SHOW UP WITH LOVE (4QDRO/SS Series#1) [COMPLETED]

𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 58

𝐊𝐄𝐍 𝐏𝐎𝐕:

Napa-tingin ako sa kamay ni barukutay na bigla itong gumalaw....

Tinignan ko ang mga kaibigan namin na busy sa pagkain. Siguro hindi pa nila napapansin yon dahil sa busy sila sa pag-lamon.

Binalik ko ang tingin ko kay barukutay na unti-unting gumagalaw pero ang mga mata nya ay pikit parin.

"M-my baby.."

Sabi ko habang nakatingin sa kanya. Napa-tingin naman sakin ang mga kaibigan namin saglit. Bago nilipat ang tingin kay barukutay.

Nang makita nilang dahang-dahan na tumataas ang braso ni barukutay ay mabilis silang lumapit kay barukutay.

"Jaz..." sabay sabay na sabi nila

Dahan-dahan nya munang minulat ang kanang mata nya bago ang kaliwa natawa naman kami dahil sa kanya.

"Tashing,. Tawagan mo sina tita.." utos ni carl kay tasha, agad naman niyang sinunod.

"t-tubig.." biglang saai ni barukutay kaya agad namang kumuha ng tubig si red at binigay ito kay barukutay.

Akmang uupo si barukutay ay mabilis naman siyang tinulingan nila tyron,cass at chelle si carl naman ay inayos ang unan ni barukutay at nilagay yon sa likod ni barukutay para masandalan.

Ininom naman ni barukutay ang tubig. Medyo nagulat pa ako ng bigla syang lumingon sakin...

"Ayos ka na? kamusta pakiramdam mo? kurikong??" sunod sunod na tanong nya.

𝑑𝑖𝑏𝑎 𝑑𝑎𝑝𝑎𝑡 𝑠𝑖𝑦𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑖𝑛𝑎𝑡𝑎𝑛𝑜𝑛𝑔 𝑘𝑜 𝑛𝑔 𝑔𝑎𝑛𝑦𝑎𝑛? 𝑑𝑎ℎ𝑖𝑙 𝑚𝑎𝑠 𝑛𝑎𝑝𝑢𝑟𝑢ℎ𝑎𝑛 𝑠𝑖𝑦𝑎?

Ngumiti ako sa kanya.

"Ayos lang ako... ikaw, kamusta pakiramdam no??" naka-ngiting sagot at tanong ko sa kanya.

"Ayos lang ako... ikaw okay ka lang ba??" tanong nya ulit.

Ngumiti ako sa kanya para malamang okay lang ako.

"Okay lang ako" sabi ko

"Alam kong hindi ka okay..." sabi nya kaya tinignan naman namin siya ng may pagtataka.

"Alam kong hindi ka okay... dahil narinig ko ang mga sinabi ng mommy mo kahapon... Ngayon tatanungin ulit kita.. okay ka lang ba??.." sabi nya ng akmang sasagot na ako ay.." wag mong subukang sumagot ng 'okay lang ako' dahil nakikita ko sa mga mata mo na hindi ka okay.." seryoso ngunit kita parin ang pag-aalala niya habang sinasabi nya.

Hindi ko na mapigilan ang emosyon ko kaya mabilis akong tumayo kahit sobrang sakit ng sugat ko ay walang akong pakielam. Mabilis akong lumakad papunta sa kanya at mahigpit syang niyakap at duon ko na lang nabuhos lahat ng luha ko.

Ramdam ko ang ganti ng yakap nya skain kaya mas hinigpitan ko pa yon. Ramdam ko rin na ina-ayos nila carl ang bakal na pinagsasabitan ng dextrose ko.

"Iiyak mo lang.. hayaan mo lang tumulo ng tumulo ang mga luha mo hanggang sa maubos yan at mapagod ka... dahil pupuntahan kita at ako ang mga pupunas nyang mga luha mo...... diba? ano sabi ko nung mga bata pa tayo??"

Sabi nya habang pinipitik ang likod ko.

𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑏𝑎 𝑙𝑎𝑔𝑖 𝑛𝑦𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑖𝑛𝑖𝑝𝑖𝑡𝑖𝑘 𝑎𝑛𝑔 𝑙𝑖𝑘𝑜𝑑 𝑘𝑜? 𝑎𝑛𝑜 𝑚𝑒𝑟𝑜𝑛 𝑑𝑢𝑛?

"𝙾𝚘 𝚗𝚊𝚖𝚊𝚗.. 𝚔𝚊𝚜𝚒 𝚊𝚕𝚊𝚖 𝚖𝚘? 𝚙𝚊𝚗𝚐𝚊𝚕𝚊𝚠𝚊 𝚜𝚊 𝚖𝚐𝚊 𝚊𝚢𝚘𝚔𝚘 𝚢𝚞𝚗𝚐 𝚖𝚊𝚢 𝚗𝚊𝚔𝚒𝚔𝚒𝚝𝚊 𝚊𝚔𝚘𝚗𝚐 𝚞𝚖𝚒𝚒𝚢𝚊𝚔 𝚍𝚊𝚑𝚒𝚕 𝚗𝚊𝚍𝚊𝚍𝚊𝚕𝚊 𝚊𝚔𝚘 𝚎𝚑.."