Nagising si Yan-Ah sa isang silid na hindi pamilyar sakanya kaya nabalot siya ng takot ng biglang bumukas ang pintuan ng silid at tumampad ang guwapo at maamong mukha ni Abraham.
"Gising kana pala" nakangiting sabi nito.
"S-Sir Abraham bakit po ako nandito? Nasaan po tayo?" Tanong ni Yan-Ah. "Nawalan ka ng malay kanina habang nag lalakad ka kaya dinala muna kita dito sa bahay ko" Ani ni Abraham.
Tumingin siya sa buong silid at namangha siya sa sobrang laki.
"Salamat po, pero kailangan ko ng umuwi" Ani ni Yan-Ah.
"Sigurado ka ba? Alasdose na kasi ng madaling araw" ani ni Abraham.
"Ahm mag overnight na lang po ako dito kung papayag kayo" ani ni Yan-Ah habang nakangiti.
"Of course! Halika ituturo ko sayo sng tutulugan mo" ani ni Abraham.
"Ay? Hindi po ba ito ang kuwarto na tutulugan ko ngayon?" Ani ni Yan-Ah.
"Ah kase k-kuwarto ko 'to, sige ikaw na lang muna dito doon na lang ako sa kabilang kuwarto" ani ni Abraham.
"Ay wag na po doon na lang po ako" ani ni Yan-Ah at lumabas na ng silid.
"Hindi ka ba nagugutom?" Tanong ni Abraham. Bigla namang kumulo ang tiyan niya at napangiwi. "Puwede po ba makikain?" Ani ni Yan-ah na tinanguan naman ni Abraham.
Nag tungo sila sa kusina at nilingon lingon ni Yan-Ah ang kabuuhang bahay ni Abraham at napakalaki nito.
"Ikaw lang po ba ang nakatira dito?" Tanong ni Yan-Ah na tinanguan naman ni Abraham habang hinahanda ang mga lulutuin niya.
"Hindi po ba kayo natatakot mag isa? Asan po ang magulang niyo? Dapat kasama niyo sila dito para kahit papaano masigla ang loob ng bahay niyo" ani ni Yan-Ah bigla namang napalingon sakanya si Abraham.
"Sa buong buhay ko mag isa lang ako. I've been spending my life alone, you see Yan-Ah I don't have anyone. Friends and Family I don't have any of that" Ani ni Abraham.
"Sir Abraham hindi po ba tayo mag kaibigan? Tingin ko po mag kaibigan naman tayo kasi ilang beses niyo na akong tinulungan eh so can I consider you as one of my friends?" Ani ni Yan-Ah.
Napangiti naman si Abraham at tumango tango.
"Yehey!! Wag niyo na pong sabihin na wala kayong kaibigan kasi meron na kayong ako" sabi ni yan-ah na para bang confident pa siya sa sinasabi niya.
"Do you know why I don't have a family?" Ani ni Abraham at umiling naman si Yan-ah bilang pag sagot sa tanong nito.
"I... I'm different. Hindi niyo ako katulad" Ani ni Abraham. Seryosong nakatingin sakanya si Abraham. "Want to know a secret?" Ani ni Abraham.
Lumapit sakanya si Abraham at humarap sa salamin na nasa gilid niya.
Nabigla siya ng mapagtanto niyang siya lang ang may repleksiyon sa salamin at si Abraham ay wala.
"S-Sir... multo ka po ba?" Nanginginig na sabi ni Yan-Ah.
"I'm a Vampire." Pagkasabi nun ni Abraham ay biglang nawalan ng malay si Yan-ah.
"Did I scare her?" Tanong ni Abraham sa sarili.
NAGISING si Yan-ah at tumingin sa paligid niya at ng makita niyang nasa kuwarto siya nakatulog ay nakahinga siya ng maluwag.
"Buti naman at panaginip lang yun" ani ni Yan-Ah.
Napalingon siya sa pinto ng biglang may kumatok doon.
"Yan-Ah kumain kana! Atsaka may pag uusapan tayo" ani ni Yun-Oh. Sumunod naman si Yan-Ah sa kuya niya at nag tungo sa kusina.
"Kanina lang parang galit ka tss tas ngayon ipagluluto mo ako." Ani ni Yan-Ah kay Yun-Oh.
naningkit naman ang mata ni Yun-Oh na ikinabigla ni Yan-Ah. "Wae?" why?. Nagtatakang sabi ni Yan-Ah.
"Sino yung lalaking kasama mo kanina?" Nakataas kilay na tanong ni Yun-Oh. "AHA! BOYFRIEND MO NOH?" ani ni Yun-Oh. "MWO?! Oppa! are you crazy?" ani ni Yan-ah.
"Of course not! Sino yung nag hatid sayo dito kanina na lalake?" Tanong ni Yun-Oh. Bigla namang napasigaw si Yan-Ah at sinabunutan ang sarili. "Tss she's the one whose going crazy?" Bulong ni Yun-Oh.
"Oppa.." Napatingin sakanya si Yan-Ah at umiiyak. "It's not a dream!" Umiiyak na sabi ni Yan-ah at biglang tumawa. "I saw a real life vampire." ani ni Yan-ah.
nakatitig lang siya kay Yan-Ah at biglang kinapa ang sintido niya. "Hindi ka naman nilalagnat noh?" Tanong ni Yun-Oh.
MATAMLAY na nagtungo si Yan-Ah sa kuwarto niya at nag kulong buong araw.
what if he is looking for me para kunin yung dugo ko! No way!
YAN-AH didn't go to school kahit na gustong gusto niya pero nag aalala siya na baka makita siya ng bampirang barista.
Mag-isa lang siya dito sa bahay at nag aalala siya na baka puntahan siya dito ni Abraham kaya naman tinawagan niya ang kaibigan niyang si marky at hershey at pinapunta dito sa bahay niya.
After a couple of minutes narinig niya na ang doorbell kaya naman agad siyang bumaba at binuksan ang pintuan.
Kaagad na napawi ang ngiti ni Yan-Ah at nabalutan siya ng takot ng makita ang kaharap niya. Hahakbamg dapat ito palapit ng biglang nag salita si Yan-Ah.
"Wag kang lalapit!" Ani ni Yan-Ah. "Jebal! I won't let you drink my blood" ani ni Yan-Ah.
Bigla itong natawa na biglang ikinainis ni Yan-Ah.
"I'm harmless don't worry" Ani ni Abraham
To be continued.
YOU ARE READING
CAN'T HELP FALLING INLOVE WITH A VAMPIRE
Fantasy"If my life is like a novel I'd wish that someone wrote my story a happy ending" It was a new to me to fell for a vampire that lives a hundred years. It was not easy at all It was full of struggles and a life to risk. If my life is like a novel I'd...
