Higuchi'nin Kira olarak yargılanması üzerine Light, hafızasını yeniden kazanır. Yağmurlu günde L ile yaptığı konuşmadan sonra "öldürme" düşüncelerini kendini riske atmamak adına erteler ve Kira olarak devam etmediği süreçte Light, L adına çalışmaya...
"I never wanted you to see the darkest part of me, I knew you'd run away."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Neden buradasın, Ryuzaki? Gözünde Kira konumundayım ve senin yanımda olmaman gerekiyor."
Light, L'in nezaret amacılığıyla kullandığı yere bizzat sevgilisinin gelmesini beklemiyordu. Lawliet Light'ın Kira olduğunu öne sürmesine rağmen neden L'in şu an karşısında olduğunu merak ediyordu. Parmaklıkların kilidini açıp içeri girdi.
"Yanında olmamdan rahatsız mı oldun, Light?"
L çok rahat takılıyordu. Light'tan çekinmiyor gibi bir hali vardı.
"Neden bu kadar rahatsın? Babamlar bizi izlemiyor mu?" L'in tam olarak cevap vereceğini düşünmese de merak ettiği için sormuştu.
"Kameralar ve mikrofon kapalı, Light."
Lawliet Light'ın yan tarafına oturup dizlerini kendine çekmişti. Yerde oturuyorlardı. Light, L'in tavırlarını yapmacık buluyordu şu an.
"Hâlâ nasıl bu kadar rahat olduğunu anlamıyorum, Ryuzaki. Kira olduğumu söylemene rağmen nasıl kameralar ve mikrofon kapalıyken yanıma gelebildin? Delirdin mi, delirmiş taklidi mi yapıyorsun?"
Tek kaşını kaldırıp karşısındaki adama gözlerini dikti. Yaptığı hareketler mantık içermiyordu ona göre.
"Rahat davranabiliyorsam illaki birilerinin buraya geldiğimden haberi vardır, öyle değil mi?" Duygusuz bir şekilde söylenmişti. "Buraya gelmemin sebebini de merak ediyorsan, söyleyeyim. Seni görmek istedim. Sonuçta ne olursa olsun seni seviyorum."
Light sıkıntıdan iç çekti. "Beni kameralardan da görebiliyorsun, Ryuzaki. Yanımda olmak istediğin için bahane üretmene gerek yok. Açıkçası birini görmek söz konusuysa bunu benim istediğimi bil. Sonuçta ne olursa olsun ben de seni seviyorum." Kafası aşağı eğikti.
Lawliet biraz daha yaklaştı ve Light'ın kafasını omzuna çekti. İkisi de böyle olsun istemezdi.
"Önceden dediğim gibi Ryuzaki, keşke farklı şekilde tanışmış olsaydık. Belki de şu an bu durumda olmazdık. Seni farklı bir dünyada sevebilmeyi daha çok isterdim."
Light kafasını kaldırınca L burukça gülümsemişti. Kendisi de bunu isterdi. "Bazen iyi ki Kira sensin diyorum, başkası olsaydı yine sevginin ne olduğunu anlayamayacaktım. Bazen de keşke Kira olmasaydın diyorum, belki bir gün farklı bir zaman diliminde daha iyi bir şekilde karşılaşabilirdik. Bu beni de çok düşündürüyor, Light."
Light alaycı bir şekilde sırıtmıştı. Bulundukları durum çok trajikomikti ve bunu saçma buluyordu. Kendilerinde celladına aşık olma kompleksi olduğunu düşünüyordu. Bunun başka ne açıklaması olabilirdi ki?
"Yıllardan beri Kira demekten bıkmadın, Ryuzaki. Kira değilim. Bunu sana ne kadar söylersem söyleyeyim anlamayacaksın."
Lawliet Light'ın kendisine bakabilmesi için Light'ın kafasını kaldırmıştı. Yüz ifadesi yeniden durgunlaşmıştı.
"Ben de sana ne kadar Kira olduğunu söylersem söyleyeyim Kira olduğunu son anına kadar asla kabul etmeyeceksin. Hem birbirimizi seviyoruz, hem de birbirimize düşmanız." Biraz duraksadı. Düşünür gibi Light'ın yüzüne bakmaya devam etmişti. "Aslında... Sanırım yanlış tabir kullandım. Doğrusu Ryuzaki ve Light birbirini seven iki kişi, L ve Kira ise idealleri uğruna birbirine rol yapan iki düşman."
Light susmuştu. Bunu kendi de biliyordu. Hiçbir tepki vermedi. Ne inkar ediyordu ne de kabul. Gerçi kabul etmeyeceği zaten aşikardı. Sadece öylece Lawliet'i izlemeye devam etti.
L bir anda Light'a sarılmıştı. "Keşkelerin artık bize bir faydası yok sanırım." Diyerek tebessüm etti ve oturduğu yerden kalkmaya yeltendi. "Artık gitmem lazım, Light."
"Gitmeden önce..." Lawliet'in kalkmasıyla birlikte Light'ta kalkmıştı. "Son kez seni öpebilir miyim, Ryuzaki?"
L, parmaklıkların kilidini yeniden açmak üzereyken durmuştu. Arkasında ona bakan Light'a döndü. "Sormaman gerektiğini biliyorsun, Light. Uygun olduğumuz her zaman diliminde bunu yapabilirsin."
Light hiç düşünmeden Lawliet'e olabildiğince yaklaştı ve dudaklarını dudaklarına bastırdı. Bir süre aynı şekilde kalmışlardı, bu yüzden Lawliet artık geri çekilmesi gerektiğini düşünmüştü.
"Bilmeni isterim ki, bu bizim sonumuz değildi, Light." Dedikten sonra kapıyı açıp merkezin toplanma odasına geri dönmüştü, L.
