NANONOOD ng balita si Yan-Ah habang ang kanyang ina ay abala sa pag luluto ng hapunan nila.
Ilang araw ng may namamatay dahil sa krimen na pinagkakamalan ng ibang tao na hindi daw tao ang may gawa dahil butas ang tiyan nito at wala tinanggalan ng puso.
"Kung tinanggalan ng puso edi hindi nga tao ang may gawa nito!" Bulong na sabi ni Yan-Ah.
"Mama! May pupuntahan lang po ako babalik din po ako kaagad" Ani ni Yan-Ah at dali daling lumabas ng bahay
Paano kung siya ang may gawa nun?
What if gawin niya din sakin?
Hinalikan niya ako ibig sabihin... gusto niya akong kainin- I mean gusto niyang makuha ang dugo ko!
NANG makarating si Yan-Ah sa bahay ni Abraham ay walang sabi sabi siyang pumasok.
"Sir! I knew it! You're the one who did that!" Galit na sabi ni Yan-Ah na ikinagulat ni Abraham.
"What are you talking about?" Naguguluhang tanong ni Abraham. "Stop it sir! Look at the news! Ikaw ang may gawa nun!" Ani ni Yan-Ah.
"It wasn't me!" Sigaw ni Abraham. "And now you're shouting at me!" Galit na sabi ni Yan-Ah.
Napuno nang sigawan ang loob ng bahay ni Abraham dahil sa sigawan nilang dalawa ni Yan-Ah.
"I told you it wasn't me! Sinisisi mo ako without any proof? Do you know that I can report you!" Ani ni Abraham.
"I don't care! I thought you're different! I thought you're nice but it you are not! It was just my thoughts! Madami na ang namamatay and the murderer is stealing their hearts!" Ani ni Yan-Ah.
"I'm not the one who did that, it was someone else." Ani ni Abraham. Abraham knew it was his enemy he can smell it from a far and he knows that enemy was looking for him.
"Kung hindi ikaw? Edi sino?" Kunot noong tanong ni Yan-Ah. "I'm sure vampire din siya" ani ni Yan-Ah.
"He's after me." Biglang sabi ni Abraham na ipinagtaka ni Yan-Ah. "He? So lalaki siya? Is he your enemy?" Ani ni Yan-Ah. Tumango tango naman si Abraham sakanya.
NAGLALAKAD si Yan-Ah at Abraham para ihatid si Yan-Ah pauwi.
He can sense that someone is following them kaya naman ay sa mataong lugar sila pumunta.
"Sir, I'm sorry for accusing you a while ago" ani ni Yan-Ah.
"It's fine. You must be scared" ani ni Abraham na tinanguan naman ni Yan-Ah. "Yep, I was scared." Ani ni Yan-Ah.
"Hindi mo kailangan matakot, I'm here to protect you" and to avoid the history to repeat itself.
Napabuntong hininga si Abraham habang nakatingin kay Yan-Ah na walang kamalay malay sa totoong nangyayari.
She needs to know the truth...
"Sir malapit na ang birthday ko gaganapin siya sa bahay pwede ka bang pumunta?" Tanong ni Yan-Ah kay Abraham.
"Yes sure! I can't say no to you" ani ni Abraham na ikinangiti naman ni Yan-Ah. "Ganun ba ako kalakas sayo to the point na you can't say no?" Nakangiting tanong ni Yan-Ah na tinanguan naman ni Abraham.
"I must be lucky.." masayang sambit ni Yan-Ah. "Well, I remember that I caught your heart on our first day of encountering each other." Ani ni Abraham.
"W-What? I didn't say anything that you caught my heart" palusot ni Yan-Ah.
"Stop denying it Yan-Ah, I have a great senses." Nakangising sabi ni Abraham.
"Fine! Whatever!" Ani ni Yan-Ah.
NANG makarating si Yan-Ah sa bahay niya ay nag paalam na siya kay Abraham.
"Bye, ingat ka" Ani ni Yan-Ah.
Bigla naman siyang niyakap ni Abraham. "Encountering you was my biggest fear yet my happiness" Ani ni Abraham. Malungkot ang tono nang sabihin 'yon ni Abraham at nararamdaman yun ni Yan-Ah.
Nang makaalis si Abraham ay pumasok na si Yan-Ah sa loob ng bahay at nadatnan niyang naka pamewang sa pinto ang kaniyang ina.
"K-kanina ka pa po ba dito mama?" Kinakabahang tanong ni Yan-Ah.
"Sino yung lalaking nag hatid sayo?" Strikto ang tono ng boses ng kanyang ina at nakataas pa talaga ang kanang kilay nito at may hawak na hanger.
Shet! Baka nakita niyang niyakap ako huhuhu!
"K-kaibigan ko po siya mama." Ani ni Yan-Ah.
"Hindi ako naniniwalang kaibigan mo siya! Gusto kong makilala ang lalaking 'yon papuntahin mo siya dito bukas PERIODT!" Ani ng kaniyang ina.
"Mama kaso busy kasi siya eh ahm negosyate po kasi siya mama-"
"Wala akong pake!" Ani ng kaniyang ina.
Dumiretso si Yan-Ah sa kuwarto niya para mag pahinga na dahil maaga pa ang pasok niya bukas.
NAGISING si Yan-Ah dahil sa lakas nang katok ng mama niya sa labas ng pintuan ng kuwarto niya.
"Mama! Maaga pa po!" Ani ni Yan-Ah.
"Andito na ang kuya mo! Mag agahan kana para sabay na kayong pumasok!" Ani ng kaniyang ina mula sa labas ng kuwarto niya.
Agad na bumangon si Yan-Ah ng marinig niya ang kuya niya.
"Oppa!" Ani ni Yan-Ah sabay yakap sa kapatid niyang lalaki.
"Ang lambing naman ng kakambal ko halatang may gustong ipabili" ani ni Yun-Oh.
"Wala ah hehe" ani ni Yan-Ah.
"Kumain na kayong dalawa para makapasok na kayo" ani ni ng kanilang ina.
"Namiss ko ang luto mo mama" ani ni Yun-Oh. "Pwede po ba ako mag baon nito? May pag bibigyan lang po ako" ani ni Yun-Oh.
Tinaasan naman siya ng kilay ni Yan-Ah. "May girlfriend kana noh? Siya ba pag bibigyan mo?" Tukso ni Yan-Ah. "Aray letche!" Singhal ni Yan-Ah ng bigla siyang batukan ni Yun-Oh.
"Tumigil ka nga Yan-Ah ikaw nga ang may boyfriend diyan" singit ng kanilang ina.
At bigla naman siyang sinamaan ng tingin ni Yun-Oh. "Aniya! I don't have a boyfriend he's just a friend!" Ani ni Yan-Ah.
"Ipakilala mo saamin yan ni mama mamaya! PERIODT!" Ani ni Yan-Ah na tinanguan naman ng kaniyang ina biglang pag sang-ayon.
Tss... Like mother Like son!
To be continued.
YOU ARE READING
CAN'T HELP FALLING INLOVE WITH A VAMPIRE
Fantasy"If my life is like a novel I'd wish that someone wrote my story a happy ending" It was a new to me to fell for a vampire that lives a hundred years. It was not easy at all It was full of struggles and a life to risk. If my life is like a novel I'd...
