassuring the man that everything will be alright. He smiled at me while muttering some thankful words.

Ibinaling ko na ulit ang atensiyon ko kay Abel na patuloy parin sa pagsasalita.

"Brother.. "

"..Irene, dont hate me.. no, please hate me.. but dont leave me.. you can hate me... but please dont hate me too much... let's go back..."

"B-Brother..."

"Let's go back home... I'll protect you! I wont let you get hurt so please let---"

"BROTHER!"

malakas kong sigaw.

He's not in good state right now. So hindi pa ito ang tamang oras para makausap siya.

Nanlalaking mga matang nakatingin sa akin si Abel, Kita din ang takot sa mga mata niya.

Malalim naman akong napabuntong hininga bago seryosong tumingin kay Abel.

I saw him flinched and it made me smile.

"Brother... please.. tumayo ka muna... and we'll talk about it inside.."

nakangiti kong ani

Abel looked confused pero he still complied.

Tinulungan ko siyang makatayo ng maayos.

Reformation of The Abandoned PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon