27

93 4 2
                                    

,,ჩვენ სამუდამოდ"

ნამჯუნის POV

მე: - მზად ხარ? - ვეკითხები სააბაზანოდან ახლად გამოსულ ჯენის და მთლიანად ვათვალიერებ - შესანიშნავად გამოიყურები😊 - ვეუბნები ხმამაღალა და სახეზე ვუყურებ.
ჯენი: - მააა... მადლობა... - მეუბნება ჩუმად და თვალს მარიდებს - შენც😊 კარგად გამოიყურები, გიხდება ეგ ტანსაცმელი - მეუბნება და წამით თვალს მავლებს.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

მე: - მადლობა

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

მე: - მადლობა...- ცოტა ავწითლდი, ამიტომ სირცხვილის დასამალად კარებისკენ წავედი. - წავიდეთ ხო?! - ვეკითხები ისე, რომ მისთვის არ შემიხედავს - ცხრის ნახევარია უკვე!😊
ჯენი: - წავიდეთ! - თქვა ხმამაღლა და უკან გამომყვა. ორივენი ლიფტით პირველ სართულზე ჩავედით და მანქანისკენ წვედით.
მე: - რა მინდოდა მეკითხა... - დავიწყე ლაპარაკი და თან მანქანა დავძარი - იქ რომ მივალთ რა უნდა გავაკეთო?! - ვეკითხები და სახეზე ვუყურებ - რა მევალება?!😊
ჯენი: - არვიცი... - მპასუხობს ცოტა ხნის შემდეგ - უნდა დავაჯეროთ, რომ შენ ჩემი შეყვარებული ხარ...- ვგრძნობ ლაპარაკისას როგორ იღიმება და მზერა ფანჯრისკენ გადააქვს - და თავიდან როგორმე მოვიშორო😊.
მე: - კარგი, გასაგებია...😊 ისე არ განტერესებს რატომ მოგწერა ამდენი ხნის შემდეგ? - ვეკითხები ისე რომ გზას თვალს არ ვაშორებ.
ჯენი: - ალბად ყველა ნაშამ მაგრად დაადო😂😏 - იძახის ჩაცინებით და ლაპარაკს აგრძელებს - ან ცოდვებმა, გზაში კი სინდისი გზაში დაეწია - იძახის სიცილით.

We... forever/ ჩვენ... სამუდამოდ(მიმდინარე) Where stories live. Discover now