Condition [JİKOOK]

༄9

Medyadaki bebe Sangmin olsun🤭

"Sangmin akıllı anlamına gelirmiş."

●

●

-5 YIL SONRA-

"Min-ah sana koltukta zıplamaman konusunda ne demiştim."

Minik beden masadaki hasta dosyaları ile ilgilenirken koltukta zıplayan oğluna doğru konuştu.

"Ama baba çok sıkılıyorum."

Jimin,dudaklarını büzerek konuşan küçük bedenin tatlılığına gülümseyip yerinden kalktı.

Koltuğun önüne gelip oğlunu kucağına aldı.Sangmin kollarını yerini bulmuş gibi babasının boynuna doladı.

Jimin oğlunun saçlarına öpücük kondururken mırıldandı.

"Önce kantinde bir şeyler yiyelim sonra seni hastane kreşine bırakalım olur mu?"

Sangmin hızlıca onaylamıştı.Babasının odasında çok sıkılıyordu.Tabi Jimin'in işlerini bitirip onunla oynaması dışında.Kreş daha iyiydi odada ilgisiz kalmaktansa.

Jimin,oğlunu kucağından indirip elini tutarak odadan çıktı.Kantine doğru ilerlerken Sangmin'i gören doktor ve hemşireler kantine kadar kıpkırmızı etmişti yanaklarını.

Sangmin'in babasına benzeyen yumuşak ve dolgun yanakları makas almaya açıktı.Jimin oğlunun elini yanağına koymuş mızmızlanan haline kıkırdadı.

Oğlu ve kendi için sipariş ettiği yiyecekler masaya bırakıldığında teşekkür edip küçük çocuğa yedirtmeye başladı.Sangmin babasının ona yemek yedirmesine hem alışmış hemde çok seviyordu.

Jimin gülümseyerek arada değişik hareketler yaparak oğluna yemeği yediriren onları hayranlıla izliyordu çevredekiler.Jimin,Sangmin'e bakıp uzanarak saçlarından öptü.

5 yıl önce yaşadıklarını oğlu sayesinde unutmuştu.Henüz bir aylıkken bile varlığını öğrendiği bebeği ile çok mutluydu.Ama hamileliğinin ilerleyen aylarında fazlasıyla acı çekmişti.

Ailesine olan özlemi,geride bıraktığı ülkesi,en yakın arkadaşının psikolojisi,kendi yaşadıkları,binbir emekle kazandığı üniversetisini dondurması ve yaşının getirdiği ağrılarla neredeyse hafta da bir hasteneye yatırılıp minik bebeği için serum alıyordu.

Ryujin,her zaman Jimin'in yanında olmakla beraber Jimin'in düşündüklerine daha fazla dayanamamış ve sert bir şekilde dile getirmişti.

"Geçmişi kimse unutamaz Jimin ama sen minik bebeğine ve kendine zarar veriyorsun.Biliyorum bende senin kadar olmasa da kötü durumdayım.Hayatımdaki en değerli insanı kaybettim.Seninle beraber senin yanında olmak için üniverseyi dondurdum.Ama sen geçmişe takılmaya devam ediyorsun.Aileni özlediğini biliyorum ama karnındaki minik bebek bunları hakketmiyor onunla yeni bir sayfa açıp güzel bir gelecek hazırlayacaksın.Anladın mı beni?Kendine gelmelisin."

Ryujin'in söylediklerinden sonra Jimin,biraz daha iyi olmuştu.Ağrıları olsa da hastaneye gidecek kadar sürmemişti.

Sonunda dünyaya gözlerini açan minik bebek hem babasını hem teyzesini -Ryujin- hemde amcasını -Seokjin- kendine hayran bırakmıştı.Güzelliği ile ve tatlılığı ile Jimin bebeğini ikilinin kollarından zor alıyordu.