lost • svt

c. nine

[ choi ysha ]

kasalukuyan kaming nasa isang ward ni wonwoo. kakatapos ko lang kuhaan ng test at hinihintay na lang namin bumalik 'yung doctor.

"how's your feeling? nangangati ka pa ba?" tanong niya na nakaupo sa tabi ng kama ko. umiling naman ako at tinignan 'yung mga pantal sa katawan ko. visible pa ito and still red. pero hindi naman na katulad kanina.

i was surprised when he gently grabbed my arms and draw circles on my skin. pinapanood ko lang siya sa ginagawa niya. he looks so gentle..

"next time, be careful. avoid foods that can trigger your allergies," rinig kong paalala niya at inangat ang tingin sa akin.

"sorry, i didn't know."

"you're forgiven. but please, next time?" tumango ako na ikinangiti niya.

"wonwoo?" tawag ko sa kaniya.

"am i really allergic to strawberry?" tanong ko. narinig ko naman siyang tumawa nang mahina.

"to answer your question, yes. just look what happened to yourself," i looked at myself and sighed. i am indeed allergic to my favorite fruit.

"ysha, i'm curious. how come it was your favorite? i mean, you hated that fruit before and then now, it suddenly became your favorite." halata sa mukha niya 'yung pagtataka. pero kasi mula nung bata ako, paborito ko na talaga ang strawberry. hindi ko naman alam na may allergy pala si ysha doon. i should've known.

"i don't know? it just happened," hindi ko alam kung anong sasabihin ko. i can't just tell him na 'hey, hindi kasi ako ang tunay na ysha kaya favorite ko ang strawberry.'. that would definitely be ridiculous. sinong maniniwala roon?!

"right, maybe because you can't remember.. you were hospitalized and asleep for a week.." he mumbled and sighed. sakto naman na pumasok 'yung doctor na may dalang mga papel. 'yung result siguro ng test ko?

"ms. choi, how are you feeling? we just examined your test and the result says that you really have allergies to strawberries. gladly, somehow, you've experienced a mild allergic reaction. i suggest you to avoid any products that contains strawberries," i had a deep breath nang marinig ko ang sinabi ng doctor. oh well, i hate this life.

———

"ano pa'ng sinabi sa'yo ng doctor?" tanong ko sa kasama ko nang makalabas kami ng ospital. pagkatapos kasing sabihin sa akin 'yung resulta ng test ko, tinawag agad siya ng doctor sa labas at kinausap.

marami pang sinabi sa akin 'yung doctor kanina about allergies pero puro tango lang ang nasagot ko. alam ko naman na 'yon.

"he told me na kapag inatake ka na naman daw ng allergy mo, i should give you your medicine." sagot niya.

"and then? meron pa ba siyang sinabi aside doon?" he glanced at me and shakes his head. napatango naman ako.

"nasaan na pala sina seungcheol?"

"sabi ni jeonghan hyung, nasa arcade daw sila. you wanna go there or diretso na tayo sa bahay niyo?" gusto ko nang magpahinga kaya siguro diretso na lang sa bahay.

"i wanna rest, wons." i saw him nodded and smile.

"then let's go home."

———

kusang dumilat ang mga mata ko nang makarinig ako ng nabasag mula sa kusina. nasa sofa ako rito sa sala ng bahay, dito pala ako nakatulog. agad naman akong umupo at nadako ang tingin sa lalaking nakaupo sa katabing sofa. si jihoon. nakatingin siya sa akin at sabay kaming napalingon sa kusina.