"လူကြီး..."
"အင်း..."
"Top Tap ရင်ဘတ်တွေ အောင့်နေတယ်..."
"ဟင်...အိမ်ပြန်မလား...ဒါမှမဟုတ် ဆေးရုံသွားမယ်..."
"ဟင့်အင်း..."
"ဒီရက်ပိုင်း ပင်ပန်းသွားတာကြောင့် ထင်တယ်...အဲ့ဒါကြောင့် ငြိမ်ငြိမ်လေး နေခိုင်းတာကို နေမှ မနေတာ.."
"မဆူပါနဲ့...လူကြီးကလည်း..."
အလိုလိုက်ထားတာကြောင့် ချက်ချင်း နှုတ်ခမ်းကိုစူ ခြေကိုဆောင့်ကာ ပြောလာတော့ သူ့မှာ ပျာပျာသလဲ ။
"မဆူဘူး...မ Date တော့ဘူး ပြန်မယ်...နေကောင်းမှ ထပ်လာရအောင်...."
"မပြန်ဘူး...ရုပ်ရှင်ကြည့်အုံးမှာ..."
"Top Tap..."
"လူကြီးကလည်း..."
"ကြည့်ကြည့်..."
ရောဂါကြောင့် ရင်ဘတ်အောင့်နေသူကို ထပ်စိတ်ဆင်းရဲအောင် မလုပ်လို...။ဒါကြောင့်လည်း လုပ်ချင်သမျှကို လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ တွေးလိုက်တော့၏။နဂိုထဲက ဒီကလေးကို ပျော်ရွှင်နေတာဘဲ မြင်ချင်ခဲ့တာ...mission တွေကြောင့် အလုပ်တွေကြောင့်နဲ့ အများကြီးတောင် သူ ဂရုမစိုက်ပေးနိုင်ခဲ့...။လာမယ့် အနာဂတ်မှာတော့ ဒီကလေးကို သူ့အသက်နဲ့ရင်းကာ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သွားမှာ...။Date ဖို့ပြောထားတာမို့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာကာ ရုပ်ရှင်အရင် လာကြည့်ဖြစ်ကြတာ ဖြစ်၏။ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး အသေးလေးကို သူ့မှာ အရိပ်တကြည့်ကြည့်။နှလုံးရောဂါက အချိန်မရွေး ထဖောက်နိုင်တယ် မဟုတ်လား...။ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးတဲ့သူက ရုံထဲက ထွက်ထွက်ချင်း သူ့လက်ကို ဆွဲကာ ပြေးတော့၏။
"မပြေးနဲ့လေ...မမောဘူးလား ကလေးရဲ့..."
လူကြီးရဲ့ စကားအဆုံး Top Tap ခြေလှမ်းတွေ စုံရပ်ပစ်လိုက်ပြီး မယုံနိုင်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်မိ၏။မျက်လုံးချင်း အားပြိုင်မှုမှာ နူးညံ့ခြင်းတွေနဲ့ မြတ်နိုးမှုတွေ ပါဝင်နေ၏။သူ နားကြားမှားတာတော့ မဟုတ်ဘူးမှတ်လား..လူကြီး...လူကြီးရဲ့ နှုတ်ကနေ ကလေးလို့ နူးနူးညံ့ညံ့ ခေါ်လိုက်တာမှတ်လား...လွှတ်ခနဲထွက်သွားတာလား... တမင်ခေါ်လိုက်တာလား မသိပေမယ့် နူးနူးညံ့ညံ့ခေါ်ဆိုတဲ့အသံအောက်မှာ Top Tap တစ်ယောက် ကျဆုံးသွားတော့၏။
YOU ARE READING
Always With You (Completed)
Fanfictionပထမဦးဆုံး ရိုးသားစွာ ဝန်ခံပါစေ ဒီ Fic ရေးဖို့ကို idea ဘယ်ကရလာလဲ ဆိုတာပါ.. ကိုယ် ပြီးခဲ့တဲ့ရက်တွေတုန်းက Tokyo Revengers ကြည့်ခဲ့တယ်.. အဲ့ထဲမှာ Toman ဂိုဏ်းချုပ် Mikey နဲ့ ဒုဂိုဏ်းချုပ် Draken တို့ရဲ့ relationship လေးကို တကယ် သဘောကျသွားတာ...အဲ့ဒါနဲ့ဘ...
