* ဝုန်း !!
“ Hyuckie! ”
“ ဟာ... ကိုကို ! ”
ရုတ်တရက်Lee Mark၀င်လာတာနဲ့ အခန်းထဲရှိသမျှလူတွေလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်ကုန်ကြသည် ။
မဖြစ်ရိုးလား ? အ၀င်၀ကအစောင့်နှစ်ယောက်အပြင် M2 ရောက်လာပြီဆိုကတည်းက လွှတ်လိုက်တဲ့တပည့်တွေကဘယ်အချိန်ကတည်းကအတိုက်ခံလိုက်ရသည်မသိ ။ အတုံးအရုံး အလဲလဲအပြိုပြို ။
လူဆယ့်ငါးယောက်လောက်ကို လွှတ်လိုက်တာမို့ အဆောက်အဦထဲ ခေါင်းဆောင်ရယ်၊ Simonရယ် ၊ အစောင့်နှစ်ယောက်လောက်သာကျန်ခဲ့သည် ။
ခုံပေါ်မှာကြိုးတုပ်ခံထားရတဲ့Hyuckie ကိုမြင်တာနဲ့Lee Markရဲ့ဒေါသတွေကငယ်ထိပ်ထိရောက်သည် ။
“ Hyuckieကိုအခုချက်ချင်း ကြိုးဖြည်ပေးလိုက် ! ”
“ လောလိုက်တာM2ကလည်း ! ငါလိုချင်တာရရင်လွှတ်ပေးမှာပေါ့ ! ဘယ်မှာလဲ ? ငါလိုချင်တဲ့ပစ္စည်း ”
“ အခုမှကလေးပဲရှိသေးတဲ့သူတွေကို မင်းကကြောက်နေတာလား? ကြိုးတုပ်ထားရလောက်တဲ့အထိလေ ”
ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်ဆိုတဲ့ကောင်ကိုစကားပြောနေပေမယ့် မျက်လုံးအစုံကHyuckieဆီမှာ ။
“ သတိကပိုတယ်မရှိဘူးလေ !။ Simon ! ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဘော့စ် ”
“ J ကိုကြိုးဖြည်ပေးလိုက် ! ”
“ ဘော့စ် ! ဒါက ”
“ ငါခိုင်းတာကိုလုပ် !! ”
ပိတ်အော်ခံလိုက်ရတာမို့ မအီမသာမျက်နှာနှင့်အတူSimonက ကြိုးဖြေပေးသည် ။
“ RenJun ah! အဆင်ပြေရဲ့လား ”
အတုပ်အနှောင်တွေကခုလေးတင်လွတ်သွားတဲ့သူကို လက်တွေကော ခြေထောက်တွေပါအတုပ်ခံထားရသည့်Jenoက စိုးရိမ်စွာလှမ်းမေးနေတာ ။
“ J ! မင်းကိုအခု ငါကအခွင့်အရေးပေးမယ် ! ဒီသေနတ်ကိုယူပြီး M2 ဆီကUSBရအောင်လုပ်လာခဲ့ ...! ”
“ ဘာလို့ကိုယ်တိုင်မလုပ်တာလဲ ? ”
“ ဒီအတိုင်း... ပျော်စရာလေးတစ်ခုဖန်တီးချင်လို့ ! ”
“ RenJun ah ! အဲ့လူအနားမကပ်နဲ့ သူကအန္တရယ်များတယ် .. ”
“ မင်းရွေးချယ်နော် ! ငါလိုချင်တာရရင် ဟိုကောင်လေးနှစ်ယောက်လည်းလွတ်မယ် ၊ မင်းလည်း... စီစဉ်ထားတဲ့အတိုင်း အခွင့်အရေးရမယ် ”
YOU ARE READING
𝐴𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝐵𝑒 𝑀𝑖𝑛𝑒 ( 𝙼𝚊𝚛𝚔𝙷𝚢𝚞𝚌𝚔 ) ( 𝙽𝚘𝚁𝚎𝚗 ) ( Completed )
Fanfictionချစ်ခြင်းတွေရဲ့အထက်မှာမြတ်နိုးခြင်းဆိုတာရှိတယ်တဲ့ အဲ့တာကိုမင်းယုံလား?
