I Own Them

25

Days passed by and I couldn't get off my head what I saw. Bakit siya tumatawag? In the first place, bakit may number siya ni Kate?

I acted as if I didn't saw it. Walang pinagbago at pilit ko 'yong inaalis sa utak ko. Tinuon ko nalang ang pansin sa paper namin at sa mabuting palad ay marami na kaming nagagawa.

"Let me introduce you to my family, Baby.."

I was stunned for a second before I turned my widened eyes at him. "H-ha?"

He chuckled ang pull me to kiss my shoulder. "I'll introduce you to my family. Uuwi sila sa isang araw and I want you to join our dinner.."

I gulp hard. Nakakakaba pero at the same time, nakaka excite.

He will introduce me?

Ang namamangha kong mga mata ay biglang lumamlam dahil may naalala ako.

Napakayaman ng pamilya niya, parang nakakahiya naman humarap sa kanila. Hindi ko rin maiwasan na umisip ng negatibong bagay. Hindi naman siguro masama ang ugali nila diba?

Napansin niya ang pananahimik ko kaya tinitigan ako nito. "I won't force you. If you don't want, just tell me baby."

I shook my head and smiled a little. "Mababait naman siguro... Sila 'di ba?"

Napansin niya ang pag-aalinlangan sa boses ko pero ngumiti lang ito. "They're good. Sigurado akong magugustuhan ka nila.."

I swallowed hard. "A-are you going to introduce me as a.." I trailed off. "As a girlfriend?"

Unti-unti itong tumango. Bigla akong napahinga ng malalim dahil sa nalaman. What if they judge me? What if they don't want me to be Lorcan's girl? Wala naman akong maipagmamalaki, baka... Baka malait pa 'ko 'di oras.

Naramdaman ko na lamang ang pagtapik niya sa hita ko. "Don't think too much hmm? They will like you, because you're so kind and good hearted woman."

Napangiti ako sa sinabi niya at binigyan siya ng mabilis na halik sa labi. I chuckled when he tried to kiss me again but I put my palm on his face.

Wala si Gideon. Umalis siya kanina dahil may inuutos daw sa kaniya si Tito. Si Darsen naman ay wala rin pero papunta na rito dahil may aayusin lang siya, hindi ko alam kung ano.

I am resting my head on his shoulder when I felt him touched my face. I heard him sighed. "Can I asked?"

Kahit na hindi nakatingin ay tumango ako. "What is it?"

"Are you.." he's hesitating but he sigh again and continue. "Are you okay with this? With this set up? That you're loving us at the same time?"

Napaisip ako sa sinabi niya. Wala naman akong problema. I actually like this because I don't need to choose between them, I just need to love them equally.

Inangat ko ang ulo at tumingin sa mga mata niya. I shook my head and gave him a smile. "I'm okay with this. Bakit ikaw? Ayaw mo ba?"

Ang itim at malamlam niyang mga mata ay tumitig sa'kin ng puno ng pagmamahal. Katulad ko ay umiling din siya. "No, Gusto ko 'to.."

"Gusto ko 'to kasi nakasama kita. Na hindi lang si Gideon ang gusto mo.." he said with a smile.

Bigla akong napatigil dahil sa narinig. I gulped. "What do you mean?"

He tapped the top of my head. He gave me a peck. "I want this. Kasi kung hindi mo kami minahal, siguro ay si Deon lang ang kasama mo ngayon. I know that you like him before, kaya pinilit kong magkaroon ka rin ng feelings para sa'min bago a mahuli ang lahat.."

Ilang buwan ang lumipas at tapos na kami sa thesis paper. Isang buwan nalang din bago kami matapos. Defense nalang, tapos na.

Yung family dinner na sinabi ni Lorcan ay hindi natuloy dahil hindi rin nakauwi ang pamilya niya dahil may urgent meeting daw ito. Ayos lang naman, sinabi kong next time nalang.

I smiled when I saw Deon on his fitted v-neck shirt and jeans. Nakahawi rin ang buhok nito pagilid na mas lalong dumagdag sa kagwapuhan nito.

"Let's go hon.."

Agad akong tumango. Inabot niya ang bags na dala ko at nilagay sa likod ng sasakyan bago ako pagbuksan ng pinto.

Nang parehong makasakay ay agad niya itong pinaandar.

"They're on their way. Bali magkikita nalang tayo mismo doon.."

Tumango ako. His eyes are fix on the road so I have an access to stared at his features.

Ang panga nito ay maganda ang pagkakahulma, ganoon din ang ilong niyang matangos at ang mga mata niyang natural na mapupungay.

I smiled, He's just my crush back then but now... Ang layo na ng narating.

I was about to hold his other hand on the gear when I saw something.

Napakunot ang noo ko at inaninag ng mabuti ang bagay na 'yon malapit sa paa niya.

My heart skip a beat when I saw a lipstick.

It's impossible for him to have that, siguro kung liptint ay hindi ako magtataka pero lipstick?

And It's kinda familiar to me, hindi ko alam kung saan ko 'yon nakita pero alam kong nakakita na 'ko non.

Napalunok ako habang kinakabahan. Hindi ko alam pero ng tumingin sa'kin si Deon ay nagawa ko pang ngumiti sa kaniya.

I hold his hand and feel the warm of it. Pero habang dinadama ang palad niya ay hindi ko maiwasang mag-isip ng kung ano-ano.

Kanino 'yon? Bakit.. Bakit may gano'n dito?

I remembered the caller on his cellphone before. Mas lalo akong kinabahan pero pilit kong pinapakalma ang sarili.

No.. No, he can't right? He can't...

"Hon what's wrong?" He suddenly asked.

Lumapat ang tingin ko sa kaniya na pasulyap-sulyap sa'kin. Habang nakatingin sa kaniya ay 'di ko maisip na baka lokohin niya 'ko dahil sa totoo lang, sa kanilang tatlo, siya ang pinaka-pinagkakatiwalaan ko dahil siya ang dati ko pang kilala.

"Nothing.." mahinang sagot ko rito.

Nagulat ako ng hininto niya ang sasakyan sa gilid para harapin ako. He sighed and hold my face. "Tell me, may problema ba? Bakit parang malungkot ka?"

Napalunok ako. Sa ginagawa niyang yan ay mas parang hindi ko kayang malaman na niloloko niya 'ko. Kung nagloloko nga ba siya..

I shook my head and forced a smile. "Wala, totoo Deon.."

Napabuntong hininga muli ito. "Alright, daan muna tayo sa convenience store. I'll by something to eat.."

Tumango ako. Nagpatuloy siyang magdrive at huminto sa 7eleven. Nang makababa siya ay doon ako nagkaroon ng pagkakataon na kunin ang nasa lapag.

Mas lalong nanginig ang kamay ko ng makumpirmang kay Kate 'to. I saw this, I fucking saw this when we were in the company.

"I'm sorry, nandyan ba yung wallet--" napahinto siya ng makita ang hawak ko. I saw how nervous he is, agad niyang kinuha sa kamay ko ang lipstick.

He nervously chuckled. "I'm sorry, naiiwan talaga ni Mom ang gamit niya sa kotse ko.."

Bigla akong napahinto. That's posible, hindi naman nag-iisa yan. B-baka perhas lang ng brand right? He will never lie to me..

I gulped hard and nodded. Binulsa niya ang lipstick at kinuha rin ang wallet niya bago muling lumabas at magpaalam.

Kung sakaling niloloko niya 'ko, parang hindi ko kaya..

I need to confront him. I need to know what's going on.

I need to know what's the thing between them..