Chapter 14

3 0 0
                                    

Sigurado







Masayang isipin namay taong nag-aalala para sa'yo, may taong handang sumugal kahit hindi sila sigurado sa kakalabasan. Its either we win or lose. Go all-in or fold. Sometimes, there are people who'd risk because they don't want to regret it and some just move forward without even trying.




Its hard to make a decision when you are over the limit, being too happy, being too sad or being too mad. Just like they said, as usual.




"Hey you're too serious. We're here." Mahiang tawag sa akin ni Kian.Nilingon ko ang bintanan at nakita na nga ang bahay namin.



Tinignan ko siya saglit at bumaba ng tingin sa hawak kong bag. I can't say anything, I'm still in shock. Napabalikwas pa ako nang tanggalin niya ang seatbelt sa akin kaya naman ay mahina siyang tumawa.




"You're tensed." Pang-aasar niya pero halata din sa tono nito ang pag-aalala.



"Sino bang hindi?" kinakabahan kong tugon.




"Don't worry, I'm not pressuring you to gave me an answer today. I can wait, pero wag namansanang umabot ng isang taon yung sagot mo, and please don't think about ignoring me." Seryoso niyang sabi.



Tumango ako, "Salamat ulit, especially on what you did earlier." Sabi ko at binuksan na ang pintuan ng kotse.



"Eula..." napahinto ako nang marinig ulit iyon galing sa kanya at nilingon siya. "No one calls you that, right?" tanong niya at umango naman ako.



"Then... can I be the first--- no, can I be the one who would call you in that name?" I don't know if its his husky voice that tamed me to agree at narealized ko nalang iyon nang ngumiti siya at may iniabot na papel.




"Anong? Anong gagawin ko dito?" nagtatakang tanong ko.




"Open that when I'm gone." Sabi niya at nagpaalam na. He started the engine and I waited for him to leave before I went inside our house.





Pagakapasok ko ng bahay ay nakita ko si mama na nag-aayos na ng pagkain. Lumapit ako dito at nagmano.




"Si papa po?" tanong ko sa kanya.



"Nasa banyo." Tugon ni mama.



"Bibihis lang po ako." Paalam ko at tumalikod na.



"Napapansin kong madalas kang hinahatid nung nakakotse, sino iyon?"



"Ah si Kian po schoolmate ko atsaka nagttrabaho siya doon sa hotel na pinag-O-OJT-han ko kaya ayon sinasabay niya na ako." Paliwanang ko kay mama. Wala na siyang ibang sinabi o tinanong pa kaya dumiretso na ako sa aking kwarto,

Sailing to Reach You (five senses series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon