The Great El Dorado

The Great El Dorado (Episode-6)

က်ီးကန္းအုပ္စုႀကီးက Chen ထိုင္ေနေသာ သစ္ပင္ႀကီးကို တိုက္ခတ္သြားေလေတာ့၏။

ထိုစဥ္ သူတို႔ေရာက္ေနသည့္ ေတာင္ႀကီးသည္ ထူးဆန္းးေသာအသံ ျမည္ဟည္းလ်က္ ေျမႀကီးက တုန္ခါသြားေလေတာ့၏။

အားလုံးလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ျဖင့္ ေျမႀကီးတြင္ ဝပ္တြားလိုက္ၾကေတာ့သည္။

ေျမႀကီးက ျပန္ျငိမ္သြားမွ သူတို႔ ထျပီး ဖုန္ခါလိုက္သည္။

D.O : Errrrrrrrrrrrrr!!

D.O က ရုတ္တရက္ ထေအာ္လိုက္သျဖင့္ သူတို႔အားလုံး D.O ဘက္သို႔လွည့္ ၾကည့္လိုက္သည္။

Kai : Chen ............

သြားျပီ။ Chen ထိုင္ေနသည့္ သစ္ပင္ႀကီးရွိရာ ေတာင္စြန္းသည္ ျပိဳက်သြားေလျပီ။

သစ္ပင္ေပၚရွိ Chen ကေရာ ............... မေတြးဝံ့စရာပင္တည္း။

အားလုံး ယူက်ံဳးမရ ဝမ္းနည္းပူေဆြးၾကရေလသည္။

Chanyeol က အဆိုးဆုံး။

Chanyeol'pov : ငါ ... ငါ စခဲ့တဲ့ ခရီးေၾကာင့္ အျပစ္မရွိတဲ့ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အသက္ဆုံးပါး ခဲ့ရျပီ။

Chanyeol : Yrr! ဒီေတာႀကီး မင္းဘာေၾကာင့္ ငါ့သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကို သက္ပစ္ရတာလည္း။ မင္းနဲ႔ ငါေတြ႕မယ္။ မင္း ေသျပီသာမွတ္ကြ။

Chanyeol က ေတာင္ေစာင္းေပၚကို ေျပးသြားျပီး ခုန္ခ်ရန္ ျပင္လိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ Xiumin က လွမ္းဆြဲ လိုက္သည္။

D.O : Yeol အဲ့လိုမေျပာနဲ႔ ေတာ္ႀကီးမ်က္မည္းဆိုတာ နတ္ႀကီးတယ္ကြ။ မင္း မဟုတ္တဲ့စကားေတြ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔။
ဒုကၡေတာ့ ေရာက္ေတာ့မွာပဲကြာ။ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ။

Xiumin : Yeol လူဆိုတာ ေမြးတစ္ေန႔ ေသတစ္ေန႔ပဲကြ။ သူ႔ေသေန႔ေစ့ရင္ ေသမွာပဲ။ မင္းစိတ္ကိုေျဖပါကြာ။

Baek : ဟုတ္သားပဲ စိတ္ေလွ်ာ့ ပါ သူငယ္ခ်င္းရာ လာလာ ခရီးဆက္ရေအာင္။

အားလုံးက သူ႔ကို ေခ်ာ့ေျပာမွ သူ စိတ္ေလွ်ာ့သြားသည္။

အားလုံး စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကရသည္။

သို႔ေသာ္ သူတို႔အတြက္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္ က်ေလျပီ။

Yeol စကားကြ်ံသြားမိျပီ။

ရလဒ္အားျဖင့္ ............

သူတို႔ ေတာေျခာက္ခံရေလျပီတည္း။

====================================

ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ရုတ္တရက္ေမွာင္က်သြားသည္။

ေလျပင္းမ်ားတိုက္လာျပီး ဖုန္လုံးမ်ား တစ္လွိမ့္လွိမ့္တက္လာသည္။

ေလက တျဖည္းျဖည္းၾကမ္းသထက္ၾကမ္းလာျပီး လွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္မ်ားကလည္း ေကာင္းကင္ျပင္ဝယ္ ေနရာယူေခ်ျပီ။

ရွစ္ခြင္တိုင္းသည္ မႈန္မိႈင္းအုံ႔ဆိုင္းလ်က္ရွိေလေတာ့သည္။

သူတို႔လည္း လင့္စင္ထိုးနိုင္၍ ခိုနားနိုင္ရန္ နီးရာမွ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို အျမန္ရွာၾကသည္။

မၾကာမီ မိုးျခိမ္းသံတညံညံကလည္း ဆူဆူညံညံ ျမည္ဟည္းလ်က္ပင္။

သူတို႔လည္း ေၾကာက္လန္႔တၾကား ရွာေဖြရင္း အလြန္ႀကီးမားေသာ သစ္ပင္ႀကီးကို ေတြ႕ၾကရေလသည္။

Kai တို႔လည္း အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ခ်က္ခ်င္း လင့္စင္ထိုးလိုက္ေလေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ ...............

ထူးဆန္းမႈ၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္နက္နဲမႈ တို႔က သူတို႔ႏွင့္ ပါလာျပန္သည္။

သူတို႔ လင့္စင္ထိုးထားရာ သစ္ပင္ႀကီး၏ သစ္ေခါက္တစ္ေနရာတြင္ ဤသို႔ စာထြင္းထားေလ၏။

'2-1-5-11-8-25-21-14-4-5-1-4"

သူတို႔လည္း နားမလည္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ထို စာတန္းကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္သည္။

ေမာဟိုက္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ လင့္စင္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းအနားယူေနၾကရေလသည္။

မၾကာမီ မိုးက တသည္းသည္းရြာလာသည္။ မိုးက ရြာ၍မစဲ တသည္းသည္းပင္တည္း။

ညသည္ ညဥ့္နက္လာသည္။

လမိုက္ညပင္တည္း။ မိုးရြာထားသျဖင့္ ည သည္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။

ထိုစဥ္...............

သူတို႔ လင့္စင္ေအာက္သို႔ တစ္ေယာက္ေယာာက္လာသည့္ အသံကို ၾကားေနရသည္။

ေလတိုက္ထားသျဖင့္ သစ္ရြက္မ်ားေၾကြေနရာ ေျချဖင့္နင္းသံမ်ားမွာ သိသာလွသည္။

Baek က ဓာတ္မီးျဖင့္ ထိုးၾကည့္လိုက္သည္။

Baek : ............ Oh! Lay ..................

TBC

Thank you very much for your time and reading!

90° Bow To My Readers