19

126 4 12
                                    


,,ჩვენ სამუდამოდ"

მალევე ნამჯუნისა და ჯისუს ტელეფონებმა, ერთდროულად რეკვა დაიწყეს.
ჯისუ&ნამჯუნი: - ალოო, გისმენთ... - ნაპასუხებიც არ ჰქონდათ, რომ გოგოების ტელეფონებიც მაშინვე ამღერდნენ. რახან კლუბიდან ხმაური გამოდიოდა, ყველა ჯისუს გარდა, წყნარ ადგილას გავიდა.

ჯისუს pov

თეჰიონი რომ არ გამეჩერებინა, მეორედ იმ საქონელს მიბეგვამდა. მის დასამშვიდებლად რაღაც უნდა მეთქვა როდესაც ჩემმა და ნამჯუნის ტელეფონებმა რეკვა დაიწყეს. არც დამიხედია, ისე ავიღე ტელეფონი თეჰიონს თვალს არ ვაშორებდი, რომელიც თვალებიდან ცეცხლებს ყრიდა.
მე: - ალოო, გისმენთ...
???: - ქალბატონო ჯისუ, საღამო მშვიდობისა... - გაისმა, გოგოს არაამქვეყნიურად ტკბილი ხმა.
მე: - საღამო მშვიდობისა...  უკაცრავად ვინ ბრძანდებით?🧐
???: - მეე!? ბატონი ინის ახალი მოადგილე გახლავრთ... - ახლაღა დავხედე ტელეფონს. ზარი მამაჩემის ოფისიდან იყო.
მე: - სასიამოვნოა...😊 და ამ შუაღამეს რამ შეგაწუხათ?🧐 - ვუთხარი და ხელის საათზე დავიხედე, რომელიც თითქმის თერთმეტ საათს უჩვენებდა.
მოადგილე: - უკაცრავად, ალბად შეგაწუხეთ...
მე: - არააა, რა შეწუ... - სიტყვა უნდა დამემთავრებინა, როდესაც ჩვენი მანქანის უკან, რომელიც კლუბიდან მოშორებით იყო, შვნიშნე შავებში ჩაცმული კაცი. მისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია, მზერა ავარიდე და საუბარი გავაგრძელე - რა შაწუხებაა...
მდივანი: - ქალბატონო ჯისუ, ბატონ ინს უნდოდა თქვენთვის გადმომეცა, რომ ხვალ საღამოს რვა საათზე რესტორანში დაგიბარათ. მისამართს ხვალ გაგაგებინებთ. და დამაბარა რომ ის ორი ბიჭიც წამოიყვანოსო, თუ არ ვცდები ფელიქსი და ჰიუნჯინი...
მე: - დიახ...😑 - ვუთხარი უხეშად  - და რომ არ მოვიდე რა მოხდება?
მდივანი: - დამაბარა რომ აუცილებელია თქვენი იქ ყოფნა, როგორც ოჯახს. - ჰაჰ ოჯახიო😂🤬 - თუ არადა, უკიდურეს ზომებს მიიღებდა, მისი მეწილეები და კომპანიის მეგობრები იქნებიან, უნდათ რომ იქ იყოთ...
მე: - გასაგებია😑
მდივანი: - ღამე მშვიდობისა...
მე: - ნახვამდის😑 - ვუთხარი გაბრაზებულმა, გავუთიშე.
უკიდურესი ზომები არაა🤬 ოჯახიო😂 რა სასაცილოა😑 ნეტავ რა
ჩაიფიქრე "მამა" 😂😑. გავიფიქრე და თან თვალები ავატრიალე

We... forever/ ჩვენ... სამუდამოდ(მიმდინარე) Where stories live. Discover now