ေဂ်ာင္ကုအက်င့္အတိုင္းမနက္မိုးလင္းသည္ႏွင့္အျပင္း
အထန္workout လုပ္ေလ့႐ွိသည္။ေန႔တိုင္းမပ်င္းမရိ
ႀကိဳးစားအားထုတ္တတ္ေသာသူ႔လံုးလေၾကာင့္ အေကာင္း
ဆံုး Body Structure တစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္ထာၿပီး
ဘာဝတ္ဝတ္ smart က်ကာၾကည့္ေကာင္းေနေတာ့သည္။
မနက္ ငါးနာရီခြဲ ထကာ Workout လုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္
အခ်စ္ေလးအတြက္ ႏြားႏို႔ပူပူေလးတစ္ခြက္ႏွင့္ႏို႔ကိတ္မုန္႔ေလး
ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
ထယ္ေယာင္းက အခုမွေမြးကာစကေလးငယ္ေတြလိုပင္
အပူအစပ္ေတြအမာစာေတြအစားထိုသို႔ႏူးညံအိေမႊးတဲ့
အစားစာေတြသာစားဖို႔သင့္ေတာ္သည္ဟုေဂ်ာင္ကု ထင္ျမင္
မိသည္။ တီကနဲ တံခါးဘဲလ္သံေၾကာင့္ မနက္မိုးလင္းအ
ေစာႀကီးရံုးမသြားခင္ဂ်ီမင္းသူ႔ဆီလွည့္ဝင္လာတာလို႔ထင္ျမင္
မိလိုက္ေပမဲ့တစ္ကယ္တမ္း ေတြ႔လိုက္ရသည္က ပတ္ခ္အန္
နာပင္။
မေတြ႔ရတဲ့တစ္လတာအတြင္းပတ္ခ္အန္နာမွာအနည္းငယ္ပို
ပိန္သြားရၿပီးမ်က္ႏွာေလးကလည္းအနည္းငယ္ေခ်ာင္က်သြာ
သည္။
"ေဂ်ာင္ကု႐ွီ..."
သူမကအလွပဆံုးျပံဳးကာေဂ်ာင္ကုအားဆြဲေဆာင္လိုက္ေပမဲ့
အျပံဳးအရယ္မဲ့ေနေသာမူန္ကုပ္ကုပ္ေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာေပးျဖင့္.သာရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္။
"အန္နာ႐ွီ...ဘာကိစၥ႐ွိလို႔ဒီထိလိုက္လာရတာလဲ၊ကြၽန္ေတာ္
တို႔ၾကားက ကိစၥအားလံုးလည္းၿပီးသြားၿပီမလား"
ေဂ်ာင္ကုစကားေၾကာင့္အန္နာမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္ယြင္းသြား
ေပမဲ့အျမန္ပင္အျပံဳးတုအားေကာက္တပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။
"အစ္ကို နဲ႔စကားနည္းနည္းေျပာလို႔ရမလား၊နည္းနည္းေလး
ပါအကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔"
အန္နာဘာေျပာခ်င္မလဲဆိုတာေဂ်ာင္ကုမသိ။သူတို႔ၾကား
က ေငြေစာ္နံတဲ့ ဆက္ႏြယ္မူ႔မ်ိဳးဆိုေဂ်ာင္ကုယတိျပတ္ျင င္း
လိုက္မည္မွန္ေသာ္လည္းယခုလို မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္အကူအ
ညီးေတာင္းတယ္ ဆိုတဲ့စကားက်ေတာ့...ေဂ်ာင္ကု လည္း
အန္နာ ဘာေျပာမလဲဆိုတာသိခ်င္သည္မို႔ေခါင္းညိမ့္ကာပင္
သေဘာတူလက္ခံလိုက္သည္။
