ဆူဆူညံညံအသံတွေကြောင့်Adamမျက်လုံးများပွင့်လာရသည်။လူကပင်ပန်းနေပြီးခန္ဓာထက်စိတ်ကပိုထိခိုက်နေသည်။
သတိရလိုက်တာ မောင့်ကိုပြုံးပြဖူးတဲ့မျက်နှာလှလှလေးကိုလေ...မောင်သိပ်သတိရတယ် လွန်းရယ်...
မှောင်နေတဲ့အခန်းမှာလူနည်းစုကကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်လွင့်မျောနေကြသည်။မောင်လည်းသူတို့နည်းတူပါဘဲ လွန်းတစ်ယောက်ကြောင့်ရူးပါတယ်..
"မင်းနာမည်ဘယ်သူလဲ အသစ်လေး"
ခပ်တိုးတိုးအသံကအားပျက်နေသယောင်မို့ ကျလုဆဲဆဲမျက်ရည်တွေကိုသုတ်ရင်းသူခေါင်းထောင်ကြည့်မိသည်။
"ကျွန်တော်လား"
"အင်း ဦးလေးနာမည်ကဦးဘုန်းထိုက်"
"ကျွန်တော့်နာမည်မင်းအာဏာရှင်"
အသက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသားကခေါင်းငြိမ့်ကာစကားဆက်သည်။
"ဘာအမှုလဲ"
"ပြန်ပေးဆွဲမှု၊မုဒိမ်းမှု"
ခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်အမျိုးသားကခေါင်းခါပြန်သည်။
"ဦးလေးလိုဘဲ မတရားခံရတာလား မင်းတကယ်ကျူးလွန်ခဲ့တာလား"
ထိုအမျိုးသားကအဆင့်အတန်းတစ်ခုရှိပုံရပြီး စကားပြောဆိုပုံကအထက်တန်းကျလှသည်။
"ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် ကျွန်တော့်ချစ်သူအပေါ်မှာပါ သူကအိမ်ထောင်ကျနေပြီးသား ကျွန်တော်ကယုတ်မာတဲ့အကောင်ပါဘဲ နောက်ဆုံးတော့လည်းအဲ့ကောင်စီသူပြန်ရောက်သွားတာဘဲ"
သူ့ပခုံးပေါ်လက်တင်ကာနှစ်သိမ့်ဖေးမသလိုဖျစ်ညှစ်သည်။
"အမျိုးသမီးကလှမဲ့ပုံဘဲ"
ဦးလေးရဲ့စကားကြောင့် သူတစ်ချက်ပြုံးလိုက်မိတာဘဲ...
"ကောင်လေးပါ တော်တော်လှတယ် ကျွန်တော်ပြမယ်"
ခေါင်းအုံးအောက်မှာသိမ်းထားတဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ဓာတ်ပုံလေးကိုထုတ်ပြတော့ မင်းပြောသလိုလှတာဘဲ လို့မှတ်ချက်ပေးတယ်...ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စတွေကိုအရမ်းမစပ်စုတဲ့ဦးလေးကခင်ဖို့ကောင်းတာတော့အမှန်ပါ။
YOU ARE READING
သုံးနှစ်တာဆက်ဆံရေး(complete)
Randomသုံးနှစ်ဘဲကိုကို... ကျွန်တော့်စိတ်တိုင်းကျသုံးနှစ်လောက်တော့နေပေးပါ (MYANMAR OC FICTION)
