We... forever/ ჩვენ... სამუდამოდ(მიმდინარე)

3

,,ჩვენ სამუდამოდ"

მამა: - მოდით დაჯექით რაღაც საქმე მაქვს.
როზე: - დიახ ახლავე...
ბატონი ჰანი: - როგორც მოგეხსენებათ დღეს საღამოს, ბატონ ინი და სხვა კომპანიების ხელშეკრულების დასადების აღსანიშნავად იმართება წვეულება... - დამთავრებული არ ჰქონდა როდესაც მამაჩემმა გააწყვეტინა.
მამა: - თქვენც აუცილებლად უნდა წამოხვიდეთ. - და მაგიდაზე VIP, მოსაწვევები დაგვიდო.
მე: - იცით, დღეს ჩვენ ძალიან დაკავებულები ვართ. არა გოგოებო? ძალიან მნიშვნელოვანი საქმეები გვაქვს...😌 - ჯენის ისეთი სახით შევხედე, რომ მიმხვდარიყო და ტყუილში ამყოლოდა.
ჯენი: - დიახ დიახ,😑😟 დღეს ძალიან დაკავებულები ვართ... - როზე და ლისაც დაეთანხმნენ.
მამა: - არაუშავს გადადებთ. აუცილებლად უნდა წამოხვიდეთ, თორემ მომიწევს თქვენს მშობლებს გავესაუბრო... - მათი მშობლების კომპანიებიც, ამ მახინაციაში არიან ჩართულები, თან ერთად გაიზარდნენ, ამიტომ მამაჩემთან მჭიდრო კავშირი აქვთ.
მე: - მამა...😑😟
მამა: - ეს თხოვნა კი არა ბრძანებაა! - გვითხრა მკაცრი ტონით და წავიდა ბატონ ჰანთან ერთად.
წავიდა თუ არა მამაჩემი, ლისამ მოსაწვევები აიღო და თვალიერება დაუწყო.
ლისა: - მართლაც მნიშვნელოვანი წვეულებაა, კორუფციაში ჩრთული ყველა პირი იქნება.
როზე: - რას ფიქრობთ წავიდეთ?
მე: - დიდათ არ მინდა წასვლა... მაგრამ მან თქვა, რომ თქვენს მშობლებს დაურეკავდა...😑 - ვუთხარი განევიულებულმა.
ჯენი: - ჩვენზე არ ინერვიულო, რომც უთხრას არაფერი მოგვივა😊 თუ გინდა არ წავიდეთ.
მე: - მაგრამ მაინც...🤔
ლისა: - თუ წავალთ ვფიქრობ გავერთობით, შეგვეძლება სათითაოდ მათგანზე იმფორმაციები მოვაგროვოთ.
როზე: - მართალია, თან ყველა ამ საქმის მონაწილე იქ იქნება.
ლისა: - რას იტყვი ჯისუ?😊
მე: - შესაძლებელია... - ვთქვი თუ არა ფიქებმა გამიტაცა, ალბად გოგოებმაც შეამჩნიეს და ხმა აღარ ამოუღიათ, უბრალოც ვიჯექი და ერთ წერტილს მივშტერებოდი.
მე: - რომელ საათზე იწყება?😑 - ვთქვი უცებ.
როზე: - აქ განრიგი აქვთ ჩამოწერილი...
სტუმრების მიღება ათის ნახევარზე იწყება, კონტრაქტზე ხელის მოწერა, სიტყვით გამოსვლა...
მე: - კარგია, დრო გვექნება იმფორმაციის შესაგროვებლად. ეხლა რომელი საათია?
როზე: - შვიდი ხდება.
მე: - დრო გვაქვს მოსამზადებლად. - ამ სიტყვების წარმოთქმისას ლისას ისე გაუხარდა რომ სახე გაუბრწყინდა.
ლისა: - აბა წავედით!!!🥳იმედი მაქვს იქ სიმპატიური ბიჭებიც იქნებიან თორემ ბებერი ჯისუ გაუთხოვარი დარჩება!😂
მე: - ლისა! მოკეტავ თუ მოგაკეტინო ჰა!?🙄
ჯენი: - არა მართალს ამბობს ჯისუ, ეგრე თუ გააგრძელე გაუთხოვარი დარჩები და ლამაზ ბიჭებს დაიტაცებენ!😁😊😂
როზე: - მართალია.😁
მე: -  ჯერ თქვენი თავებისათვის ვერ მიგიხედიათ ჩემს გარეშე და უკვე გათხოვებას მიპირებთ?😑 ასე მგონია, სამ აღუა ბავშვს ვზრდი,  ფეხიც რომ ჯერ ვერ აუდგიათ!🙄😂 - ვუთხარი გაბრაზებულმა.
ლისა&ჯენი&როზე: - ხო აბა რა დედიკო!😂😑🙄
მე: - გამასწარით სამივემ ეხლა სანამ გადამეკეტა!!!😡
ლისა: -აბა წავედით, ჯადოქრობის დროააა!!!🥳 - და ყველანი წავედი მოსამზადებლად ჩვენს ოთახებში. ერთი თმას იკეთებდა, მეორე, მესამეს უსვამდა მაკიაჟს, მე კი ჩვენი ტანსაცმელის არჩევით ვიყავი დაკავებული.

თეჰიონის POV

ნამჯუნი: - აბა წავედით მზად ხართ ყველანი?
იუნგი: - ჩვენ ყველანი კი, მაგრამ ჯიმინზე რა მოგახსენო.😑
ნამჯუნი: - ისევ იცმევს?😂
ჰობი: - არა, ამჯერად თმას
იკეთებს.😑
ქუქი: - აბა როგორ გამოვიყურები?
მე: - საშინლად, ჩემი ცხელი შოკოლადი რომ არ დაგელია უფრო უკეთესად იქნებოდი. - ვუთხარი  გაბრაზებულმა.
ჯინი: - შენ კიდევ მაგაზე ხარ გაბრაზებული? ხომ გიყიდა იუნგიმ ახალი. - მითხრა სიცილით.
მე: - არ უყიდია, თვითონ გააკეთა. თან ეგ ცხელი შოკოლადი არ გახლდათ! წყალი იყო, კაკაოში გახსნილი.😑 - ვთქვი უფრო გაბრაზებით.
ნამჯუნი: - რაო? წყალში გახნილი კაკაოოო?😂 გაგეცხელებინა და ცხელი შოკოლადი გამოვიდოდა.😂 - თქვა თუ არა ყველას გაეცინა და ამ დროს გამოანათა ოთახიდან ძლივს გამოსულმა ჯიმინმა.
ჯიმინი: - აბა რას ფიქრობთ?
იუნგი: - ცოტა დიდხანს კიდევ ვერ დარჩებოდი?🙄
ჯიმინი: - არააა მადლობა.😁
ნამჯუნი: - აბა დროა, წავედით.
ჰობი: - ისე ცოტა ბანალურად ხომ არ გვაცვია, შავთეთრი?🤔
იუნგი: - ცოტა, მაგრამ სხვაგვარად ჩაცმა არ მოუხდება იმ წვეულებას, სადაც მივდივართ. მთელი საღამო ერთი ჭიქა შამპანიური უნდა გეჭიროს და წრუპო!
ჰობი: - უხხ რა მოსაწყენია🙄😒
მე: - აუცილებელია არ დაგვავიწყდეს, რის გამო მივდივართ!💪🏻
ქუქი: - მართალია!🙌🏻
ნამჯუნი: - აბა წავედით!👏🏻

---------------------------------------

იმედი მაქვს მოგეწონებათ❤️💗

💜🐇🐻🐣🐨🐿🐱🐑💜