,,ჩვენ სამუდამოდ"
POV: ჯისუ
საავადმყოფოში ერთი ღამე დავრჩი, დილით კი ექიმმა ხელის მოსაწერად საბუთები შემოგვიტანა და გავეშურეთ სახლისკენ.
ლისა: - არ გინდათ დღეს რამე გავაკეთოთ!?😉
ჯენი: - მაგალითად?
როზე: - კლუბში წავიდეთ!😝
ლისა: - კარგი აზრია!
მე: - არაა მეძინება...😴 - ვთქვი და გავიზმორე.
როზე: - კარგი რა ჯისუუ!!! წამოგვყევი რაა!🥺🙏🏻
ლისა: - გეხვეწები რა... არასდროს არ მოდიხარ ხოლმე შენ... სულ ჯენი მოგვყვება!😭
მე: - ხოდა ეხლაც ჯენი
წამოგვყვეთ!🙄
ჯენი: - კარგი რა ჯისუ... ხომ იცი ესენი როგორები არიან, დალევენ ვიღაც ბიჭებს ფლირტს დაუწყებენ და მარტო დამტოვებენ!🥺
ლისა: - ხო, ეგრე ვიზამთ!🤭 - თქვა და ოთხივეს გაგვეცინა.
მე: - კარგით ოღონდაც მაცალეთ გამოძინება,🙄 ჯერ ადრეა.
როზე: - კარგი ცხრისთვის უკვე მზად იყავი თორემ უკიდურესი ზომების მიღება მოგვიწევს!😌 - და ლისას გახედა.
მე: - არ გაბედოთ!✋🏻თუ არა და აღარ გამოგყვებით!
ლისა: - კარგი ხომ, ადიხარ უკვე ზევით?
მე: აჰამ...
ჯენი: - ძილინებისა მზეთუნახავოო❤️
მე: - დროებით😘
კი ვთქვი, რომ დასაძინებლად მივდივართქო თუმცა ვერ დავიძინე, ფიქრებში ვიყავი გართული, სადღაც სამ საათზე მეტი... წვეულებიდან ის მომენტი გამახსენდა იმ ბიჭის მკლავებში, წამებში, რომ აღმოვჩნდი. დედა როგორ შემრცხვა... ახლაც კი გავწითლდი... თუმცა მალევე მოვიშორე ფიქრები თვიდან და რახან ვერ ვიძინებდი, ფილმის ყურება გადავწყვიტე. ვერაფერი საჩემო, რომ ვერ ვნახე სპანჯბობის ყურება დავიწყე. სასაცილოა არა ამხელა ქალი სპანჯბობს ვუყურებ... ქვევით, სზარეულოში ჩავედი სნექების ასატანად, თუმცა გოგოები იქ არ დამხვდენ ალბად თავიანთ ოთახებში არიანთქო ვიფიქრე თუმცა შევცდი. შემოსასვლელი კარები, ლისამ პირდაპირი მნიშვნელობით შემოანგრია, უკან კი მას როზე და ჯენი მოყვნენ.
მე: - სად იყავით? - ვკითხე და მათ დატვირთულ ხელებს თვალი შევავლე.
როზე: - საყიდლებზე!
მე: - მერე აუცილებელი იყო მთელი მაღაზიის ხელით წამოღება!?
ლისა: - ტანსაცმელები ვიყიდეთ კლუბისთვის!🤭
ჯენი: - სხვათაშორის შენც წამოგიღე, კიდევ კარგი წავყევი თორემ რის ყიდვა აპირებდნენ შენთვის არ იცი🙄
მე: - მადლობა სამივესსს❤️ - და საათს შევხედე რომელიც 6ს უჩვენებდა. - ჯერ დრო გვაქვს წავედი მე შპანჯბობს უნდა ვუყურო!
როზე: - რაო!? სპანჯბობსო!? ჯისუ რით ვერ გაიზარდე!😂
ჯენი: - შენ ვისრას ეუბნები🙄 ისევ ფიფქიას და შვიდ ჯუჯას უყურებ!🤣
როზე: - კარგი ხომ, ხმამაღლა გახმოვანება საჭირო არ იყო....😑
მე: - წავედიიიი - და თან უამრავი სასუსნავი წამოვიღე.
ლისა: - კარგი ორ საათში ამოვალ და მოგიტან ტანსაცმელს! მეტიც არ მინდა არ მოგეწონოს...😤 - მომაძახა ბოლოს.
ისე გართული ვიყავი ყურრებაში, რომ სანამ ლისამ არ დამიძახა დრო არც კი გამახსენდებოდა.
ლისა: - ქალოოო! ჯისუ სადახარ! - მეძახის თავის ოთახიდან - მოდი ტანსაცმელი ავარჩიოთ!!!
მე: - კარგი ხო...😤 მოვდივარ! - ბუზღუნით ავდექი და წავედი ლისას ოთახისაკენ. საწოლზე უამრავი, ტონა, ტანსაცმელი ეყარა და სამივენი არჩევდნენ, დღეს საღამოს, რას ჩაიცმევდნენ.
როზე: - ჯისუუუუ... უი მოხვედი!?
მე: - არა გზაში ვარ, აბა რეები იყიდეთ?😐
ჯენი: - აჰა ესენი შენთვისაა... მე აგირჩიე! ნეტა განახა რეების ყიდვას აპირებდა ლისა!😊
ლისა: - კარგი რა ჯენი, კლუბში, რომ მიდიხარ გამომწვევად უნდა გეცვას, აბა ამნაირად კი არა... - და ხელი ჯენის მოცემულ ტანსაცმელზე ანიშნა.
მე: - წარმომიდგენია უკვე რის ყიდვა აპირებდა... მადლობა ჯენი❤️
ჯენი: - არაფრის❤️
როზე: - წავიდეთ მოვემზადოთ ხომ!?
ლისა: - აჰამ, ნახევარ საათში დაბლაა!
ჯენი: - ოქეი!
ოთახში შევედი თუ არა აბაზანისკენ წავედი, სადღაც ათ წუთში გამოვედი და მომზადება დავიწყე! აჰ... რა საინტერესოა რა ამირჩიესსს... მეტიც არ მინდა მიმეწონოს!... მაკიაჟი გავიკეთ თუ არა ტანსაცმელი ჩავიცვი, სარკესთან დავდექი. სხვათაშორის ჯენის არჩეული მომეწონა, ჩემს სტილში ჯდებოდა.
დაბლა ჩავედი და ოთხივენი იქ იჯდნენ.
მე: - მშვენივრად გამოიყურებით.
ჯენი: - შენც... მოგიხდა ეგ ტანსაცმელი!
ლისა: - მაინც ისინი ჯობდა!... - ჩაილაპარაკა თვისთვის.
მე: - ხოო!? მეც მომწონს!
საეთო ფოტო გადავიღეთ და გავეშურეთ მანქანით კლუბისაკენ.
YOU ARE READING
We... forever/ ჩვენ... სამუდამოდ(მიმდინარე)
Romanceჩემი პირველი ფიკია, იმედი მაქვს მოგეწონებათ❤️ ისტორია არის წყვილის შესახებ, რომლებიც ბავშობაში იყვნენ საუკეთესო მეგობრები, რომლებსაც სხვადასხვა ქალაქებში გადასვლის შემდეგ, მათ ერთმანეთი დაავიწყდათ. გაახსენდებთ წყვილს ერთმანეთი? და გაერთიანდება თუ...
