Condition [JİKOOK]

༄18

●

●

Jimin,ağzı açık bir şekilde öylece uzun bedenin arkasındaki duvara bakarken duyduklarını hazmetmeye çalıştı.

Jungkook onu seviyordu.Aşıktı.Sangmin'in oğlu olduğunu öğrenmişti.

Zaten onu da bulmuştu.Ne olacaktı?

Gerçekliğe boynunda artan ıslaklıkla dönerken,içi acımıştı.Üzülmesini ağlamasını istemiyordu.Ama kırgındı.

Jungkook,başını gömdüğü boyunda yıllardır hastalıklı ciğerlerinin aşık olduğu kokuyu solurken içindeki pişmanlıkla ağlıyordu.

Jimin,orta bir hızda geri çekilip uzun bedenden uzaklaştı.Belki hızlanan kalbinin sesini duymasın diyeydi belki Jungkook'un gözlerindeki duyguyu görmek istemesiydi.

Jungkook,boşluğa düşmüştü.Sanki sert bir şeye çarpmıştı.Vücudu anında buz kesilirken göz yaşları yavaş bir ritimle yanaklarından süzülüyordu.

Jimin,geri çekilip yüzüne baktığı bedenin yaşlı gözlerine bakarken o an görmüştü kahve kürelerdeki duyguları.

Aşk,özlem,pişmanlık...

Ne yapmalıydı?Ne demeliydi?İçinde küçük bir ses hala Sangmin'i söylememesini haykırıyordu.İnkar etmesini istiyordu.

Ama Jimin o sesi bastırdı.Böyle bir şeyi inkar edemezdi.Sangmin'in diğer babasını bilmeye hakkı vardı.

'Yoongi söylemiş' dedi içinden.Başka kim söylerdi ki?

Ama konu bu değildi.Bir şey söylemek için açılıp kapanan dudakları ile ne diyeceğini bilmiyordu.

Sevdiği adama duyduğu duygularını bastırmıştı ama sevdiği adamdan ilan-ı aşk ve itiraf almak beklediği bir şey değildi.

Gözleri ile duygularını gösteren adam,yıllar önceye kıyasla duygusuzca değildi.

'Değişmiş.'

"J-jungkook gider misin lüt-fen?"

Karşısında ağlayan bedene bakamıyordu.Hep kontrol edemediği duyguları yüzündendi.Gözlerini kaçırarak konuşması ile uzun beden sıkı bir nefes almıştı.

"Gitmeyeceğim."

Jimin,aldığı cevapla ona bakakalmıştı.İkili ne yapacaklarını ne söyleyeceklerini bilmiyordu.

"Ne yapacaksın?"

Jimin'in gergin sorusuyla Jungkook başını bilmediğini belirtmek istercesine çevirdi.

Kağıt üzerinde de olsa evlilerdi,çocukları vardı,üstelik Jungkook artık biliyordu ve birbirlerine karşı duyguları vardı.

Uzun beden bunu itiraf ederek bir adım atsa da minik beden yıllar önce duydukları ve yaşadıkları ile duygularını bastırarak geri adım atıyordu.

Evet haklıydı.Kullanıldığını duymak,ülkesinden gitmek,ailesini tek bir konuşma ile terk etmek,onu kuklası yapan adamdan hamile olduğunu öğrenmek,acılarla çoğunlukla hastenede geçen hamilelik dönemi.

Kırgındı,üzgündü,mutsuzdu ve tüm bunlara rağmen aşıktı.

Yaşadıkları kolay ve hafife alınacak şeyler değildi.Bir özürle geçecekte değildi,aşık olsa bile.

Hemde bunları şuan karşısındaki ağlayan beden yapmıştı.Ama ne yapacağını bilmiyordu.

"Si-zi kazanmak için her şeyi yapacağım."