AILE SAADETI

HATALARIMIZI DÜZELTMEK

Kuzey, Cana'yı uğurladıktan sonra, Cana'ya yönelik uzaklaştırma kararıyla ilgili avukatıyla görüşmek için yola çıkmadan önce ailesiyle huzurlu bir sabah geçirdi.

Kuzey'in gidişinden sonra üç kadın uyuyan bebekle baş başa kaldı. Gökçe, babasının yokluğundan istifade etmeye karar verdi ve dışarı çıkmak için ayağa kalktı.

"Evet sistacım, evet mommycim görüşürüz." Gökçe gitmek için hamle yaptı ama ablasının sesiyle durduruldu.

"Ya dur nereye?" Feride sordu, "Osman'la buluşacaksan bari bekle babam arabayla biraz uzaklaşsın." Feride gülüp şakalaştı.

"Hayır, hayır ablacım Osman'la buluşmıycam," Gökçe açıkladı, "Tabi buluşurdum ama beyefendi'nin babası ile işi varmış bu gün." Gökçe söylendi.

"Nere gidiyosun ozaman?" Feride merak etti.

"Minnak sister'ımı özledim," Gökçe açıkladı, "Mine'ye gidiym diyorum biraz göreyim kardeşimi ne alemde. Kaç zamandır görüşemiyoruz, malum hafiyelik peşindeydik."

"Tamam ablan'la beraber gidin ozaman." Yıldız söyledi, "Feride, kızım sende git gör kardeşini."

"Yok, Yıldız anne sen burda yalnız kalırsın, gerek yok, Gökçe gitsin." Feride cevap verir.

"Ay koskoca kadınım, siz beni merak etmeyin, gidin." Yıldız ısrar etti.

"Yok, ben akşama babam'ı alıp öyle giderim." Feride kardeşi ile babasının arasını yapma planlarını ima etti.

"Ozaman ben gidiyorum şimdi. Siz de gelirsiniz." Gökçe yine çıkmaya çalıştı ama ablası tarafından tekrar durduruldu.

"Gökçe bir dakika," Feride kardeşini durdurdu, "Şimdilik Mine'ye akşam olanlardan bahsetme, tamam mı?" Feride kardeşinden rica etti, "Akşam babamla hep beraber oturur anlatırız olayları."

"Tamam söylemem, merak etmeyin!" Gökçe söz verdikten sonra evden çıkmaya sonunda başardı.

Diğer iki kadın şimdi bebekle yalnız kaldı. Evde olmak Yıldız için iyi hissettiriyordu, zaten aklı hep Güney'deyken ve her zaman onun iyiliği için endişelendiğinden işine konsantre olmak zorlaşıyordu. Yıldız, işi biraz özlese de aslında bebeğiyle birlikte olmaktan keyif aldı. Güney'in sağ salim yanında uyuduğunu bildiği için evde olmaktan memnundu.

"Bizimkiler işte napıyorlardır acaba?" Yıldız sormadan edemedi.

"Bu saatlerde dinleniyorlardır bence," Feride cevap verdi, "Kahvaltı için gelen müşteriler şimdiye çoktan gitmiştir. Işler tekrar yoğunlaşmadan önce biraz soluklanıyorlardır."

"İkimiz de burdayız, okadar yoğunluğun altından kalkabildiler mi acaba?" Yıldız endişelendi.

"Merak etme Yıldız anne," Feride annesini rahatlatmaya çalıştı, "Ya bir iki gün biraz zor geçebilir, ama Halil yeni eleman almaktan söz etmişti." Feride, restoran'ın ortak sahibinden bahsetmişti, "Bende şu Cana'nın uzaklaştırma kararı kesinlenince işe dönecem zaten. Sonra rahatlıkla işin altından kalkarız, için rahat olsun."

"Feride, sen gidip bir baksan mı acaba?" Yıldız teklif eder, "Hem ihtiyaçları varsa yardım edersin biraz."

"Yıldız anne, seni yalnız bırakmak istemiyorum." Feride söyledi, "İçim el vermiyor."

"Ben yalnıs değilim ki," Yıldız cevap verir, "benim oğluşum yanımda, canım sıkılmaz benim hadi sen git." Yıldız oğlunun kafasını okşar, "Hem çok merak ediyorum, yalnız bıraktık nasıl başa çıkacaklar aklım almıyo. Git bi bak nasıllar, benim için lütfen." Yıldız kızından rica etti.