Condition [JİKOOK]

༄26

●

●

Bilinmeyen
Oğlumun canına bedel
oğlunun canı Jeon.

Jeon
Kimsin oruspu çocuğu!
Oğlumun saçının teline
zarar gelirse belanı sikerim.

Bilinmeyen
Çok korktum.
Oğlun elimdeyken
fazla cüretkarsın bakıyorum.

Jeon
Sen ölmüşsün haberin yok
Kimsin dedim!

Bilinmeyen
Atacağım konuma gel.
Benim gibi oğlunun cesediyle karşılaş Jeon.
*KONUM*
Bu arada ben Lee.Sung Lee.

(Görüldü)

●

"Jungkook!"

Elindeki telefonun ekranına kasılmış çenesiyle bakan eşine seslendi Jimin.

Korkudan ağlarken annesi onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama etkisizdi neredeydi oğlu?

Eşinin sesiyle kendine gelen uzun beden kısa bedene adımlayıp yüzünü avuçları içerisine sığdırdı.

"Sakin ol bebeğim,oğlumuz iyi onu alıp geleceğim tamam mı?"

Jimin,az biraz sakinleşirken yüzünü tutmuş yanaklarını silen bilekleri tuttu.Jungkook'a güveniyordu zaten bu yüzden ona şans vermişti.

"Yalvarırım oğlumuzu bul,onsuz yapamam Jungkook."

Bay Park civardaki arkadaşlarını arayıp bakmalarını rica ederken Jihyun başını elleri arasına almış ağlıyordu.

"Söz veriyorum bulacağım,buraya ikimiz geleceğiz."

Başını sallayan eşinin alnından uzunca öpüp fırladı varendadan.Restoranttan çıkıp arabaya koşarken hızlıca binip konuma sürmeye başladı.

Torpidoyu açıp silahı alıp kontrol etti direksiyonu aksatmadan.Normal hızı geçse de gaza basmaktan çekinmedi.

Bay Park'a verdiği sözü hatırlarken eşinin korkulu yüzü gözlerinin önüne geldi.Yol bulanıklaşırken direksiyona ardı ardına vurup bağırdı.

"Öldüreceğim seni piç!"

Bir kaç defa makas atarak ilerlediği yolda gözlerinden adeta ateş fışkırıyor gibiydi.

Çalan telefonuyla bakmadan açmıştı.

"Ne var!"

"Ow dostum sakin,kim havucunu aldı senin."

Namjoon'un sesiyle tehlikeyle sırıtırken gerisine yüzünü buruşturdu.

"Yardımın gerekiyor hyung."

Karşı hattaki gamzeli beden kıkırdadı.

"Ne güzel tesadüf,benimde şuan evinizin konumuna ihtiyacım var,Busan'dayız.Hepimiz."