Sailing to Reach You (five senses series #2)

Chapter 16

Unit

“Ay shet!” sigaw ko at napasapo sa ulo nang may maalala.

“What’s the problem?” tanong ni Kian pagkatapos niyang buksan ang passenger’s seat.

Tinuro ko naman ang saksakyan ni rin kung saan kami pumarada kanina at napakamot sa aking ulo.

“Yung mga gamit ko pala, nasa loob ng sasakyan ni RInne. Taena yan, wala akong pampalit dahil yung pantulog ko ay nandoon sa bag, bahala na nga mamaya.” Sabi ko at pumasok na sa loob ng sasakyan niya.

“Why don’t you just borrow her clothes since you are just almost same size.” Saad niya at pinaandar na ang sasakyan. I agreed on what he said, try ko narin magkalkal mamaya sa closet niya baka may mga naiwan pa akong pajama doon.

After 20 minutes, we finally arrived at the condominium. Kian insisted to accompany me until I reached Fharinne’s unit.

“Sige na, you should go. I can handle from here.” Sabi ko sa kanya at nginitian siya.

“No, I will leave after you enter.”

“Ok na talaga tsaka you look tired, thank you for keeping me company tonight.” I look at him rest assurred na ok na talaga. Tumango nalang siya dahil wala na ring nagawa, he bid goodbye and I also did, bago pa sumara ang elevator ay kumaway akong muli at ngumiti.

Wala akong susi pero alam ko naman ang passcode ni Rinne kaya hindi na ako nag-alala. Pero nung inenter ko yung code ay ayaw bumukas ng pinto, I tried again, twice, thrice until I got tired pero hindi parin talaga tama.

Sinubukan ko na na tawagan si RInne pero hindi sumasagot.

“Taena ka Fharinne Cesire papatulugin mo ba ako dito sa labas?” bulong kong sabi sa telepono pero wala talagang nasagot.

‘The number you have dialed is currently unattend—’

“Fharinne naman! Bakit ngayon ka pa hindi sumasagot!” sabi ko sabay untog ng ulo sa pader, wala rin akong number ni Beige kaya hindi ko din matawagan.

Ano nang gagawin ko? Should I go to the frontdesk? Pero hindi ko nga macontact si RInne kaya wala ring kwenta kung sila yung ipapacontact ko.
I am left with no choice, sumakay ako ng elevator and I clicked the 20th floor. Bahala na kung anong isipin niya basta ayokong matulog sa labas ng unit ni Rinne at mas lalong ayokong umuwi ng nakainom.

He is my best option… for now, well, I guess.

Pagkalabas ng elevator ay kinakabahan pa ako papalapit sa unit niya, I hope he doesn’t get the wrong idea or any idea that is absurd because I just need to sleep peacefully for tonight.
Ilang beses pa akong pabalik-balik sa harap ng pintuan niya bago ko napagdesisyunang magdoorbell na.

Wala pang isang minuto ay bumukas agad ito at nakita ko na na basa pa ang buhok na mukhang kakagaling lang sa pagligo. He is now wearing a gray sando and black sweatshirt.

‘tangina bakit ang ganda ng katawan netong lalaking ‘to?’

“Done staring miss?” nakangiti niiyang saad na halatang nang-aasar, agad ko naman siyang inirapan at bumnalik ang kaba ng maalala ang sadya. Ilang minuto pa kaming nagtitigan at halata na sa kanyang mukha ang pagtataka kung bakit nasa harap niya ako ngayon.

“Ano kasi…uhm…” damn, I can’t say it!

“Wanna sleep with me?” seryosong tanong niya kaya naman agad akong nagulat, bigla naman siyang tumawa ng malakas kaya napabusangot agad ako.

“You’re blushing” natatawang sabi. Napahawak naman din ako sa aking pisngi.

“Alam mo, matulog ka na nga jan. Alis na ako.” Sabi ko at tinalikuran na siya. Bago pa ako makalayo ay hingit niya na ako papasok sa kanyang unit at pinaupo sa sofa ng living room.

“Coffee, tea, or me?” tanong niya habang nakangiti ng nakakaloko

“Alak.” Maikling sagot ko sabay hilot ng sintido.

“Woah, enough alcohol for you miss. Sa akin ka nalang maadik ‘wag sa alak, it’s not healthy.” Sabi niya at umalis sa harap ko para pumunta ng kitchen. Sinundan ko naman siya at umupo sa kitchen counter, I rested my chin on my hand.

“I don’t like it bitter.” Sabi ko sabay nguso sa kapeng tinitimpla niya.

“Noted, miss.”

Pagkatapos niyang magtimpla ay iniabot niya sa akin iyon at gumawa ng isa pang kape na alam ko ay para sa kanya.

“Can I stay here? I have no choice but you.” Mahina kong sabi at tinignan siya. Nakita ko naman ang pagkunot ng kanyang noo, senyales na nagtataka siya kung bakit kaya nagpaliwanag agad ako.

“Well… kasi ano… Fharinne changed her unit’s passcode and I tried contacting her but her line is not available. Wala rin akong contact ni Beige kaya di ko rin matawagan. I also think about on going to frontdesk but I realized that I cannot contact Rinne so they will also not be able to contact her and I don’t wanna go home drunk dahil papagalitan ako kaya you’re the nearest person that I can go-to for a help so… can I? Well, if you don’t want to I ca---” naputol ang pagsasalita ko nang bigla niya akong halikan. I was shocked by his move. It was a peck but I felt his soft lips.

“Sorry, I can’t help it.” Napakurap nalang ako nang magsalita siya. “You looked cute explaining, sorry.”

Napainom nalang ako ng kape ngunit isang malaking pagkakamali pala iyon,

“Ouch!” napahawak ako sa labi ko dahil mainit pa pala ang kape. Agad naman na lumapit si Kian na may hawak na tissue, hinawakan niiya ang aking baba kaya naman napatitig ulit ako sa kanya.

“here, drink” sabay abot sa akin ng tubig at tissue.

“Bakit kasi bigla mong ininom yung kape.” Natatawa niyang sabi.

'binabaliw mo ba ako Kian?!'

“Gago ka ba? Bakit kasi bigla-bigla kang nanghahalik?!” iritadong sigaw ko. Nagbago agad ang mukha niya, it became serious and looks like he’s regretting.

“sorry, I was…just tempted to kiss you.” Nakayuko at mahina niyang sabi.

I breathed out, “just--- basta ‘wag mo lang akong biglain ng ganon baka gusto mong mabasted agad.”

Napaangat naman siya ng tingin at ngumiti, “sorry miss, di na mauulit.”

Nagkwentuhan pa kami bago matulog, I ended up on his bedroom at siya naman ay sa guestroom, ayaw niya daw ako sa guestroom dahil hindi pa malilinis. Nakipagtalo pa ako dahil siya ang may-ari ng bahay tapos sa kwarto niya ako matutulog ay parang mali naman iyon, pero talo parin ako dahil sabi niya ay kung ayaw ko ay magtabi nalang daw kami sa kwarto niya, ang gago at nang-asar pa kaya no choice ako kahit nakakahiya sa kanya.

After that night, we got closer and closer. Since he was courting me, I spent most of my days and weeks seeing him and hanging out with him, a date of course. Lagi naman naming nakikita ang isa’t isa sa hotel kaya hatid sundo niya rin ako.

"Eula, I found a new resto. Let's try it." masiglang sabi sa akin ni Kian. Nginitian ko naman siya at tumango.

"Make sure it's worth the price ha."

"Don't worry, it's not expensive this time. You're scary when angry."

I spent my days with him, studying, working, visiting places and such until we graduated, but our friends didn’t have any idea what’s going on with us since we didn’t talk about it and we are all busy on our graduation.