SHOW UP WITH LOVE (4QDRO/SS Series#1) [COMPLETED]

𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 30

𝐉𝐀𝐙 𝐏𝐎𝐕:

𝐷𝑎𝑑𝑑𝑦......

"Oh my dear mousieee i misss youuuu" naka-ngiting salubong na sabi sakin ni daddy. Bago ako yakapin.

Yumakap naman ako kay daddy ng pabalik.

"I missss youuu tooo po daddyy" Naka-ngiting sabi ko habang naka-yakap.

"I miss you po mommy" Naka-ngiting sabi ko kay mommy Pero hindi naman ako pinansin at kahit katiting na dapo ng tingin hindi:(

Mabilis kong pinakalma ang sarili ko dahil pakiramdam ko ay may namumuo na ang mga luha ko. Kaya tumingin na lang ako daddy at ngumiti.

"Oh my dear mousieee, how's school?" Naka-ngiting tanong ni daddy sakin.

"Okay naman po" naka-ngiting tanong ko.

"Good" Naka-ngiting sabi ni daddy. Kaya tumango na lang ako.

"Sige po daddy punta lang po ako sa kwarto po" Naka-ngiting paalam ko kaya daddy kaya tumango na lang sya.

Sinimulan ko na ang paglakad ko papuntang kwarto ko dahil hindi na ako maka-hinga.

Nang-maka-rating na ko sa kwarto ko ay mabilis kong isinara ang pinto ko at dun lang bumuhos ang mga luhang kanina ko pang pinipigilan.

2𝗵𝗼𝘂𝗿𝘀 𝗹𝗮𝘁𝗲𝗿

Halos dalawang oras na kong naiyak ng tahimik sa isang sulok dito sa kwarto ko.

𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑠𝑎 𝑡𝑢𝑤𝑖𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑘𝑖𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑛𝑖 𝑚𝑜𝑚𝑚𝑦 𝑝𝑎𝑟𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑜 𝑎𝑘𝑜 𝑠𝑎 𝑝𝑎𝑛𝑖𝑛𝑔𝑖𝑛 𝑛𝑦𝑎 𝑎𝑡 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑛𝑦𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑎𝑛𝑎𝑘 𝑝𝑒𝑟𝑜 𝑝𝑎𝑔-𝑠𝑖𝑛𝑎 𝑎𝑡𝑒,𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑎𝑡 𝑘𝑎𝑚𝑏𝑎𝑙 𝑝𝑖𝑛𝑎𝑝𝑎𝑛𝑠𝑖𝑛 𝑛𝑦𝑎.

𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑚𝑜𝑚𝑚𝑦? 𝐴𝑛𝑜𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑔𝑎𝑤𝑎 𝑘𝑜 𝑝𝑎𝑟𝑎 𝑡𝑟𝑎𝑡𝑢ℎ𝑖𝑛 𝑛𝑦𝑜 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑝𝑎𝑟𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑜?

𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡?

𝐾𝑎𝑠𝑖 𝑚𝑜𝑚𝑚𝑦 𝑎𝑛𝑔 ℎ𝑖𝑟𝑎𝑝 𝑝𝑜 𝑒ℎ. 𝐴𝑛𝑔 ℎ𝑖𝑟𝑎𝑝 𝑘𝑎𝑠𝑖 𝑙𝑎ℎ𝑎𝑡 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑛𝑔 𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑎𝑡 𝑏𝑖𝑙𝑖𝑛 𝑛𝑦𝑜 𝑔𝑖𝑛𝑎𝑔𝑎𝑤𝑎 𝑘𝑜 𝑝𝑒𝑟𝑜 𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡? 𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑖𝑏𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑠𝑎 𝑝𝑎𝑛𝑖𝑛𝑔𝑖𝑛 𝑛𝑦𝑜? 𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑚𝑎𝑦 𝑚𝑎𝑙𝑖 𝑏𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑛𝑎𝑔𝑎𝑤𝑎 𝑛𝑎 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑛𝑦𝑜 𝑛𝑎𝑔𝑢𝑠𝑡𝑢ℎ𝑎𝑛? 𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑚𝑜𝑚𝑚𝑦? 𝐾𝑎𝑠𝑖 𝑎𝑛𝑔 ℎ𝑖𝑟𝑎𝑝 𝑠𝑎 𝑖𝑠𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑛𝑎𝑘 𝑝𝑜 𝑒ℎ?.

𝑀𝑜𝑚𝑚𝑦 𝑝𝑎𝑟𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑠 𝑔𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎 𝑚𝑎𝑔𝑝𝑎𝑘𝑎𝑚𝑎𝑡𝑎𝑦 𝑘𝑎𝑠𝑖 𝑝𝑎𝑔𝑜𝑑 𝑛𝑎 𝑝𝑎𝑔𝑜𝑑 𝑛𝑎 𝑝𝑎𝑔𝑜𝑑 𝑛𝑎 𝑝𝑜 𝑎𝑘𝑜. 𝐴𝑦𝑜𝑘𝑜 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑝𝑜. 𝑆𝑎𝑤𝑎𝑛𝑔 𝑠𝑎𝑤𝑎 𝑛𝑎 𝑎𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑏𝑢ℎ𝑎𝑦. 𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑛𝑦𝑜 𝑝𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑏𝑖𝑛𝑢ℎ𝑎𝑦 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑔𝑎𝑛𝑡𝑜 𝑑𝑖𝑛 𝑎𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑑𝑎𝑛𝑎𝑠𝑖𝑛 𝑘𝑜?. 𝐾𝑎𝑠𝑖 𝑙𝑎ℎ𝑎𝑡 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑔𝑖𝑛𝑎𝑤𝑎 𝑘𝑜 𝑝𝑒𝑟𝑜 𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑛𝑦𝑜 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑝𝑎𝑝𝑎𝑛𝑠𝑖𝑛 𝑎𝑡 𝑝𝑢𝑟𝑜 𝑘𝑎𝑚𝑎𝑙𝑖𝑎𝑛 𝑘𝑜 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑘𝑖𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑛𝑦𝑜?.