Condition [JİKOOK]

༄30 [F]

●

●

"Sangmin bugün niye bizimle uyumadı?"

Dudak büzerek konuşan eşinin artık sarkan yanaklarını dişleri arasına alıp emdi.Şeker gibiydi.

"Bilmiyorum güzelim,direkt odasına gidip uyudu."

Yatakta ay ışığının aydınlattığı karanlık ortamda küçük bebeklerini ezmeyecek şekilde sarılmışlardı birbirlerine ikili.

Jungkook geniş eli usulca şişkinlikte gezinirken Jimin büzdüğü dudaklarıyla aşık olduğu dudakları öptü.

"Dudaklarını seviyorum."

Uzun beden gururla sırıtıp ıslak dudaklarını yalayarak daha da parlattı.

"Biliyorum bebeğim."

Jimin kaşlarını çatıp minik yumruğunu kaslı göğse vurdu.

"Bebeğim deme bana."

Tıslar gibi konuştuğunda Jungkook aylar önce ne güzel unutulan konunun açılmasına iç çekti.

"Neden ya!"

Küçük bir çocuk gibi mızmızlandığında eşinin dolan gözleriyle endişeyle ona baktı.

"Sevmiyorum."

Ellerini dolduran dolgun yanakları okşadığım asık surata öpücüklerini bahşetti uzun beden.

"Tamam,tamam demiyeceğim."

Masum ve yaşlı bakışlarını eşine çıkarıp alttan alttan baktı.

"Söz mü?"

Tombul serçe parmağını havaya kaldırıp eşinin ince parmağını beklerken açılan kapıyla doğrulmaya çalıştı.

Sadece çalıştı çünkü yedi aylık bebeği buna izin vermedi.

Sangmin,alışkanlık haline gelen kardeşiyle yatmayı bugünlük babalarına trip atarak ertelese de dayanamamıştı.

Aylardır bu sıcaklığı alışmıştı ve tek başına yatağında soğukluk hissetmişti.

"Oğlum?"

Dirsekleri üstünde doğrulan uzun bedenin ona seslenmesine dudak büzerek yatağın ayak kısmından pikeyi kaldırıp içeri girdi.

Şişmiş karna doğru pikenin altında sürünürken ebeveynleri erimemek için üst düzey bir çaba sarf ediyordu.

"Kardeşimle uyumaya geldim,sizinle değil."

Ciddi sesiyle konuşup kollarını yettiği kadar kardeşine sararak yanağını bastırmıştı.

Jimin'in ellerini saçlarında hissettiğinde gülümsedi ama babalarının bilmesine gerek yoktu.

"Neden bizimle uyumuyorsun miniğim?"

Jungkook,baskılı bir öpücükle görünen küçük yanağı öptüğünde Sangmin yine gülümsemişti.Tamam biraz ilgi daha görürse affederdi.