CAN'T HELP FALLING INLOVE WITH A VAMPIRE

Chapter 15

ABRAHAM have bruised on his cheeks and on his arms. He had a physical talk to talk to his brother.

Yan-Ah can't see me like this..

When Abraham is about to leave he suddenly felt a pain on his chest. He groaned in pain and sit on a sofa while he is trying to endure the pain.

I'm running out of energy, I need human blood.

"This is what I'm telling you Abraham yet you didn't listen to me."

Napalingon si Abraham ng marinig niyang may nag salita. "Father.." sambit ni Abraham.

"Let's go back to where we really belong Abraham. Set her free." Ani ng ama ni Abraham.

"You want me to be like you?" Matalim ang tingin ni Abraham sa ama nito. "You want me to set her free like you did to mom." May galit ang tono ng boses ni Abraham habang nakatingin sa mga mata ng kanyang ama.

"Dahil yon ang dapat gawin!" Ani ng Kaniyang ama. "It's not! You can save her! But you did nothing! Mas pinili mo ang trono mo kaysa sakanya!" Galit na sabi ni Abraham.

"Abraham! Don't you dare disrespect your father!" Galit at matigas ang tono ng boses na 'yon at talagang nakaka kilabot.

"You're coming with me Abraham whether you like it or NOT!"

THREE DAYS had passed and Yan-Ah visit Abraham's house everyday and ring his house's doorbell.

But no one came to open the gate for her so instead of waiting she decided to enter Abraham's house.

When she finally entered his house no one is inside. It's empty.

Nag tungo si Yan-Ah sa ikalawang palapag ng bahay ni Abraham and his paintings and vases are still there. But something musterious caught Yan-Ah's eyes. She saw a portrait of a beautiful woman and it looks like her!

"What is this..." ani ni Yan-Ah. Tinignan niya ng mabuti ang portrait at may nakalagay doon na pangalan. "Isla..." mahinang sambit niya. May nakita din siyang taon kung kailan 'yon ipininta.

1745...

"I was reincarnated!" Pabulong na sambit ni Yan-Ah. Sa sobrang kyuryosidad na bumabalot sa isip niya ay nilibot niya ang buong silid.

And the room is filled of vampires stuff. And she saw a note.

Tinignan niya ang mga sulat at may mga taon iyon. Sa isip isip ni Yan-Ah ay nag susulat si Abraham kada taon and his current note is the year 2022.

I was a vampire who fell in love with a human. After a couple of years I finally met her but I failed to save her again. I was sent home by my dad and everyday I became weaker and weaker because of lack in human blood.

Vampires energy are human blood and without their blood I became weak. When a vampire died they became ash and a human who knew a vampire their memories with a vampire will vanish like how the vampire became an ash.

-Caius Abraham
- 2022

"No, he can't die... I'll offer him my blood." Ani ni Yan-Ah and a tears slid down her cheeks.

SHE went home sad and feeling lonely. Tomorrow is her birthday and she can't stay like this.

"Yan-Ah anak bakit hindi ko na nga pala nakikitang kasama ko si Abraham?" Tanong ng kaniyang ina ng makitang nakaupo siya sa sofa at tulala.

"Busy po siya mama madami po kasi siyang business" pag dadahilan ni Yan-Ah.

"Ganun ba? Eh bakit ganyan ang mukha mo parang sinalo mo ang lahat ng problema" ani ng kaniyang ina.

"Wala lang po ako sa mood" ani ni Yan-Ah at aakmang tatayo ng bigla siyang pigilan ng kaniyang ina.

"Kaarawan mo na bukas anak dapat masaya ka hmm? Sayang ang ganda mo kung palagi kang nakasimangot." Ani ng kaniyang ina. Pilit na ngumiti si Yan-Ah saka umakyat patungo sa kuwarto niya.

Silang dalawa lang ng ina niya dito dahil ang kapatid niya ay kasama ang ama nila kaya medyo tahimik ang buong bahay nila.

"Yan-Ah mag linis kana muna dahil darating ang lolo at lola mo" ani ng kaniyang ina na nag luluto ng tanghalian nila.

Kaagad naman na sumunod si Yan-Ah nilinis niya ang sala at and bakuran nila pati na rin ang silid na tutulugan ng lolo at lola niya.

Nang matapos siya sa pag lilinis ay sakto namang tumunog ang doorbell kaya kaagad siyang lumabas upang salubungin ang lola at lolo niya.

"Lolo! Lola! Pasok po kayo." Pinilit ni Yan-Ah na ngumiti kahit na hindi talaga siya gaanong masaya ngayong araw.

"Ang laki na ng apo ko!" Ani ng kaniyang lolo at hinagkan siya sa noo.

Tinulungan naman ni Yan-Ah dalhin sa loob ng bahay ang mga dala nitong bag.

"Mama, papa! Kamusta ang biyahe niyo?" Tanong ng ina ni Yan-Ah sa mga magulang nito.

"Haynako medyo na traffic kami pero buti na lang nakarating kami kaagad dito" ani ni ng lola ni Yan-Ah.

"Oh nasaan ang kapatid mo Yan-Ah?" Tanong ng lolo niya.

"Ahm nasa bahay po ni daddy doon po muna kasi siya nag s-stay dahil siya daw po ang susunod na mamamahala sa kumpanya ni daddy" ani ni Yan-Ah.

"Ganun ba? Haynako ang lalaking talaga na 'yon! Sinira niya ang pamilya niyo at ngayon at lalapit siya sainyo!" Ani ng lola ni Yan-Ah.

"Hayaan niyo na po mama, tatay din naman po nila yun at may karapatan din naman po siya" ani ng mama ni Yan-Ah na tinanguan naman nila.

"Balita ko na naaksidente ka daw? Kamusta naman ang paa ng apo ko?" Ani ng lolo niya. Nginitian naman niya ang lolo niya bago sumagot. "Okay naman na po ako medyo iika ika pa din po pag nag lakad" ani ni Yan-Ah.

"Hayaan mo ipagluluto kita ng masarap na mushroom soup" ani ng lola niya. Bigla namang sumilay ang malapad na ngiti sa labi ni Yan-Ah ng marinig niya ang mushroom soup. 'Yon kasi ang paborito niya noong bata siya at palagi yun niluluto sakanya ng lola niya.

To be continued.