Ruh Varisi

Gerçek

Basilisk bana doğru gelirken dün gece olduğu gibi bir rüzgar hissettim.

Önümde Meva Hanım 'ın ruhu belirince rahat bir nefes aldım.

Basilisk anında durup Meva Hanım'ı başıyla selamlarken Meva Hanım tebessüm etmek ile yetindi.

"Tekrardan merhaba Belenciğim."

"Merhaba Meva Hanım."

Basilisk arkasını dönüp giderken "Sana eşlik etmemi ister misin?" diye sordu Meva Hanım.

"Bundan onur duyarım."

"Hadi öyleyse." diyen Meva Hanım ile ruh taşına doğru yürümeye başladık.

"Bu ruh taşını ilk gördüğüm anı daha dün gibi hatırlıyorum." diyen Meva Hanım'a "Tarih derslerinde sadece savaşlar, önemli gelişmeler var. Ben sizin aşk hikayenizi merak ediyorum." dedim.

Meva Hanım şaşkınlıkla bana döndü.

"Efkan ile benim hikayem mi?"

"Sakıncası yok ise evet."

Meva Hanım, "Tabii ki sakıncası yok." dedikten sonra anlatmaya başladı. Sanki o günlere geri dönmüştü.

"Ben Efkan'ı bebeklikten beri tanırım. Hiç birbirimize farklı gözle bakmamıştık. Ta ki olaylar başlayana kadar. O zamanlar kafam fazla basmıyordu ama şimdi daha çok anlıyorum. Birini zarar geldiğinde, sevindiğimde, üzüldüğümde hep yanımda onu aradım. Tüm duygularımı onunla paylaşmak istedim."

"Ama Efkan Bey vefat etti."

"Bu bir engel değildi. Onun ruhunu yanımda yaşamasını sağlayabildim. Bu bana yeterliydi."

Fazla ileri gitmekten korkuyordum ama yine de merakımı gidermek istiyordum.

"Niye Efkan Bey'i de diriltmediniz?" diye sordum.

"Sihirli kitap toplamda on diriltme hakkımız olduğunu yazmıştı. Gücüm sonsuza kadar devam edecekti ve kendimi dirilttikten sonra bir de Efkan'ı diriltmek bencillik gelmişti. Tabii sonradan farklı şeyler de öğrendim ama başta diriltmeme sebebim buydu."

"Ne öğrendiniz diye sorsam haddimi aşmış olur muyum?" diye sordum.

"Hayır ama şu anlık bilmemen daha doğru."

"Haa. Anladım. Peki."

Meva Hanım bu halime gülerken "Sen bana özeniyorsun. Ben de annem ile babamın aşk hikayesine." dedi.

"Alçin Hanımların da aşk hikayesini çok merak ediyorum." dedim heyecanla.

Onların aşk hayatları daha heyecanlıydı. Tüm gezegenin kaderini değiştiren o büyük savaş... İkinci Element Muharebesi...

Meva Hanım'a hevesle döndüm. "Onların hikayesini de anlatır mısınız? Bu zamanda doğrusunu bulmak çok zor oluyor." dedim.

"Belki daha sonra ama senin şu an ilgilenmen gereken ilişki bizimkiler değil, kendininki."

"Çağan ile ilişkimden mi bahsediyorsun?" diye sordum anında.

"Bak bak nasıl da hemen Çağan diyor."

Kendimi tutamayıp sırıttım ve "Yani çevremdeki tek ihtimal o." dedim.

"Tabii, öyledir."

"Öyle öyle."

Ruh taşının yanına geldiğimizde çevresinde birçok kişinin olduğunu gördüm.

Kimse ruh taşını almak için öne atılmıyordu.

Meva Hanım'ı gördüklerinde hepsi şok içerisinfe ona bakmaya başladılar. Acaba ben de Meva Hanım'ı ilk gördüğümde böyle mi görünüyordum?

"Hadi, git ve o taşı al."

Derin bir nefes verdikten sonra taşa doğru yürüdüm ve hiç tereddüt etmeden taşı elime aldım.

Gözlerimi yumarken "Ben Belen. Ana element taşına ,ruh taşına, her daim saygı duyacağıma ve en iyi şekilde temsil edeceğime yemin ederim." dedim.

Vücuduma aktarılan gücü hissederken elimdeki taşın hafifleştiğini fark ettim.

Gözlerimi açtığımda taş artık elimde yoktu.

"Taş vücudunda artık." diyen Meva Hanım'a baktım.

"Ben..."

"Ben artık gerçek varisim."

"Evet, öylesin." diyen Meva Hanım ile dayanamayarak ona sarıldım.

"Aa çok havalı! Ay ruhları çağırıp dedikodu yapmak istiyorum! Acaba kaçıncı seferde ruh çağırabileceğim?"

Meva Hanım, "Berkan Bey'in seçim yapmasında yanlış mı yardım ettim acaba?" diye mırıldanınca dudağımı büzerek ondan ayrıldım.

"Çok kırıldım, Meva Hanım."

Meva Hanım bu dediğime güldükten sonra "Hadi, ormandan çıkalım." dedi.