We... forever/ ჩვენ... სამუდამოდ(მიმდინარე)

2

,,ჩვენ სამუდამოდ"

ჯისუს POV

???: - გმადლობთ.☺️ და მაინც რა არის პასუხი ჩემს...- *ტელეფონი რეკავს*
მე: - ინებეთ თქვენი შეკვეთა. - უნებურად დავხედე ტელეფონს, ჯენი იყო. რამდენჯერმე გავუთიშე მაგრამ ისევ რეკავდა.
მე: - გისმენ ჯენი, რამე მოხდა?
ჯენი: - ჯისუ ბატონმა ჰანმა მითხრა, რომ ბატონი ინი შენს კაფეში მოდის, რაღაც საქმე აქვს. - ეს გავიგე თუ არა სახეზე ფერი დავკარგე, თავბრუ დამეხვა, ახლა მხოლოდღა ამ ადგილის დატოვება მინდოდა.
მე: - რაო?😧 სად ხართ თქვენ?
ჯენი: - სახლში.
მე: - ახალავე მოვდივარ.

კლიენტმა გადაიხადა თუ არა სასწრაფოდ ავიღე ჩემი ნივთები და ტაქსის გასაჩერებლად გავიქეცი.
ჩავჯექი თუ არ უკან ყურება დავიწყე უკვე ხომ არ მივიდათქო, თუმცა შევამჩნიე ვიღაც ბიჭი, რომელიც თითქოს ჩემსკენ გამორბოდა.

მამაჩემი ქალაქში ყველაზე გავლენიანი კომპანიის მეპატრონე, დირექტორი იყო სანამ, მისი და პარლამენტარების მიერ ჩადენილი ბინძური საქმეების გამოძიება პოლიციამ არ დაიწყო. თუმცა მისი ერთი ზარი საკმარისი აღმოჩნდა გამოძიების შესაჩერებლად. დღესდღეობითაც მამაჩემი პირველობას ინარჩუნებს და მის ბინძურ საქმეებს აგრძელებს (ფულის გათეთრება, უდანაშაულო ადამიანების დახოცვა და ა.შ.). ამიტომ ჩვენ ოთხმა;
მე - ჯისუმ, ჯენიმ, როზემ და ლისამ, გადავწყვიტეთ მთლიანი ჩახლართული სქემა ამოგვეხსნა და კანონდამრღვევები პოლიციისთვის გადაგვეცა, რაშიც მამაჩემის მდივანი ბატონი ჰანი გვეხმარება.

*სახლში*

ლისა: - რა სწრაფად მოსულხარ🙃
მე: - ხოო? სხვები სად არიან?
ჯენი: - მე აქვარ🙂 როზე კი გასულია და მალე მოვა.
მე: - რა გითხრა ბატონმა ჰანმა მამაჩემს რა უნდა? - ვუთხარი აღელვებულმა.
ჯენი: - ფილმს ვუყურებდით რომ დაგვირეკა, ჯისუს გადაეცითო რომ...

*მესიჯის ხმა*

ამოიღო ტელოფონი, დახედა თუ არა მის გაკვირვებას საზღვარის არ ჰქონდა.

ჯენი: - როზეა, მამაშენი და ბატონი ჰანი აქ მოდიან...
ლისა: - რააა?😳
მე: - აქ მოდიან?😟 - პირი ღია დამრჩა რადგან როგორც წესი მამაჩემი არ მეკონტაქტება, ან ძირითადათ ბატონ ჰანს უშვებს ხოლმე.
ჯენი: - ხო, ლიფტში შეხვედრია როზეს.
ლისა: - ღმერთო ჩემო, ნეტავ რა უნდა!?🤔
მე: - ეგ მეც მინტერესებს...
ჯენი: - ალბად რაღაც მნიშვნელოვანი საქმე აქვს, თორემ აქ არ მოვიდოდა.
ლისა: - მართალია, ან კიდევ მოენატრე!😂 - მითხრა და ხარხარი დაიწყო.
ჯისუ&ჯენი: - მოკეტე ლისა!🤦🏻‍♀️
ლისა: - sorry, sorry😁

*ზარის ხმა*

ლისა: - მე გავაღებ. - თქვა თუ არა სასწრაფოდ გაიქცა კარების გასაღებად.
ლისა: - კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება,👋 როგორ ბრძანდებით?😊
მამა: - გმადლობთ თავად?
ლისა: - მეც არამიშავს.🙃 - თქვა თუ არა თავისი მაცდური ღიმილით გაუღიმა და სახლში შემოიპატიჟა.
მამაშემს უკან როზე და ბატონი ჰანი მოჰყვნენ. შემოვიდა თუ არა მისაღებისკენ წავიდა და მდიდრულად დაჯდა.
ჯენი: - მოგესალმებით, როგორ ბრძანდებით?☺️
მამა: - გმადლობთ კარგად ჯენი... - თქვა თუ არა მე მომიბრუნდა. - კაფეში ვიყავი შენთან მოსული, მაგრამ მითხრეს სასწრაფოდ გაიქცაო.
მე: - დიახ რაღაც საქმე მქონდა🙄 - ვუპასუხე მობეზრებით.
მამა: - მოდით დაჯექით, რაღაც საქმე მაქვს. - უთხრა გაშეშებულ გოგოებს, რომლებიც ძირს, ერთ წერტილს მისჩერებოდნენ.
როზე: - დიახ ახლავე.😧😑

^^^^^^^^^^^×_×^^^^^^^^^

💜🐇🐻🐣🐨🐿🐱🐑💜