Zawgyi❣️
လင္းခ်ဳံတစ္ေယာက္ ထမင္းစားခန္းထဲ ထိုင္ရင္း အတၱကိုက်ိန္ဆဲမိသည္။ ေရေလးခ်ိဳးတာ ဒီေလာက္ၾကာရလား။
၅နာရီေက်ာ္ေလာက္ထဲက တက္သြားတာ အခု ၇နာရီေက်ာ္ၿပီ ခုထိ ဆင္းမလာေသး။
"အေဒၚႀကီး ပူတင္းေလး နဲနဲ ျပန္ေႏြးေပးပါအုံး"
အတၱက ဆင္းလာလာျခင္း အေဒၚႀကီးကို ခိုင္းကာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္ကာ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ လင္းခ်ဳံကိုလဲ မၾကည့္။ လင္ခ်ဳံေဒါသ ထြက္လာတာေၾကာင့္ ေအာ္လိုက္သည္။
"ထမင္းစား ေစာင့္ေနတဲ့ ငါ့လဲ ေစာက္ဖက္လုပ္ပါအုံးဟ"
လင္းခ်ဳံ ေျပာတဲ့စကားကို ၾကားပုံ မရတဲ့ အတၱေၾကာင့္ လင္းခ်ဳံ
ေဒါသပိုထြက္သြားၿပီး အတၱကို နားရင္း တစ္ခ်က္ သာသာေလး အုပ္လိုက္သည္။ ျပန္ရတာက အတၱရဲ႕ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ မ်က္ဝန္းတစ္စုံ....လင္းခ်ဳံေတာင္ လန႔္သြားသည္။
ဒါပင္မယ့္ အေျခအေနျပန္ထိန္းလိုက္သည္။
"လိ့ၾကည့္တာလား ငါမင္းတို႔ကို ထမင္းစားဖို႔ ေစာင့္ေနတာ
မရီးေရာ ဘယ္မွာလဲ"
အတၱလဲ သူ႔အသားကို နာေအာင္လုပ္တာ မႀကိဳက္ပင္မယ့္
လင္းခ်ဳံက သူ႔ကို နားအလည္ေပးဆုံး သူငယ္ခ်င္း ၊ၿပီးေတာ့ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ လင္းခ်ဳံကို သူ႔ပဲ ေခၚထားခဲ့တာေလ။
သူတို႔ကသာ ရမၼက္ပင္လယ္ ကူးခတ္ေနၿပီး လင္းခ်ဳံကက်
ထမင္းစား ေစာင့္ေနရတာေၾကာင့္ အားေတာ့ နာသြားသည္။
"ပင္ပန္းလို႔ နားေနတယ္ မင္းဘာသာစားေတာ့ ေစာက္ပိုလုပ္ၿပီး ေစာင့္မေနနဲ႔ Kကို ေခၚစားလိုက္"
"ဟဲဟဲ အဲ့လိုလုပ္လို႔ရလား"
"ေစာက္ပိုေျပာမေနနဲ႔ ငါမေျပာလဲ Kကို မင္းအိပ္ခန္းထဲ အေရာက္ေခၚမွာ ငါသိတယ္"
"bossရပါၿပီ"
အေဒၚႀကီး လာေပးတာေၾကာင့္ အတၱလဲ ပူတင္းယူၿပီး ေရဇလုံ တစ္ခုနဲ႔ ေဆးေတြ ယူၿပီး အေပၚတတ္သြားသည္။
"အာ အေရွ႕မွာ စက္ရွိတယ္ Kကို လွမ္းေခၚလိုက္"
အတၱက ေနာက္ျပန္လွည့္ ေျပာၿပီး ျပန္တတ္သြားသည္။ က်န္ခဲ့တဲ့ လင္းခ်ဳံက ပါးစပ္စိမရ။အေရွ႕ အျမန္ေပးကာစက္ကို ယူလိုက္ၿပီး Kကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
