Ｏｕｒ Ｂａｂｙ Ｈｙｕｎｇ ♡ [ Ｃｏｍｐｌｅｔｅｄ ]

❀ 27 ❀ ( Z + U )

" အား !!!!! သူတို႔ႏွစ္ေကာင္က ဘာလို႔ဒီကို..... "
" ဟာ ဟုမွလည္းလုပ္ပါ ကင္မ္ထယ္ေမ်ာက္ရယ္ တျခားအႁမႊာေတြ‌ျဖစ္မွာေပါ့ မင္းကလည္း တဆိတ္ရွိ သူတို႔ပဲျမင္ေန...... "
" မယုံဘူးလားကြ ေအးေလ မင္းအရပ္ပုေတာ့ ဘယ္ျမင္မလဲ..... "
" Yarrrr ဘာေျပာလိုက္တယ္ ကင္မ္ထယ္ေမ်ာက္ မင္းေနာ္ ငါ့အရပ္ကို မေစာ္ကားနဲ႔...... "
" ဪ ေစာ္ကားမခံရေအာင္ေနပါလား ဘာလို႔အတင္းျငင္းေနေသးလဲ ဂ်ပုရဲ႕ တကယ္ဟုတ္လို႔ ဟုတယ္ေျပာတာကို..... "
" အာ့ဆို ငါၾကည့္မယ္ ျပ ျပ..... "
" ေဟာ ဟိုနားက‌ ေက်ာက္တုံးေလးေပၚတတ္ၾကည့္ၾကည့္..... ျမင္ရမလားမသိဘူး..... "
" ေအး..... "

Taehyung စကားအတိုင္း ေက်ာက္တုံးေလးနားသြားကာ အေပၚသို႔ၾကည့္ရွာေသာ Jimin.....
သို႔ေသာ္ အေျခႏွဲ႔ေနစျပဳေသာ ေက်ာက္တုံးေၾကာင့္ လူကယိုင္တိုင္တိုင္ျဖစ္လို႔ေန၏။
မျဖစ္ေသးပါဘူး ေတာ္ၾကာက်ိဳးေနမွ ငါ့အျပစ္‌ျဖစ္ေနမယ္......
မထူးေတာ့ပါဘူးဟူေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္အတူ အနစ္နာခံရသူက Taehyung ရယ္သာ......

" ကဲ ကဲ ငါ့ေက်ာေပၚကေန ခဏတတ္ၾကည့္ၾကည့္..... ျမင္ပီးရင္ေျပာ...... "
" မင္းဟာက ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္..... ေတာ္ၾကာ ငါ့ေၾကာင့္..... "
" ဟ ခဏေလးဆိုျဖစ္ပါတယ္.....တတ္သာတတ္.... "
" ရပါ့မလား..... "
" ေတာ္ေတာ္စကားေၾကာရွည္တဲ့ေကာင္ပဲကြာ လူကသာ ပုေနတာ တတ္မွာသာတတ္စမ္းပါ မင္းျမင္ရင္ပီးပီပဲဟာ..... "
" OK.... "

ကုန္းလ်က္ ေအာ္ေျပာေနေသာ သူေၾကာင့္ Jimin လည္း မျငင္းသာဘဲ ကိုယ္ေဖာ့၍ တတ္လိုက္ရသည္.....
သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ဝိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သည့္သူမို႔ အနည္းငယ္ေခြယိုင္သြား၏။
Tae ေျပာသည့္အတိုင္း လူစုထဲမွ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္အား ျပဴးၿပဲ၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္......
ဟုပါသည္ ယုန္ႏွစ္ေကာင္မွယုန္ႏွစ္ေကာင္......
မ်က္ႏွာႀကီးေတြက ၿပဳံးၿဖီးလို႔.....
ရန္ေတြ႕၍ ေအာ္ရန္ျပင္ေနဆဲ ဝုန္းခနဲေခ်ာ္က်သြားေသာေၾကာင့္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္လုံးဗိုင္းခနဲ......
ေအာက္မွ Tae ကပိေနကာ သူက ‌အေပၚကေန ထိုင္ခ်လ်က္သား.....
ေတာ္ေသးသည္ လူေတြမေတြ႕‌သည္ပဲ.....

" အ့ နာလိုက္တာကြာ မင္းဟာေလ တကယ္ ေတာ္ေတာ္ကို မလြယ္တာ ဝိတ္က နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္..... ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နင္းကန္စားထားလို႔..... "
" Yarrrr မင္းအဲ့လိုေျပာေၾကးလား အစတည္းက ငါေျပာထားပီးသားဟာကို မတတ္ခိုင္းပါနဲ႔ဆို..... မင္းဘာသာမင္း..... "
" ကဲ ေတြ႕ပီမလား ဟိုႏွစ္ေကာင္မွ ဟိုႏွစ္ေကာင္အစစ္..... "
" ေအး ဟုတယ္ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာၾကလဲမသိဘူး မ်က္ႏွာႀကီးေတြက ႐ြာက ႏြားပြဲစားေတြ ၿမိဳ႕ေရာက္လာၾကတဲ့ပုံနဲ႔ ၿပဳံးဖီးလို႔..... မင္းအေကာင္ေတြ မင္းသြားေျပာ..... "
" ဘာလို႔ေျပာရမွာလဲ ထားလိုက္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္..... သူတို႔ျမင္သြားရင္..... "
" မင္းမလဲ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အဲ့ႏွစ္ေကာင္ကို ေၾကာက္ေနရတာနဲ႔..... "
" ေၾကာက္တာမဟုဘူးကြ..... ငါ့ကို လိုက္လိုက္ထိန္းခ်ဳပ္ေနတာ မခံခ်င္တာ..... အၿမဲတမ္း သူတို႔ဆႏၵခ်ည္းပဲ အ၀တ္၀တ္တာကအစ အျပင္သြားတာကအစ အစားစားတာကအစ..... အၿမဲ အၿမဲ...... "
" အဲ့တာက မင္းရႈေထာင့္ကေလကြာ သူတို႔ မင္းကို ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ လုပ္ေပးတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကိုေရာ သိရဲ႕လား..... "
" ဟင့္အင္း မသိဘူး ငါသိတာက သူတို႔ထိန္းခ်ဳပ္ေနတယ္ဆိုတာပဲ..... "
" မင္း သာ မသိတာ မင္းေဘးနားက လူေတြ အကုန္သိေနတာကို..... သူတို႔ မင္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ‌ကိုေပါ့..... "
" အဲ့တာေတာ့ ငါ ငါ..... "